çaresizasosyal
Üye
uzun bir yazı oldu onu belirteyim öncelikle
ben 22 yaşında bir üniversite öğrencisiyim, hayatım bilgisayar oyunlarından ibaret, ara sıra film-dizi vs. de izliyorum. hiç arkadaşım yok, zaten tahmin edeceğiniz üzere kız arkadaşım da olmadı, şu yaşımda daha bir kızın elinden tutmuşluğum yoktur, normal arkadaş olarak bile yok zaten
ben sizden bunu çözmenizi istemiyorum zira ben kendimi biliyorum çözümünü de biliyorum. kendimi bildim bileli oyunlarla haşır neşirim ve harcadığım paranın haddi hesabı yok, gerçek hayatta sosyal bir çevrem olmadığı için oyunlarda para harcayıp iyi seviyelere gelip kendimi kabul ettiriyorum böylece insanın ihtiyaçlarından biri olan kişisel tatmini karşılıyorum, elbette bunlar anlık ve sanal zevkler oyun dışında mastrubasyonu da normalden fazla yapıyorum genelde sapık ve abaza gibi yakıştırmalar yaparlar ama bununla ilgisi yok aynı sigara içmek gibi içki içmek gibi bir şey geçici bir mutluluk veriyor kendimi bunlarla avutuyorum ve boşuna yaşadığımı, gençliğimi boşuna tükettiğimi hissediyorum
buna bir son vermek istiyorum, birkaç defa girişimde bulundum ama sosyal yönden çok köreldiğim için evin dışına bile nadiren çıkıyorum sadece okul için ve gerekli market alışverişleri için, evde pencere perde kapalı onları açmaya bile korkuyorum içimden bir ses başkalarının beni izlediğini evimi görürlerse küçük düşeceğimi söylüyor, bu arada ev işlerini bile yapmıyorum evi temizlemeye temizlemeye bir parmak toz birikti havasız olduğundan bayat kokuyor içerisi dışardan geldiğimde hissedebiliyorum elbiselerim pantolonlarım ütüsüz pespaye genelde ütülemem zaten, çamaşır makinesinde yıkamak da ancak kirli sepetinden ekşi kokular gelince aklıma gelir, çoğu zaman bulaşıklar küfle kaplandıktan sonra yıkamaya karar veririm bazen de çöpü dökmeyi geciktirdiğim için kurtlanır, duş deseniz ancak dışarı çıkacaksam duş alırım bazen 1 hafta 10 gün yıkanmadığım olur. şimdi diyeceksiniz ki ne pis ne pasaklı adamsın evet kabul ediyorum ama bunlar farkında olarak yaptığım şeyler psikolojik olarak beynim beni bunları yapmaya zorluyor yani toplumda okulda önemsenmiyorum yok sayılıyorum herkes benimle dalga geçiyor hiçbir kız bana bakmaz ütülesem ne olacak saçımı yapsam ne olacak diye düşünüyorum geceleri uyurken bile aklımdan çıkmıyor kabuslarımda hep toplum içinde küçük düşüyorum eziliyorum
şu andan itibaren bunları bitirmek istiyorum ve kimsem olmadığı için şu anlık en büyük silahlarım müzik ve bazı etkili sözler. evet belki güleceksiniz eye of the tiger olsun gonna fly now olsun bu tip şarkıları gerçekten hissederek dinliyorum en klişe en basit şarkının etkisi kişinin ona yüklediği anlamla artar benim için bunların anlamı çok
bugün basit ama köklü değişikliklerle başladım öncelikle bilgisayarımdaki tüm oyunları sildim, daha önce birkaç defa fevri bir kararla bırakıp sonra tekrar oynamaya karar verdiğim için usb belleklere depolamıştım oyunları, az önce onları da tamamen sildim, beni oyuna çekmeye çalışacak sanal arkadaşların bulunduğu oyun forum sitelerini yer imlerinden kaldırdım, sonra evim baştan aşağı temizledim pırıl pırıl oldu tüm çamaşırları yıkadım yatağımı topladım yeni nevresim çarşaf serdim tüm giysileri kurutup ütüledim dolaba düzgün bir şekilde yerleştirdim pencereleri açıp evi havalandırdım, evdeki cips kola çikolata vs. tüm abur cuburları komşuya verdim çocuğu var bayılır
bunları da beslenmemi düzene sokacağım için verdim yaklaşık 1 sene öncesine ait 4 aylık fitness tecrübem var ama o zaman diliminde ciddi şekilde araştırmıştım antrenman olsun beslenme olsun kendi kendimi yönetecek ve hocaya gereksinim duymayacak kadar bilgi sahibiyim.
