Sevmekmi Sevilmekmi

Ben de şimdi işten yazıyorum...Gece resepsiyonundan herkese iyi sabahlar

Doğru söylüyorsun...Sadece; belki yalan değildi; ama masalsıydı...O dönemdeki insanlar kendi masallarını "başka"larına aldırmadan o kadar güzel yazmışlar ki...

Şimdi gözlemliyorum da; duygular o kadar yozlamış; o kadar körelmiş; masal yazmayı bırakın, dinlemek bile gelmez insanın içinden...Çünkü artık herşey "başka"larının gözü önünde; çünkü artık taklitler var; çünkü insanlar doyuma ulaşmış; malum insanoğlu hep daha fazlasını istio...Böyle bi ortamda aşka sevgiye ne kadar yer kalabilir ki...

Aşka az yer kaldı...Ama asla ölmez bence; toprağın altında bile "sevgi"yle "saygı"yla dost olarak yaşamaya devam eder...

Saygılarımla...

 

cok eskiye degil,ben annemle babamin iliskisini gozumun onune getiriyorum ve simdiki iliskilere bakiyorum, hem sevgi hemde saygi yeni bir boyut kazanmis durumda (kotu yonde).

 

aslında ikiside bir birine bağlı sevmekte sevilmekte