boyumun kısa kaldığını düşünüyorum yaş 21

  • Konuyu başlatan Konuyu başlatan lahme
  • Başlangıç Tarihi Başlangıç Tarihi
bilinçsizliğimin kurbanı oldum 16-17 yaşlarındayken vücut geliştirmeye başladım ama kesintisiz devam etmedim 2-3 ay kesintisiz gidiyordum gerisi gelmiyordu ama yine de squat leg press olsun standing barbell curl olsun barbell row olsun bu hareketleri yapıyordum ve bu yüzden boyum kısa kaldı bizim ailede erkekler genelde 1.88-1.90 civarıdır ben 1.84'te kaldım birde 19 yaşında 1 ay boyunca protein tozu+kreatin kullanmıştım bu da büyük bir hataydı şimdi anlıyorum ve kendimi o kadar yanlış hissediyorum ki hani 300 spartalı filminde bozuk çıkınca atılan bebekler gibi hissediyorum kendimi 21 yaştan sonra boy uzamaz zaten istediğin hareketi yap diyeceksiniz ama bu bende kabus oldu geceleri uyuyamıyorum resmen bunu düşünmekten, her gün 50-60 defa zıplıyorum belki 1cm o da olmadı 0.5cm uzarım diye

kız kardeşim 1.80cm boyunda düşünsenize ben 1.84 yani şöyle 1.90 olsaydım oran normal olurdu ama 1.84'e 1.80 yani erkek olsa tamam ama kız bu da benim kısa kaldığımı gösteriyor şu an 1.90 olabilmek için neleri feda etmezdim okulumu bırakıp karın tokluğuna bir kuru ekmek karşılığı çalışmayı kabul ederim yeter ki 1.90'lık yeterli bir abi olabileyim beraber bir düğüne gidiyoruz diyelim topuklu giyiyor 1.85-86 filan oluyor ben de ayakkabı giyince o civarda oluyorum aynı boyda oluyoruz şu işe bakar mısınız abi-kız kardeş aynı boyda olacak iş mi ne yapacağımı şaşırdım şimdi 22-23'e kadar zıplamaya devam etmeyi düşünüyorum o zamana kadar uzama olabilir diyorlar ama şimdiden uzama ameliyatlarını filan araştırmaya başladım böyle bir illeti allah düşmanımın başına vermesin ben anlamıyorum ne günah işledim de bunlar başıma geldi, ben ne günah işledim de allah bana bu akılsız kafayı layık gördü ben niye bu kadar aptalım geleceğimi hayatımı kararttım hiç bu kadar çaresiz hissetmemiştim zaman zaman intihar etmeyi de düşünüyorum ama korkuyorum açıkçası fakat boyum aynı kalırsa başka çarem kalmayacak gibi görünüyor

en azından bana boy uzamasına negatif etki eden hareketleri söyleyin onlardan kaçınayım mesela yukarda birkaç tanesini saydım zaten squat deadlift barbell row standing barbell curll falan bunları biliyorum bir de shoulder press hareketleri var onların da yapılmaması lazımmış peki bunlar yoksa omzu nasıl çalışayım mesela ayakta yana açış eğilerek yana açış ve ayakta öne açış yapıyordum ben omuzlar için ama görünen o ki bunlar da omurgaya yük bindiriyor uzamayı engelliyor bunları yapmasam neleri yapabilirim bu konuda gerçekten acil bilgiye ihtiyacım var okuduğunuz için teşekkür ederim

ailendeki erkeklerin boyu 190 ve seninki 185 kaldıysa senin hatandır,yanlış.
16-17 yaşında düzensiz spora gittin boyun o yüzden kısa kaldı,yanlış.
squat,leg-press,standing barbell curl,barbell row gibi hareketleri uyguladın boyun kısa kaldı,yanlış.
1 ay protein tozu,kreatin kullandın boy uzaması durdu,yanlış.
kız kardeşinle aynı boydasın yada kısasın,olamaz böyle bir şey,utanç verici vs,yanlış.

