Sevmekmi Sevilmekmi

Arkadaşımı beklerken boş masa bulamamış bir amca, benim masama oturdu. Sohbet etmeyi çok sevdiği anlaşılıyordu. O konuşuyor ben yorum yapıyordum. Emekli öğretmenmiş.
Anılarını anlattı...
Sonra gözümün içine bakarak:

- kizim sevmek mi istersin sevilmek mi? dedi.
Ne cevap vereceğimi bilemedim.
- İkisini istesem çok şey mi istemiş olurum?
- İkisi sunulmadı. Sana sadece birini seçme hakkı veriliyor.
Düşünüyorum düşünüyorum cevapsızım. Sevilmek, evet çok güzel. Sen sevmedikten sonra o seni sevse ne olur?
Ya sevmek? Eğer karşındakinin seni sevmediğini anlarsan, o da acı verir.
Ben karşımdakinin beni sevmediğini öğrendiğimdeki acıyı tatmak pahasına da olsa sevmeyi seçtim.

- Evet, cevabım SEVMEK. Bu sorunun cevabını siz de verecek misiniz?

- Tabi kii kizim . Bundan 35 yıl önce çok yakışıklıydım, bakma şimdi yaşlandım. Hep sevildim. Sonunda beni seven, ilerde seveceğimi düşündüğüm biri ile evlendim. Ömrümün yarıdan fazlasını bir gün severim ümidiyle geçirdim. Eşim beni çok sevdi. Bir gün bile saygıda kusur etmedi. Onu sevmediğimi hissetmesin diye çok uğraştım. Geçen gün karımı toprağa verdik. Ölmeden önceki son konuşmamızda bana "Sana çok teşekkür ederim, beni bu hayatta mutlu ettin, anne olmamı sağladın, beni bilerek hiç üzmedin. Senin beni sevmeni sağlayamadım ama seni çok sevdim" dedi.
Meğer anlamış onu sevmediğimi, aslında sevemediğimi.

- Peki hiç aşık olmadınız mı?
- Oldum elbette
- Peki niye onunla evlenmediniz?
- Çünkü o başkasını seviyordu. Ona söyleyemedim. Onun için kızlarla hep gönül eğlendirdim. Olmadı, ondan başkasını sevemedim.

- Ne mutlu size ki sizi çok seven biri ile evlenmişsiniz.
- Evet kizim, haklısın ama ben SEVİLMEK şıkkını seçtiğim için olmadı. İstemeden ona da hakketiği mutluluğu yaşatamadım. Sevilmeye doydum ama sevmeye
hala açım...



Bu yazıyı çek beğendim. Belkide şu anki durumumu açıkladığı için!
Yılbaşından beri beraber olduğum kız arkdaşımdan ayrıldım!Kendi isteğimle biliyorum ortada bir sebep yoktu beni çok seviyordu çok iyi biriydi!Ama ilersi için beraber olmamız zordu onu görmek için heyecanlanmıyordum ayrıldığımızda içimden bir şey onla beraber gitmiyordu!Biliyorum ben suçluyum ama bunu devam ettirsem o bana daha çok bağlanacaktı ve ayrılmamız daha zor olucaktı.İlk defa kötü olmayı başardım sanırım belki bu kötülük bile değil ama bakın hala kötülük olarak düşünüyorum ben keşke onu hiç hayatıma sokmasaydım böylece hiç üzülmeyecekti!Belkide kendimi yalnız hissettiğim bir zamanda hayatıma girmişti!belki değil öyle...Beni aslında daha çok üzen onun son ilişkisinin de sebepsiz birden bitmiş olmaısı ve erkek arkadaşının bırakması.Evet bizde kavga etmedik ayrıldık ama anlaştığımız söylenemezdi tartışmamamk anlaşmak değildir.Ben konuşmasam hiç konuşmuyordu her ne kdr önemli olmasada bizi görenler birbirmize yakıştırmıyordu!ailemle tanıştı hatta bi vesilyele ailemde bu gözle baktı ona!Ona bunları yüzyüze söyleme cesareti bile kendimde bulamadım 1 hafta soğuk davrandım sonra maille söyledim herşeyi birbirmize uygun olmadığımızı !
Evet suçluyum biliyorum bu lişikiyi bitirdiğim için değil başladığım için ama artık bu hataya düşmeyeceğim umarım o çok mutlu olur bunu hakediyor..

Bende artık başkalarını mutlu etmek görevinden istifa ediyorum!

 

yazı cok güzel, bence en dogrusunu yapmışsın

 

Gerçekten zor bi durum bilirim ama sevildiğinizde gerçekten sevemicekseniz,sırrf boşlukta olduğunuz için birisiyle beraber olmak yanlış..Bu yanlışı bende çok kez yaptım,karşındakini resmen kullanmış oluosun kötü bişey gerçekten..
Asrın sen şuanda yapman gereken en doğrusunu yapmışsın,eminim sana bi tecrübe olmuştur ama Bende artık başkalarını mutlu etmek görevinden istifa ediyorum!
demişsin,unutma mutlu kadın mutlu eder kendini başkalarının mutluluğuna adaman gerekebilir

 

Bende artık kendim mutlu olmasamda,başkalarını mutlu etmek görevinden istifa ediyorum!

