size ihtiyacım var hayatımı değiştiriyorum

kız arkadaş olayına karşı değilim elbette ama hayatımın merkezine koymuyorum, bir deyim vardır ya "karı-kız" peşinde koşmak işte ben onu yapmak istemiyorum böyle şeyler kendi kendine gelişmeli bence
salonda da antrenmanın verimi düşmesin diye pek konuşmuyorum kimseyle kısa diyaloglar dışında çünkü gerçekten aklımda bir şey varken ya da birisi bana bir şey anlatırken seti tam çıkaramıyorum 8 tekrar yapabilecekken 5-6'da kalıyorum mesela

 

Ben sosyalfobili oldugum halde mahalleden bi kiz ile cikmaya basladim, moral motivaayon acisindan gercekten tetikleyici oluyor. Bi yandan benim korkularimla yuzlesmemi sagliyor.

 

ben mi değişiyorum yoksa spor bu kadar mucizevi bir şey mi anlamış değilim, tek bildiğim sürekli mutlu olduğum
öyle birine dönüştüm ki hiçbir şey moralimi bozamıyor her zaman motivasyonum üst düzeyde ve bunu da devam ettirmeye çalışıyorum, bir insan kendine güvendiği ve moralini iyi tuttuğu sürece her işin üstesinden gelebilir bunu anladım

bir de evde veya salonda vücuduma baktığımda ufak tefek değişiklikleri farkedebiliyorum mesela triceps çizgim belirginleşmiş gece heyecandan mutluluktan yatamadım vs. bunlar beni o kadar mutlu ediyor ki anlatamam

şu an tek endişem sosyal hayattan kopmak. spor-kitap-film-müzik-okul döngüsünde yaşadığımdan insanlara ihtiyacım yokmuş gibi hissediyorum ama bence yanılıyorum, düzeltmek istediğim şey bu öncelikle

neyse içimden geldi yazayım dedim tüm fitness aşıklarına selam olsun

 

hepinize mutlu yıllar diliyorum arkadaşlar

bu yılbaşı yine yalnızım ve içimde garip bir his oldu. daha önce (daha önceki hayatımda diyelim) yılbaşlarında yalnız olurdum fakat bir rahatsızlık duymazdım bundan, büyük ihtimalle de bilgisayarda oyun oynayarak geçirirdim, arkadaşlara ihtiyaç olmadığını tek başıma mutlu olduğumu düşünürdüm

şu an daha farklı hissediyorum tam tarif edemem ama içimde bir burukluk var, bir gariplik var. yalnız olmak beni mutsuz ediyor sanırım. bu durumu düzeltmek için elimden geleni yapacağım bundan sonra, yıllar yılı bunun tersine inanmaya çalışsam da insan sosyal bir varlık en azından ben öyle olduğumu hissediyorum

bunu buraya yazarsam rahatlayacağımı düşündüm birbiriminizin ismini bile bilmiyoruz ama burdaki arkadaşlık ortamı beni motive ediyor

 

Spor salonları gercekten her türden insanı barındırıyor Bir bakıyorsun kasıntı kendını bı halt sanan ıkı kas yapınca kaslarıyla beraber baska taraflarıda şişen insanlar goruyorsun, bir yandan bakıyorsun adam gibi adamlar mesela ben gecen salonda benchde son sette artık takaatım kalmadı bar gıtmıyor tanımadıgım bır adam baktım kendı setini bozup kosarak yardıma gelıyor