Salondaki Kendinizi Anlatın

  • Konuyu başlatan Konuyu başlatan FleXoR
  • Başlangıç Tarihi Başlangıç Tarihi
Yazılanları okuduktan sonra psikolojik bi sorunumun olmadığını farkettim(yahu yoksa buraya yazanların hepsi mi sorunlu?)Evet,vücut geliştirme,futbol,masa tenisi vs vs.Spor güzel şey...
 
salona girip tanıdık tanımadık herkese selam vererek işe başlarım.
soyunma odasında ve antrenman sırasında bol bol narsistlik yapar, aynalara bakar kendimi beğenirim. tembel partnerimi antrenmana başlamak için zorlarım :)
salonda muhabbeti belli bir dozda severim ama set sırasında başıma gelenleri de çok fena kovarım.
yardım ederim, gaz veririm. ortalıkta kalan dambılları toparlarım. hocanın okuduğu gazeteye sulanırım :) böyle şeyler.
 
salona girer soyunma oadasına girer tanıdığım erkeklere slm verrim (bayanların suçu ne diyebilirsiniz ama sanki salona gelen hemcinslerim bir taraflarını kaldımışlar gibi geliyo uyuz oluyom) soyunma odasına girer üstümü değiştiriri biraz bisiklet bant üzerinde arkaşlarla muhabbet ettikten sonra çalışmama başlarım mutlaka hafif başlar ağırlıkları kademeli olarak arttırırım bir yerlerimi icetmekten korkuyorumda. Ama nedense, nereden kalma bir alışkanlıksa eğer zorlanacağımı düşündüğüm bir ağırlığın altına giriyor isem 5 ila 10 saniye konsantre olur ve öyle basmaya başlarım muhabbet kısmı ise tanıdık varsa gırla :D
 
Guzel baslik olmus gercekten, usenmedim hepsini okudum.

Genelde salona gitmeden once o gun ne calisacagimi bilirim, yolda da hareketlere karar vermeye calisirim. Bir onbes dakika yurume mesafesi var, yetiyor karar vermek icin. Varyasyonun faydali olduguna inanlardanim. Bir tek bench'ten vazgecemiyordum, onu bile dumbell bench'le degistirmeyi basardim seneler sonra. Ama ne kadar boyle gider bilmiyorum :D

Salonu tanimak cok onemli benim icin, salondakileri de (konusmasam bile). Bir sure sonra kendimi evimde hissetmeye baslarim cunku. Salona girince tanidik varsa onlarla iki dakika geyik atarim, o da genelde senin kollar olmadi bir turlu, sen biraz gogus gir bence seklinde sinir edici satasmalarla gecer. Daha sonra etraftaki tifillari suzerim. Bilirim ki cogu iki hafta, bilemediniz iki ay sonra birakicak bu isleri. Soyle bir nefretle karisik acima duygusu kaplar icimi. Bir de benden iyi durumda olanlara bakarim. Onlar da bugun kendimi zorlamam gerektigini hatirlatirlar bana. Adam benden fazla kaldiriyorsa, kac senedir bu isi yaptigini tahmin etmeye calisirim.

Eh, artik antreman vakti geldi. Isinmayi hic sevmem, kendimi zorla alistirdim. Yine de iki uc dakikadan fazla dayanamiyorum. Girecegim hareketi bir set cok hafif yaparim onden, isinmadan calmanin pismanligiyla. Artik soyutlamanin vakit gelir kendimi herseyden. Onlar ve ben, ben ve onlar. Artik hersey bana bagli. Derin bir nefes alip girerim Allah ne verdiyse. Ilk setler beni de mutlu etmez. Tekrarlar az geldi galiba diye dusunurum, son setin son tekrarlarini az geldi dedigim kilolarla cikaramayacagimi bile bile.

Set aralarini uc dakika yapamadim hic, cok ara verince konstrasyonum dagilir. Onun icin set aralarinda gozum genelde saattedir, kac saniye oldu diye.Set aralarini ayni sure tutmaya calisirim, yoksa sanki bir sette diger sete haksizlik etmisim gibi gelir, kizarim kendime.