 

Benim anlamadigim su var.... Eger ömür boyu beraber olacak birisini ariyorsaniz, bir gün, dogal olarak, ask kaybolacaktir... Ve diger insani her sabah uyandiginizda, görüpte, "yubiii iyiki yanimda varsin "diye düsünmeyeceksinizdir. Ve eminimin arkadasliginiz baslarinda cok hosuna gitmistir, ama bu boyuta gelince ayrilacak misiniz, O sizi cok sevsede? Sonra bitirdiniz diyelim, yeni bir birliktelige basladiniz, askla baslayip, monotonlascak, ve gene heyecan bitcek. Her iliski ayni yere varmaz mi? (hepsi askla basliyor diyede farzetsek). Bizimkisi bos bir arayis degil mi? O zaman geri kalan mantikli secenek: ideal bir partner bulmak degil mi? Seni seven, anlayan, ailenin begenebilecegi, ve güzellikte size uygun... Bu kadar basit degili mi aslinda, yoksa fazla ekonomi kitaplarimi okumusum

 

O zaman şöle düşünmemiz gerekicek..Aşık olduğumuz,gördüğümüzde kalbimizin hızla çarptığı,deli gibi kıskandığımız,gözünün içine baktığımız insanı,ailemizin beğendiği,anlayışlı,seven bi eşle değiştirmek..

 

Burda bence önemli olan tartiyla hesaplamek - hangisi en cok agirlikli (önemli) mutlulugumuz icin, su ani ve gelecegi göze alarak? - ask veya digeri. Yani anlik düsünmemek gerek. Tabi seceneklerimiz sadece bu ikisinden olusuyorsa. Beklemekde cünkü bir secenek. Eger tartida iki secenekde mutlulugumuz icin agirlikli gelmiyorsa, belkide beklemek en dogru secim olur. (arapca gibi gelmeye basladiysa - kusura bakmayiniz duh). Tabiki en ideali, hem asik oldugunuz hemde ailenizin begendigi ve sizi seven... Bu ideala yaklasabilmek icin gerekeni yapmak gerek, buda beklemeyide icerir. Ama sadece bir yaklasim oldugu icin, mükemmel insanlar bulunmadigi icin, size en cok mutluluk yasatabileni secmek, vakit gecikmeden (dogru olan zamana, tarife veremiyecegim, cünkü bende bilmiyorum kafa_ ), bu asik oldugunuz insani unutmak demeksede. Bence

 

bence 50 senede geçse aşk bitmez heycan sadece cinsel anlamda sönebilir fakat o kişiye aşıksan yanında olması seni her saniye mutlu eder 5 senelik bi ilişkim var odan biliyorum

sanki konuyu saptrdm duh

 

Aşk ölmez biz ölürüz...thums:

 

Ozaman benim teorim dogru degil, ben geri cekiliyorum Hedef ask olsun o zaman thums:

 

bence insan sevince gozu hicbir sey gormuyor,hic sanmiyorum ki o haldeyken insanin senin kadar mantikli dusunulebilecegini ayta.

 

Zamanla - tecrübeyle... asik olmadan önce düsünmeli cevreni özenle secmeli... ama bunlar bi yana... zaten mantik teorimden vaz gecmistim ölmeyen ask varmis dediler, benim önceki dediklerim o zaman tutmuyor.

 

herkesin bakis acisi farkli ayta,sen onu o bunu benimser.valla 30 yasindayim kendimi tecrubeli saniyorum ama yinede senin gibi mantikli hareket edemem.

 

diez olayi cok guzel ozetlemissin ve sevgi saygi olayi ile de olaya yeni boyut kazandirdin,benimde dusuncem senin ki gibi ama henuz daha o asamaya gelemedim.

 

evet aslinda tum iliskilerde saygiyi koruyabilirsek o kadar saglikli oluyor.

 

Geçen gün gözlerimin önünde çok güzel bir şey oldu...

İzmir Kordon'dayım...60 - 65 yaşlarında bir çift...Kıyıda; dip dibe oturuolar...Yarım saat boyunca çaktırmadan izledim onları...

Sohbetleri arada bir hafif esen rüzgarın serinliğiyle ve ******uyla dans eden aya bakarken kesiliyordu...

Yarım saat geçti...Gitme vakti gelmişti ki; ilk önce beyamcam kalktı...İşte o an: beyamcam kalktı ve hanımteyzemin elini tuttu; nazikçe oturduğu yerden kaldırdı; hanımteyzem hafifçe sendeledi; beyamcam derhal iyi misin diye sordu...Sonra hanımteyzem, beyamcamın koluna girdi ve ikisi oradan ayrıldılar...

Aralarındaki sevgi bağını ve aşkı, iliklerime kadar hissetmiştim; tüylerim diken diken olmuştu...Yukarıdaki kelimeler anlatmaya yetmez zaten; bunu da belirteyim...

Adına ne derseniz deyin...Sevginin ve aşkın ömrü yoktur bana göre...

Saygılarımla...

 

Özür dilerim; yazmayı unutmuşum...

Saygının da ömrü yoktur...

Saygılarımla...

 

Cifti görünce baya ilgini cekmis, böyle bir beraberliktiligin nadirligindendir tahminim... Bence eski yesil cam filmleri bir yalandi, masallar gibi, böyle iliskiler bence o kadar nadirki, bosuna umutlanmamak gerek, ama sansli kisiysen eger, degerini bilmelisin tabiki. Tabi masallarin kendiliginden olusacagini sannetmeyi birakip, kendi masalini olusturmak bence en dogrusu. Belki o zaman böyle iliskiler o kadar nadir olmaz. Uyku saatim gelmis, yarin is. Iyi geceler herkese.