Arkadaşlar merhaba. Ben okulda kavga eden birisi değilim yani kavgayı ben başlatmam. Çok eziliyorum arkadaşım var benden boyca kısa felan ama iyi dövüşüyor. Tekmelerim hızlı ve kuvvetlidir. Karate kahverengi kuşakta bırakmıştım. 1.74 boyunda, 60 kilo ve 13 yaşındayım. 6.sınıfta okula giderken 3 kişi yolumu kesip kavga başlatmışlardı ozamandan beri daha arttı bu korku olayı. Dua felan ne var ne yok herşeyi okudum ama olmuyor. Yardım edinde kurtarın beni şu illetten. Hem dayak yeme korkusundan hemde kavga ederken hiçbirşey yapamama korkusundan kurtarın beni.
doktora git ne yapalim? ben de kucukken cok dayak yedim hem de bir kisi gelip vurmuyodu grup yappiyolardi ilkokul da derse gec kalmistim yuzum gozum kan icindeydi uc ortaokullu cocuk dovmustu vs. ama hic bende boyle bisey olmadi
Kardeşim senin problemin özguven eksikligi dayak yeme korkusu degil bence bunu yenmenin en iyi yolu rakiple drek ve sert kontak yapılan dövüş sporlarını tercih etmen kick boks muay thai mma gibi yaşında ufak zaten sıkıntını yenersin umarım
http://tr.wikipedia.org/wiki/Anksiyete Psikolog veya psikiyatr yardımı al. Psikiyatr daha hızlı yardımcı olacaktır küçük bir ilaç tedavisiyle bir dönem rahat uyursun ve vücudun alışır ilacı bıraktığında da eskisi gibi olmazsın. Ama ilaç almadan önce araştır genelde yazıp gönderirler.
Kick boks gibi bir spora başla.2-3 sene sonra fitnessla kombinlersin.Ondan sonra içinde korku filan kalmaz , özgüvenin yerine gelir.Yaptığın sparringler , antrenmanlar , kaldıracağın ağırlıklar hepsi sana özgüven olarak geri dönüyor.Olayları kafanda büyütme ve sürekli dayak yiyeceğim diye düşünmeyi bırak.Derslerine çalış , spora başla yani sen kendi işlerine bak.Kafanda böyle düşünmeye devam edersen kendi kendini bitirirsin, sana kimse yardım edemez. Eskiden bende yapı olarak çok güçlüydüm.Ancak kavga ortamında kalbim yerinden çıkıcak gibi atıyordu.Sonuçta döven ben oluyordum ama elim ayağım kesiliyordu bazende.Ancak bu duyguyu yenmeye başlamıştım kısacası en başta kafanda daha sonra sporla bitiriceksin bu olayı.Yoksa sana hiç kimse yardım edemez emin ol.Ayrıca abartmadıkça o korku herkeste vardır bundan emin ol. Ortamlarda cıvık davranma.Böyle konularda genellikle asıl sebep belli bir tavır takınmamak oluyor.Arkadaş ortamlarında fazla gevşek davranırsan bunu başkası görürse sana karşı fikirleri değişebilir. Maça çıkmadan öncede hep aklıma bu sözü getiriyorum çokta sevdiğim bir sözdür '' Korku ateş gibidir.Kontrol edersen karşındakini yakarsın , edemezsen kendin yanarsın '' O yüzden kritik anlarda korkmak iyidir ama bunu takıntı haline getirmemen gerek. Ayrıca yazmaya gerek duymamıştım ama sporu kavga için yapayım deme.Yaşam tarzın olsun.Dengeli ve düzenli beslenmeye de başla şimdiden.
Bence once dayak yemen arkadaslarinla sert idman yapman yani ciddi ciddi vurmaniz lazim birbirinize anca böyle kavga ederek atlatirsin korkunun uzerine gitceksin
Bende onceden korkardim su ana kdr hic dovus sporuna gitmedim kavga ederken karsimdakinden korkardim ama bir kere dayak yedim iki kere dayak yedim ondan sonralarda kavgayi cikartan ben olmaya basladim
Ne pskoloğu abi 13 yaşındaki çocuğu kavga korkusu yüzünden pskopatlık yapan nasıl bir kafaya sahipsiniz ben anlamadım , 13 yaşında "13" 6 sene önce ilkokul 1 e giden bir birey yani o yaşlarda atarlı serseri olursan daha çok dayak yersin sessiz sakin ol geç kenara zamanı geldiğinde de burnuna sert bir kafa darbesiyle akranın kişi ağlayarak annesine koşacaktır ama kesinlikle tasvip etmiyorum.
dayak yeme korkusu değilde gelecek korkun olsun derslerine asıl çok iyi okullarda okumaya bak hatta mümkünse sanatsal yeteneği bul sporda yap ama kavga dövüş sana hiçbir şey katmaz zaman kaybı hatta iyi kavga etsen bile başın yine belaya girebilir düşmanın ters bir bölgesine vurursun al başına belayı okuldaki serserileri dikkate alıp değer verme bunu onlarada hisettir daha bulaşmazlar bilgi birikimini yükselt ilerde başarılı bir birey olmaya bak
Kaybedicek bişeyin olmadığını düşün sonuçta dövüş bu seni öldürmez sanırım zarar vermektende korkma sen vermezsen onlar sana vericek öyle düşün.Bu korkuyu ya zarar görürsen ya da zarar verirsen yenebilirsin
Bir kere birisini fena benzetsen güven gelir kendine dostum. Ama tabi her zaman kavgadan kaçmak en güzel erdemdir. Birçok savunma ve saldırı sanatıyla uğraştım bunların faydasını çok gördüm evet ama tek erdem kavgadan kaçmak. Ama baktın olmuyor yapabildiğin kadar giriş. Zaten bu tecrübe işi, biz burdan ne desek kavgada aklına gelmeyecek. Orda aklında olacak tek şey ise önceki kavgalarından elde ettiğin tecrübeler. Sevgiler
Kardeşim her zaman yapıcı ol, nesil değişti eskisi gibi değil artık. Herkezin elinde bıçak belinde silah, kimsenin kimseye tahammülü kalmamış, insanlar birbirine zarar vermekten korkmaz, vahşi bir hale gelmiş. 25 yaşındayım ve çok nadir kavga etmişimdir, hatta liseden sonra hiç etmedim bile diyebilirim. Dış görünüşümle efendiliğimle beladan korudum kendimi hep, yeri geldi çarpıp laf atan kişiye bile haklısın dedim dönüp gittim, hiç kimsenin hayatı bu kadar kolay değil karşındaki sana "s... git" dedi diye onunla kavga etme korktuğundan mı hayır döversin yada dayak yersin onu da geçtim artık bıçak silah vs. herşey herkesin elinin altında hadi onuda geçtim kavga ederken yanlış bir hamlede bulunursun karşındakini tek yumrukla öldürürsün ne olacak ? yada aynısı senin başına gelebilir, her zaman ağır başlı efendi ol, insanlara karşı mesafeni koru. Bu sana dediğim pısırık ol demek değil sadece kendini kontrol et ve derler ya "nabza göre şerbet" diye aynen öyle.