Hareket aralarinda aynaya bakarim, ama asil aynadan gozumu alamamam antremandan hemen sonra dustan cikinca kendime baktigim andir. Midem sismisse, kendime caktirmadan biraz icime cekip define olsam amma saglam durucam ha diye geciririm icimden.

Artik cantayi toplayip cikma zamani gelir. Protein tozunu dusunerek yollanirim evime.
 
size belki saçma gelir . ben salon da agırlıgın ruhu olduguna inananlardanım salondayken kendimi evimde hissederim calışmadığımda bile çalışanları izleyerek piskolojimi antremana doyuruyorum bara dokundugum da sanki vucuduma akım işliyor antremanı bir kaplan edasın da yapıyorum anreman esnasın da ne muzik ne insanlar ne ailem aklımda hiç bir şey kalmıyor

antremana ölümüne baglı olduğum için ölene kadar çalışacağım

bu salon daki ben
-FLEXOR-
aslan hocam kendi duygularını bizede aşıladı saygılar ve sevgiler sunuyorum:)bench_O
 
garip ama salonun havasindan nefret ederim.. her salona girdigimde "buradan 45 dk icinden kurtulmam lazim" diye düsünürüm..
belki de idmanlarimin verimli gecmesi bu sebepten dolayi.. sadece idmana ve setlere konsantre olurum..

hic ya da cok az konusurum.. bakislardan rahatsiz olurum..iltifatlarla aram cok iyi degil..hosuma gider gitmesine ama iltifat aldigimda biraz gerilir ne diyecegimi bilmem..

her zaman 2. hareketin son setinde üzerimi cikarir kolsuzla idman yaparim..

aklimda sadece o gün izledigim bodybuilding videolari olur.. cogu zaman benimle konusuldugunu bile anlamam... birazdan yapacagim sette hissedegim kasa konsantre olur, tüm gücümü oraya vermeye calisirim...kasi patlayana kadar sisirecegimi düsünürüm...
salon atmosferinden, dumbellerden, bara agirlik takmaktan nefret ederim.. tezat gibi gelebilir ama hakkaten öyle..
 
burda sizleri okurken dikkatimi çekti ben salonla yeni tanıştım yaklaşık iki ay ama salonda geçirdiğim hergünü hatırlıyorum ve salona girdiğimde aklımdaki tüm sorunların salonun dışında kaldığını anımsadım! evet ben salonda dünyayı unutuyor ve kendimi buluyorum! tutkulu bir ilişki bu olsa gerek kısa zamanda ama etkili bir bağlılık!
 
kesinlikle konuşmam , çok gezerim salonun içinde, insanlara cok asabi bir suratla bakarım ki bana soru sorup antrenman düzenimi bozmasınlar diye...salonda genel olarak hakim bir tavrım vardır..bana kolay kolay ses cıkaran olmuyor genellikle...
bazen poz vereyim derken kendimi cok kaptırırım aynalara...öyleki, bazen cok konsantre olmaktan su içmeyi unuturum...arkadaşlarımı laf yerindeyse, cok satarım beslenme düzenim kaymasın diye...sürekli salondaki insanları izlerim, onların gelişimlerini yakın takibime alırım...bendn daha üstün birisini gördügümde kendime cok kızarım nedense ve cok hırslanırım ondan kat kat daha ii olmak için...
birde biizm salonda kız nüfusu bazen fazla oluyor, onların sürekli beni izlemesi, bana ayrı bir şevk katar,agırlık basarken..;)
 
Son düzenleme:
salonda kesinlikle partnersiz çalışırım.. çünkü önceleri 1 kaç kere partnerim olmuştu ya çok konuşunlar denk geldi yada kaldırması gereken ağırlığın birçoğunu yardım mahiyetinde benle berebar kaldıranlar:) onun haricinde gerçekten artist bir tip değilse yardıma ihtiyacı olan ve yanlış yapanları uyarırım. çok bilmiş tiplere kesinlikle uyuz olurum bunuda belli ederim..özelli,klede eğer çok uyuz olduysam bench press kol vs. herneyse ağır girdikten sonra artistlik yapanı .öt etmek için daha ağır girerim..birde müzik benim için çok önemli hareketli müzik ler olmadan çalışma isteği uyanmıyor eğer sevdiğim müzikler çalarsa performansım %10 artabilirr:)
 