tüm bunlardan sonra markete gidip alışverişimi yaptım abur cubur pizza vs. saçmalıklarıyla beslendiğimden dolapta doğru düzgün yemek yok gittim yarım yağlı sütümü tavuğumu kepekli makarnamı bulgurumu aldım bir karton yumurta aldım vs. spor yaptığım dönemde nasıl beslendiysem ona göre alışverişimi yaptım sonra duşumu aldım bir güzel hani filmlerde olur ya kahramanımız duşta akan suyun altında durur düşünür hayat hakkında çözümlemeler yapar aynen öyle oldu zaten rocky filminden de hatırlayacaksınız orda da vardı böyle bir sahne durdum düşündüm ne yaptığımı ve sevinçle doldum ilk defa bu kadar ileri gittim ve eskiye döneceğimi de sanmıyorum şu an değişimimin daha doğrusu yeni hayatımın ilk saatleri ama farkı hissedebiliyorum içimde her şeyi yapacak enerjiyi hissediyorum yaşama sevinci deniyor galiba buna
bana tek gereken şey motivasyon, biraz gazla çalışan biriyim kabul ediyorum hatta rocky serisini yeni izledim şimdi diyeceksiniz ki bir anlık gaza gelmişsin ama hayat böyle değil midir yani film icabı olsa da orda görüp onu örnek alıyorum ben de yapabilirim değişebilirim diyorum
söyleyeceğim bu kadar, burayı da bir nevi aile olarak gördüğümden yazmak istedim içimi dökmüş oldum hatta forum kuralları müsade ediyorsa bir günlük gibi zaman zaman güncelleyeceğim bir konu olabilir. forumu aile gibi görüyorum lafı klişe oldu ama insan yaşayınca anlıyor işte gerçekten de öyle belki yıllardır telefonumu müşteri hizmetlerinden başka kimse aramadı ama şu foruma girdiğimde arkadaşlarımla oturup sohbet ediyormuşum gibi hissediyorum kendimi
ben 22 yaşında bir üniversite öğrencisiyim, hayatım bilgisayar oyunlarından ibaret, ara sıra film-dizi vs. de izliyorum. hiç arkadaşım yok, zaten tahmin edeceğiniz üzere kız arkadaşım da olmadı, şu yaşımda daha bir kızın elinden tutmuşluğum yoktur, normal arkadaş olarak bile yok zaten
ben sizden bunu çözmenizi istemiyorum zira ben kendimi biliyorum çözümünü de biliyorum. kendimi bildim bileli oyunlarla haşır neşirim ve harcadığım paranın haddi hesabı yok, gerçek hayatta sosyal bir çevrem olmadığı için oyunlarda para harcayıp iyi seviyelere gelip kendimi kabul ettiriyorum böylece insanın ihtiyaçlarından biri olan kişisel tatmini karşılıyorum, elbette bunlar anlık ve sanal zevkler oyun dışında mastrubasyonu da normalden fazla yapıyorum genelde sapık ve abaza gibi yakıştırmalar yaparlar ama bununla ilgisi yok aynı sigara içmek gibi içki içmek gibi bir şey geçici bir mutluluk veriyor kendimi bunlarla avutuyorum ve boşuna yaşadığımı, gençliğimi boşuna tükettiğimi hissediyorum
buna bir son vermek istiyorum, birkaç defa girişimde bulundum ama sosyal yönden çok köreldiğim için evin dışına bile nadiren çıkıyorum sadece okul için ve gerekli market alışverişleri için, evde pencere perde kapalı onları açmaya bile korkuyorum içimden bir ses başkalarının beni izlediğini evimi görürlerse küçük düşeceğimi söylüyor, bu arada ev işlerini bile yapmıyorum evi temizlemeye temizlemeye bir parmak toz birikti havasız olduğundan bayat kokuyor içerisi dışardan geldiğimde hissedebiliyorum elbiselerim pantolonlarım ütüsüz pespaye genelde ütülemem zaten, çamaşır makinesinde yıkamak da ancak kirli sepetinden ekşi kokular gelince aklıma gelir, çoğu zaman bulaşıklar küfle kaplandıktan sonra yıkamaya karar veririm bazen de çöpü dökmeyi geciktirdiğim için kurtlanır, duş deseniz ancak dışarı çıkacaksam duş alırım bazen 1 hafta 10 gün yıkanmadığım olur. şimdi diyeceksiniz ki ne pis ne pasaklı adamsın evet kabul ediyorum ama bunlar farkında olarak yaptığım şeyler psikolojik olarak beynim beni bunları yapmaya zorluyor yani toplumda okulda önemsenmiyorum yok sayılıyorum herkes benimle dalga geçiyor hiçbir kız bana bakmaz ütülesem ne olacak saçımı yapsam ne olacak diye düşünüyorum geceleri uyurken bile aklımdan çıkmıyor kabuslarımda hep toplum içinde küçük düşüyorum eziliyorum