boy uzamasını durduracak,yani büyüme bölgelerindeki plakaları kapatacak ağırlıkların ne kadar fazla ve vücudun bu agırlıklara ne kadar uzun süre maruz kalması gerektiğini biliyor musun?yada ailedeki herkes senden 5cm uzunken,senin onlardan 5cm kısa olmanın senin hatan oldugunu nasıl düşünebilirsin?burda kimse sana hasta muamelesi,deli muamelesi yapmaz durduk yere,kimsenin hakkına-haddine de degil.fakat insanlar bir gariplik görüyor ki sana psikologa gitmeni söylüyorlar.

bir psikologa gitmende fayda var...
 
ailendeki erkeklerin boyu 190 ve seninki 185 kaldıysa senin hatandır,yanlış.
16-17 yaşında düzensiz spora gittin boyun o yüzden kısa kaldı,yanlış.
squat,leg-press,standing barbell curl,barbell row gibi hareketleri uyguladın boyun kısa kaldı,yanlış.
1 ay protein tozu,kreatin kullandın boy uzaması durdu,yanlış.
kız kardeşinle aynı boydasın yada kısasın,olamaz böyle bir şey,utanç verici vs,yanlış.

boy uzamasını durduracak,yani büyüme bölgelerindeki plakaları kapatacak ağırlıkların ne kadar fazla ve vücudun bu agırlıklara ne kadar uzun süre maruz kalması gerektiğini biliyor musun?yada ailedeki herkes senden 5cm uzunken,senin onlardan 5cm kısa olmanın senin hatan oldugunu nasıl düşünebilirsin?burda kimse sana hasta muamelesi,deli muamelesi yapmaz durduk yere,kimsenin hakkına-haddine de degil.fakat insanlar bir gariplik görüyor ki sana psikologa gitmeni söylüyorlar.

bir psikologa gitmende fayda var...
facelessman ve jimmybrown da hastasın demiş deli demiş psikoloğa git bize dediklerini ona anlat dediler bugün gittim aynen anlattım rahat 15-20dk anlattım bana dediği şey "bunlar senin kafanda kurduğun şeyler gerçekçiliği yok kuruntu yapıyorsun" gibi bir şeydi daha çok konuştu tabi ama özeti bu bazı tavsiyeler verdi 2 hafta sonra tekrar kontrole gelmemi söyledi o zamanki duruma göre ilaç tedavisi olur veya olmaz dedi peki benden kaynaklanmıyorsa nerden kaynaklanıyor bu neden ben lanetliyim kendimi bildim bileli bir defa takdir eden aferin diyen çıkmadı yahu bir insanın her şeyi mi yanlış olur lise giriş sınavında türkiye derecesi yapmıştım fen lisesine girmiştim o zaman izmir fen lisesini kazanamadım diye kızmıştı annem babam akrabalarım sonra lisede basketbol futbol vs. gibi sporlarla çok alakam olmadığı için (masa tenisi oynuyordum) bana asosyal, yabani demeye başladılar dışarıya bile böyle anlatıyorlardı kulak misafiri oluyordum masa tenisim profesyonel olmasa da ilçede derecelerim vardı tabi ilçede olursun önemli olan türkiye şampiyonu olmak diye diye o hevesimi de söndürdüler zaten lise sonda bıraktım masa tenisi onda da ayrı bir olay oldu zaten bir başarın yoktu bırakman iyi oldu vs. gibi şeylerle günlerce başımı yediler üniversite sınavında çalıştım çabaladım sayısalda ilk 1500'e girdim ben sevinçten ne yapacağımı şaşırmışım heyecanla bekliyorum babamı o da haberi almış eve bir geldi "tebrikler oğlum" dedi kuru kuru yüzüme bile bakmadı o an birinin gelip kafama sıkmasını tercih ederdim sonradan yine konuşurlarken araya sokuşturdular neymiş benim sınıf arkadaşım ilk 100'e girip üstün başarı bursu mu ne kazanmış gittiği bölümü filan söylediler neyse şimdi üniversiteyi bitirmeme az kaldı geçen yaza kadar hep eve giderdim tatillerde her ne kadar benim için hakim karşısına çıkmak gibi olsa da baba ocağı annem akrabalar özlüyordum ama her gidişimde babam boyumu ölçer en son 1.84 çıkmıştı 20 yaşında "büyümen durdu artık tüh keşke 1.88-1.90 olsaydı ben öyle hayal etmiştim neyse filan gibi şeyler söyledi en son zaten öncekilerde de "boyunun uzaması kısalıyor yakında durur" falan derdi bu sefer de ikide bir bilmem bir akrabamızın oğlu (yaşıtım) görmeyeli büyümüş 1.95 mi ne olmuş spora gidiyormuş kalıplıymış benim gibi kemikleri çocuk gibi değilmiş (ektomorfum) vs vs. yeter artık ben ne yapayım belki bir ton şey anlattım ama patladım artık ya üvey evlatım ya da lanetlendim doğarken bir doğru tarafım yok amcamın çocuğu oldu küçük onu seviyorum 7 aylık mı ne konuşuyor çocuğu elime alıyorum başlıyorlar bak sen 8 aylıkken başladın konuşmaya ama bu 7 aylıkken senden zeki olacak vs. bu da şimdi aklıma geldi son örnek yok yani benim gibi pislik biri ölse daha iyi olur galiba ya da yabancı dilimi geliştirip yurt dışına kaçacağım hem belki orda bir boy uzatma yöntemi bulabilirim tıp daha gelişmiş
 
