Ben aşırı asosyalim (19 yıllık hayatımda sadece 1 arkadaşım oldu 10 yıl önce) Konuşmayı beceremem, para olmadığından da düzeltmeye çalışarak kendimi sıkmak istemiyorum. Yaşıtım erkekler öküz gibi olduğundan çekiniyorum, Kız konusunda kendimi yetersiz hissettiğim için çekiniyorum. Doğduğumdan beri kızlarla konuşmuşluğum yok zaten alışkınım. Zayıf olduğum için böyle olduğumu düşünüyorum. Psikolojik olarak zayıf olmamın sebebi, fiziksel olarak zayıf olmamdan kaynaklı bence.
Şimdi bakmayın çalışmaktan bahsettiğime, iş aramaya bile çekiniyorum ben. Bi yere gitsem "kimden işi isteyecem ki?" diye düşünecem büyük ihtimal.
Hadi diyelim işi ayarladık, çalışmaya başladık. Zayıflığı gidermenin yolu spor ve diyette. Şimdi bi işe girsem 8 saatten aşağı bırakmazlar. Bu spor işi zor gibi biraz. Çalışmak yoruyor zaten, sporda da kasların gelişmesi için dinlenmesi lazım. O yüzden tutarsız gibi geldi. Şimdi maksat zayıflamak olsa onlara biraz daha kolay bence. Hareketli olmak onların işine gelir ama benim için zor gibi geldi spor işi.
Her hafta 6 gün 8-9 saat çalışan birisi sporda nasıl dinlenebilsin ki? Hatta daha da zayıflatacak bile olabilir.
Mesele sadece spor değil, bilgisayarda girişmeyi düşündüğüm işler de var. Neye vakit kalır ki anlamıyorum?
Kişisel olarak kendimi bi çok konuda geliştirmem lazım ama bunun içinde vakit lazım.
--- Mesaj birleştirildi, 25 Aralık 2019 ---
Forum boş heralde.
Genişletmek için tıkla...