şu andan itibaren bunları bitirmek istiyorum ve kimsem olmadığı için şu anlık en büyük silahlarım müzik ve bazı etkili sözler. evet belki güleceksiniz eye of the tiger olsun gonna fly now olsun bu tip şarkıları gerçekten hissederek dinliyorum en klişe en basit şarkının etkisi kişinin ona yüklediği anlamla artar benim için bunların anlamı çok
bugün basit ama köklü değişikliklerle başladım öncelikle bilgisayarımdaki tüm oyunları sildim, daha önce birkaç defa fevri bir kararla bırakıp sonra tekrar oynamaya karar verdiğim için usb belleklere depolamıştım oyunları, az önce onları da tamamen sildim, beni oyuna çekmeye çalışacak sanal arkadaşların bulunduğu oyun forum sitelerini yer imlerinden kaldırdım, sonra evim baştan aşağı temizledim pırıl pırıl oldu tüm çamaşırları yıkadım yatağımı topladım yeni nevresim çarşaf serdim tüm giysileri kurutup ütüledim dolaba düzgün bir şekilde yerleştirdim pencereleri açıp evi havalandırdım, evdeki cips kola çikolata vs. tüm abur cuburları komşuya verdim çocuğu var bayılır
bunları da beslenmemi düzene sokacağım için verdim yaklaşık 1 sene öncesine ait 4 aylık fitness tecrübem var ama o zaman diliminde ciddi şekilde araştırmıştım antrenman olsun beslenme olsun kendi kendimi yönetecek ve hocaya gereksinim duymayacak kadar bilgi sahibiyim.tüm bunlardan sonra markete gidip alışverişimi yaptım abur cubur pizza vs. saçmalıklarıyla beslendiğimden dolapta doğru düzgün yemek yok gittim yarım yağlı sütümü tavuğumu kepekli makarnamı bulgurumu aldım bir karton yumurta aldım vs. spor yaptığım dönemde nasıl beslendiysem ona göre alışverişimi yaptım sonra duşumu aldım bir güzel hani filmlerde olur ya kahramanımız duşta akan suyun altında durur düşünür hayat hakkında çözümlemeler yapar
aynen öyle oldu zaten rocky filminden de hatırlayacaksınız orda da vardı böyle bir sahne durdum düşündüm ne yaptığımı ve sevinçle doldum ilk defa bu kadar ileri gittim ve eskiye döneceğimi de sanmıyorum şu an değişimimin daha doğrusu yeni hayatımın ilk saatleri ama farkı hissedebiliyorum içimde her şeyi yapacak enerjiyi hissediyorum yaşama sevinci deniyor galiba bunabana tek gereken şey motivasyon, biraz gazla çalışan biriyim kabul ediyorum hatta rocky serisini yeni izledim şimdi diyeceksiniz ki bir anlık gaza gelmişsin ama hayat böyle değil midir yani film icabı olsa da orda görüp onu örnek alıyorum ben de yapabilirim değişebilirim diyorum
söyleyeceğim bu kadar, burayı da bir nevi aile olarak gördüğümden yazmak istedim içimi dökmüş oldum hatta forum kuralları müsade ediyorsa bir günlük gibi zaman zaman güncelleyeceğim bir konu olabilir. forumu aile gibi görüyorum lafı klişe oldu ama insan yaşayınca anlıyor işte gerçekten de öyle belki yıllardır telefonumu müşteri hizmetlerinden başka kimse aramadı ama şu foruma girdiğimde arkadaşlarımla oturup sohbet ediyormuşum gibi hissediyorum kendimi