İçini döktüğün kelimelerde samimi olduğuna inanmak istiyorum, bak güzel kardeşim, değil Türkiye standartlarında, dünya standartlarında oldukça uzun bir boya sahipsin, deve kadar boyun var, önce bunu bir anla, bak kendini inandır falan demiyorum, inandıracak bir durum yok zaten olay bu. Sakın sağda solda kısayım ben deme vallahi dayak yersin:) mesele boy değil, ektomorfluk hiç değil, ne ektomorflar var millete taş çıkaran, azim herşeyden önemli. Şimdi bu boy pos vücut konularını at bir kenara, onlardan yana bir sıkıntın yok, kimse ailesini seçemez güzel kardeşim, öyle bir şansımız yok. Aile herşeyimizin üzerinde olması gereken kutsal bir varlık, bunda hemfikiriz, lakin bazılarımız şanslı bazılarımız şanssız doğar bu dünyaya ve affına sığınarak ruh hastası bir ailede gözünü açman senin suçun değil diyorum sana. Anlattığın başarılar az şeyler değil, kendini küçümseme, pek çok insan bunları başaramadan dünyadan göçer gider, şimdi senin yapman gereken kendi ayaklarının üzerinde durabilmeyi en kısa sürede öğrenmendir. Kafandan bu yersiz, saçma sapan düşünceleri at ve sahip olduğun onca şeyin farkına var, mutlu ol, yaşa, özgüvenin yerine gelecek elbet, sana bu duyguyu veren herşeyden, evet 'her şeyden' uzak dur, hızla gelen bir arabadan kaçıp bedenini koruduğun gibi ruh sağlığını da koru, bunları yapabilirsen ki yapmak zorundasın, yapacaksın, arkasından o kutsal aileyi sende kuracaksın, tüm duygularını kabartan bir eşin olacak, seni dünyanın en uzun, en güçlü adamı bilecek çocukların olacak, ve emin ol hak edersen bunlara sahip olursun, o günler geldiğinde de sakın ola aynı hatalara düşme, aileni mundar etme, onore et.
 
Kendine güvenip değer vermediğin sürece ne ailen ne arkadaşların ne de bir başkası sana değer verir. Kimin ne dediğini kafana takmadan seni mutlu eden şeyler neler bunları düşünüp bunlar için çabalamadıkça ailenin, çevrenin vs. istediklerini elde etsen bile hiçbir zaman mutlu olmayacaksın.
 