çoğunlukla asabi bir tavır takınmıyorum, hatta müziğe tempo tutup parmaklarımı şıklatıyomuşum sürekli..aralarda sohbet ederim, öyle fazla hardcore takılmıyorum,ama setlerimden maksimum verimi almaya çalışıyorum..
artistlerden rahatsız olurum genelde, ama belli etmem..sessiz ve derinden kusarım kinimi...sete yardım edicem diye yaklaşıp ağırlığı aniden bırakıveririm adamın üstüne, olur biter, napalım iş kazası:P
iki kişinin tek bir barı kaldırmaya çalıştığı bench pressleri gülerek izlemeyi seviyorum..
çaylaklara yardımcı olmaya çalışıyorum ama gelip de "bu göbek nasıl erir abi" diyenlere de erimez deyip geçiştiriyorum..
ha bi de diyeti uğruna arkadaşlarını satanlara da kıl olurum:D
 
Son zamanlarda oldukça zorlu idmanlar yapıyorum.Salonun atmosferini çok seviyorum ve tamamen kendimi spora vermeye çalışıyorum.Favorim olan hareketli, insanın adrenalinini yükseltecek müzikler de çalıyorsa daha da bir istekle çalışırım hatta bazen set sırasında tendonların ağrısından ağlıyacak gibi olduğum bile oluyor.
 
salonda her harekette ve hareketin bitiminde şişen kaslarıma dinlenme sürecim bitene kadar bakarım sağdan soldan sonra tekrar sete girer bitince tekrar kendime bakarım ama çok kendine bakmak iyi bir şey değil çünkü belli bir zamandan sonra göz alışıyor ve kendini sıradan hissediyorsun ama 3 5 gün bakma sonra bak diyorsun bu ben miyim :)
 
salonda spora yapmanın mutluluğunu yaşıyorum spora yapan diğer arkadaşlarada içimden helal olsun diyorum...1 saati geçmemeye çalışıyorum zaten zayıfım :)
 
Yüzerken beni izleyenler olduğunu düşünürüm. Hareketleri dört dörtlük, tam olması gerektiği gibi yapmaya çalışır, insanların seyir zevkini zedemelemeye gayret ederim. Suyu uyandırmamaktır amacım.
Bazen de köpekbalıklarıyla yarıştığımı düşünürüm. Şu an kendinimi daha çok bir balina gibi hissetsem de, bir köpek balığı çevikliği, esnekliği ve zerafetiyle yüzerim.

Salonda, genelde kimse olmaz geveze bir kaç kız ve onlara pazu gösteren bir kaç erkek haricinde.

Salonum cam pencerelerle üstten havuza bakar, ben yine kardio çalışırken kendimi ysuda gibi hissederim, yüzenleri seyrederim. Ondan mıdır bilmem salondayken hem çok susuyorum hem de çok terliyorum.

Ağırlık kaldırırken pek bir çirkin oluyorum. Bir de şimdi, ağırlığa yüklenirken, boğa gibi nefes vermeyi öğrendim, bazen tam bir ucubeye dönüşüyorum. Burda da kimsenin beni izlemediğini düşünüyorum.

Özet şu yüzerken tüm gözler üstümde, ağırlık kaldırırken kimse bana bakmıyor.

Ha birde bazen işi bilen bir kaç herkül geliyor salona. Antrenmanlarını göz ucuyla takip edip birşeyler öğrenmeye çalışıyorum.
 
Salona girerim, o günkü programı kafamadan geçiririm, kulaklığımı takarım, ve sadece ağırlıkları ve hareketleri düşünerek toplam 75 dk çalışırm.

Salonda kimse ile sohbet etmem, sadece selamları kısaca alır veririm. Genelde 1 hareket setlerini tamamlayınca salonda bir tur atarım. Koşu bantlarında koşan hanımı ve etrafını kontrol ederim :). Tekrar hareketlerime dönerim.