İçini döktüğün kelimelerde samimi olduğuna inanmak istiyorum, bak güzel kardeşim, değil Türkiye standartlarında, dünya standartlarında oldukça uzun bir boya sahipsin, deve kadar boyun var, önce bunu bir anla, bak kendini inandır falan demiyorum, inandıracak bir durum yok zaten olay bu. Sakın sağda solda kısayım ben deme vallahi dayak yersin:) mesele boy değil, ektomorfluk hiç değil, ne ektomorflar var millete taş çıkaran, azim herşeyden önemli. Şimdi bu boy pos vücut konularını at bir kenara, onlardan yana bir sıkıntın yok, kimse ailesini seçemez güzel kardeşim, öyle bir şansımız yok. Aile herşeyimizin üzerinde olması gereken kutsal bir varlık, bunda hemfikiriz, lakin bazılarımız şanslı bazılarımız şanssız doğar bu dünyaya ve affına sığınarak ruh hastası bir ailede gözünü açman senin suçun değil diyorum sana. Anlattığın başarılar az şeyler değil, kendini küçümseme, pek çok insan bunları başaramadan dünyadan göçer gider, şimdi senin yapman gereken kendi ayaklarının üzerinde durabilmeyi en kısa sürede öğrenmendir. Kafandan bu yersiz, saçma sapan düşünceleri at ve sahip olduğun onca şeyin farkına var, mutlu ol, yaşa, özgüvenin yerine gelecek elbet, sana bu duyguyu veren herşeyden, evet 'her şeyden' uzak dur, hızla gelen bir arabadan kaçıp bedenini koruduğun gibi ruh sağlığını da koru, bunları yapabilirsen ki yapmak zorundasın, yapacaksın, arkasından o kutsal aileyi sende kuracaksın, tüm duygularını kabartan bir eşin olacak, seni dünyanın en uzun, en güçlü adamı bilecek çocukların olacak, ve emin ol hak edersen bunlara sahip olursun, o günler geldiğinde de sakın ola aynı hatalara düşme, aileni mundar etme, onore et.
ben bunları yaşadım çocuğuma aynı şeyi yapar mıyım hele bir o günler gelsin dünyanın en iyi babasına sahibim diyecek. bir de sağda solda kısayım deme demişsin bu konuda da dediğin gibi oldu kısayım dememiştim gerçi ama yine dayak yedim :) annem babam ne kadar beni küçültselerde sesimi çıkarmadım onlar diyorsa doğrusunu diyorlardır benim kötülüğümü istemezler ben de daha fazla çalışsaydım 1.olsaydım ama olamadım olsun bir dahaki sefere diye kendimi avuturdum fakat böyle yapınca insan ömür boyu mutsuz olur sürekli en mükemmel sürekli birinci olunamaz bana gereken de tam seninki gibi yorumlardı, insanın çevresindeki 100 insanın 100'ü aynı şeyi söyleyince ister istemez doğrusu budur diyor ona inandırıyor kendini ben de dışardan çok mutlu ve başarılı görünmeme rağmen gece yastığa kafamı koyduğumda bile rahatlayamıyordum tüm günüm gergin tüm günüm "inşallah bir hata yapmam inşallah küçük düşmem" diye düşünerek geçiyor senin gibi birinin bana bunları söylemesi sandığından fazla etkili oldu evet annedir babadır ama belki de artık ziyaretlerimi seyrekleştirmenin zamanı geldi kafamı toparlayabilirim böylece

insan kendini başkalarıyla kıyaslarsa hiçbir zaman hedefe ulaşamaz hep mutsuz olur çünkü sizden iyi biri hep vardır insan sadece kendisiyle yarışmalı ben bugün bir film izlersem veya bir kitap okursam veya 1 saat ders çalışırsam düne göre daha çok şey bileceğim, salona gidip antrenman yaparsam düne göre bir adım daha ilerlemiş olacağım evet bunları söylediğime ben de inanamıyorum çünkü hiç bu kadar pozitif olmamıştım kendime bu kadar güvenmemiştim burdaki üyelerin mesajı (bazıları negatif olsa da) elektrik şoku etkisi yarattı sanki 20 yıldır sarhoştum da yeni ayıldım gibi elbette geçmişte bu düşüncelerim (ya da bana aşılanan düşüncelerim) yüzünden yaptığım veya şimdi keşke yapsaydım dediğim şeyler var hani derler ya hayatım film şeridi gibi geçiyor aynen o şekilde düşünüyorum şimdi sırf kendi kendimi durmadan yargıladığım için vizelerden birinde yanlış işaretlediğim soruyu farkedip bilerek değiştirmediğimi hatırladım ya silgi izini görüp "ne tutarsız adam bu önce onu işaretlemiş sonra silip diğerini işaretlemiş madem biliyordun direkt doğruyu işaretleseydin kesin sallamış tutmuştur" demesinler diye yapmıştım bunu şimdi düşününce o kadar saçma geliyor ki kendime inanamıyorum bugüne kadar hatayı hep kendimde araya araya kendimi bitirme noktasına gelmişim haberim yok üstelik ortada bir hata da yokken!
 
abi kardeş arasındaki boy farkı da nedir ya hangi çağda yaşıyoruz senin dediğini cahiliyet döneminde oluyordu kardeşim voleybolcu 14 yaşında 181 boyunda ben 16 yaşımdayım 182 boyundayım 14 yaşimdan itibaren sağlam beslensem ( o zamanlar 7-24 bilgisayar başındaydım bütün gece okula gitmediğim zamanlar olurdu günde 1 en fazla 2 öğün yemek yerdim ) belki daha uzun boylu olabilirdim kendi hatamdan dolayı tabi ki pişmanım ama sen işi bayağı abartmışsın cidden seninki psikolojik bir hastalığa dönüşmüş en kısa zamanda doktora git yoksa kendine zarar verebilirsin
 
biz 1.80 olalım yeter diyoruz adamın dediğine bak allah gözünü doyursun kardeş ne diyeyim
 
Ortada bir hata olmadığını anlaman güzel, hele hele genetik gibi %1 gibi elimizde olmayan şeyler hususunda. Mükemmelliyetçi anne-babalar maalesef bu dünyanın bir gerçeğidir, ve onlardan kopana kadar nice genci bunalıma sürüklerler. Sen bu gruptakiler içinde az hasarlı olarak bile adlandırılabilirsin. Umarım bundan sonra daha sağlıklı bir yol seçersin ve çok daha oturaklı bir bakış açısına sahip olursun.
 
Arkadaşlar mesele boy değildi, ilk mesajlara aldanmayın, ailevi sebeplerle oluşmuş bir buhranda arkadaş, ki problemin kaynağını anlamaya başlamış, bu saatten sonra bize destek olmak düşer.
 