Set aralarında aynanın önünden şöle bir geçerim; salonda kolsuz giymek yasak olduğu için çok fazla kaslarımı incelemem ...

Çok su içerim, nefese ve dinlenme sürelerine çok dikkat ederim
 
Son düzenleme:
Salonda çalışmak ,istikrar vs. gibi kelimeler beni hep gaza getirir ve hem diyetimde hem de psikolojimde artılar sağlayacağı düşüncesi ile heveslendirir.Her ne kadar sizinkiler gibi hocalar ve aletler eşliğinde olmasada gittiğim her salondan kısa zamanda sıkıldım ve bıraktım.Belki bu benim yapımla ilgili belki de o ruhu yakalayamamla kimbilir!
Aerobik kursuna yazıldığımda kendimi çok kilolu ve umutsuz vaka gibi hissetmiştim hiçte öyle olmadığım halde.Sanırım o yaşımıno zamanlar daha küçük olmasından kaynaklanıyor.Daha sonra SHAPES FOR WOMEN kursuna yazıldım orda da bır takım ruhu gıbı bırseyler oluyor ama ondan da sıkıldım.Sanırım aradığım benle bırebır ılgılenecek ,kaytardıgımda uyaracak,dikkatli,bana ara ara beden ve spor ıle ılgılı guzel bılgıler verecek bır egıtmen.O zaman cok guzel olacagına ınanıyorum.
Böyle hocalar olabılır ama salonlar genelde ya sırf erkek ya da erkek kadın karısık oluyor ama ben egzersız yapan kadının ayrı bır salonu olması gerektıgını dusunuyorum.Çünkü çok rahat hareketlerde bulunulması gereken anlarda kasılıp sureklı kendını gızleme ıhtıyacı hısseden bır bayanın verımlı bır calısma yapacagına ınanmıyorum.
İzmir de oturuyorum ve bu sekılde sırf bayan calıstıracak ıyı bır hocanın egıtmen oldugu bır salon var ıse yazarsanız cok memnun olurum.
Konuyu nerden nereye getırdım:)
teşekkürler
 
acayip konuşurum hem konuşur hem çalışırım:D hoca hep kızar az laf çok iş çalışanlarında konsantresini bozma diYE:D
 
malesef bende sohbet sıkıntısı var dinlenirken tanıdıklar geliyor ya soru soruyolarlar ya öneride bulunuyorlar veya çeşitli bir konuda sohbet konusu açıyorlar her gördüğüme selam verip hal hatır sormaktan salonda çok zaman kaybediyorum.ben şunu anladım salonda çok kişi tanımak hiç iyi birşey değil.:(malesef ben tanıdım ve biraz sıkıntısını çekiyorum tabı yınede iyi yanları var çok şey öğreniyorsunuz bu işi hayatını vermiş kişilerden her neyse.ağır çalışırım samimi olduğum kişilerden yardım alırım benım çalışma stilimi bilen kişilerden yardım alırım.odamı falan hiç toplamam:Dama salonda benım çalışmadığım ağırlıkları ortada görünce bile yerine koyuyorum:)
 
Ben çalışırken konuşmayı sevmem ama kendini kaybedenlerdende değilimdir :) .Çalışırken çalan müzik, ogünki moralim ve dinlenmişlik derecem önemlidir.Çalıştığım ağırlıkları yerde bırakmam toplarım...
 
4 sayfadaki butun yazilanları okudum ve daha bu sporda 2 ayini gecirmis biri olarak yeni baslayanlara pek hos bakılmadıgı kanısına vardım :)

Spor salonuna girdigimde ilk hocam ile selamlasirim,sonra soyunma odasına giderken calisanlara kolay gelsin derim.Isındıktan sonra sessızlıgım artar kimse ile konusmam.Dinlenirken insanlari gozetlemek,dolasmak,aynada kendime bakmak ve kendimi olabildigince zorlamak hosuma gidiyor ve son setlerde bagirarak rahatlatırım.

Programım bıtıp,salondan cıktıgım zaman bugunde iyi is cikardim diyip kendim ile ovunurum :)
 
You must log in or register to reply here.
Back
Yukarı