Arkadaşlar mesele boy değildi, ilk mesajlara aldanmayın, ailevi sebeplerle oluşmuş bir buhranda arkadaş, ki problemin kaynağını anlamaya başlamış, bu saatten sonra bize destek olmak düşer.
ben bu konudaki son mesajımı yazalı 1 hafta bile geçmemiş ama o kadar şey değişti ki münzevi söylemiş hatta "onlardan kopana kadar nice genci bunalıma sürüklerler" demiş ben şu 5 günde öyle değişiklikler yaşadım ki kendim bile inanamıyorum
ailemle arama mesafe koydum 5 gündür telefonum nerdeyse hep kapalı ve onlara işim olduğu için böyle olması gerektiğini söyledim kaldı ki yalan sayılmaz işim var hem de çok önemli, kendi hayatımı yaşama işini yapmam lazım ben ne kadar ailemden ayrı yaşasam da sırf telefonla söyledikleri beni öyle manipüle ediyormuş ki şimdi yeni yeni anlıyorum bunları, burayı okuyan genç arkadaşlar yanlış anlamasın aile elbette her şeyin temelidir ama bazı durumlar bunu gerektiriyor ben 5 gündür hayatımda hiç uyumadığım kadar huzurlu ve deliksiz uyku uyudum her gün sürünerek zombi gibi değil zımba gibi kalkıyorum yaptığım işlerde "acaba" diye durup düşünmüyorum artık kafamda sonsuz hesaplar dönmüyor ben daha önce yaşamıyor olduğumu farkettim kimsenin müdahalesi olmadığında resmen kendi hayatımı yaşamaya başladım artık insanlarla göz göze gelmemek için kafamı öne eğmiyorum başım dik yürüyorum mahallenin esnafından okuldaki kantinciye arkadaşlarıma kadar herkes aynı şeyi söylüyor "sende bir şeyler var", "bugün çok neşelisin", "bugün çok iyi görünüyorsun" sadece filmlerde oluyor zannederdim sonuçta bir insanın psikolojisindeki değişim dışardan ne kadar farkedilebilir? demek fiziksel olarak bu kadar fazla etkiliyormuş eskiden benden öcüymüşüm gibi kaçan kızlar amfide gelip yanıma oturur oldu selamsız sabahsız yanımdan geçerdi şimdi gelmiş muhabbet açmaya çalışıyor bu 5 günde okuldan 6-7 tane arkadaş edindim tanışma faslı ve 5-10dk ders arası muhabbetten sonra söyledikleri laf genelde "sen bu zamana kadar sınıfta yoktun sanki", "çok kafa adamsın nasıl bu zamana kadar tanışmadık" vs. tabi bunu dediklerinde eh meh geçiştiriyorum içimdeki ses "evet haklısınız yoktum zaten ben 21 yaşındayım ama aslında 0 yaşındayım yeniden doğdum" daha neler anlatayım size dün yine otobüste 2 kıza denk geldim arkaya yürürken göz göze geldik gülümsediler falan sonra onlar da geldi konuştuk hangi fakültedensin vs. numaraları verdik birbirimize hani olay karı kız mıdır hayır değil hatta belki bu yaştaki bir adamın bunları bir olaymış gibi anlatması komiğinize gidebilir ama benim için bunlar olay geçmişte hiç hissetmediğim gibi hissediyorum her şeyi her an yapabilecekmişim gibi sınırsız hissediyorum yürüyüşüm bile değişti dünyam yıkılmış gibi değil, az önce süper bir olay yaşamış gibi yürüyorum bunu ben değil insanlar söylüyor sizin de katkınız var bu işte nasıl teşekkür edeyim bilmiyorum kuru teşekkürle de olmaz hayatım değişti resmen ve değişmeye de devam ediyor
 
yazmadan geçemedim dostum aile baskısı insanı çok değiştiren bi etken ilk mesajınla son mesajın arasındaki değişimi görünce açıkcası senin adına mutlu oldum böyle aileler var gerçekten yol yakınken daha fazla psikolojik sorunun olmadan ailenden uzak durmayı devam ettirmelisin mesafeli olmalısın çocuk değilsin tek başına idare edebilicek yaştasın 16-17 yaşında olsan yorumum çok farklı olurdu kafana takma idare et gibisinden ama 21 yaşında birine heleki bu kadar başarı almış bi insana böyle davranmak hiç etik değil kendine başlangıç için yeterince çeki düzen vermişsin ve mutlusun :) yeni hayatında başarılar dilerim olması gereken gerçekten bu :)
 
Bardagin dolu tarafindan bak,bunca adamdan uzunsun ;) simdi boyunu takiyorsun ama 1-2 seneye askerlik,iş evlilik gibi dertlerin baslatinca unutursun :)

GT-I8150 cihazımdan Tapatalk 2 ile gönderildi
 
İnsan psikolojisi düşündüğünüz kadar kolay toparlanamıyor. Psikiyatrların genel olarak yaptığı şey eksik salgılanan hormonları tespit edip ilaçla durumu kotarmak ancak arkadaşın problemi gelişim çağında. Sosyal yeteneklerini geliştirirse sorunlarını bir nebze kamufle eder gibi.
 
Back
Yukarı