Sosyal Fobi'liler dertleşelim, nasıl yakalandınız nasıl kurtuldunuz?

  • Konuyu başlatan Konuyu başlatan 2pacist
  • Başlangıç Tarihi Başlangıç Tarihi
Sosyal fobi benim sensin onlar, yani buna yakalanmamak elde değil neden ben diyorum bazen ama bunun tek çaresi spor açılamadim belki insanlara karşı cesur olmasamda kendimi iyi hissediyorum, dışarı çıkamamak, utanmak, konuşamamak, konuşursan birini rezil edersem herkes beni eğlenceli sanar düşünceleri, genellikle sessizliği ve insanlara uzak bölgeleri sevmek, insan görmekten bunalmak, ortamda terlemek, karşı cinse karşı zaten söylemiyorum, sürekli yalnızlık ve deli deli müzikler dinlemek, gibi dertler.[DOUBLEPOST=1414259885][/DOUBLEPOST]Sosyal fobi benim sensin onlar, yani buna yakalanmamak elde değil neden ben diyorum bazen ama bunun tek çaresi spor açılamadim belki insanlara karşı cesur olmasamda kendimi iyi hissediyorum, dışarı çıkamamak, utanmak, konuşamamak, konuşursan birini rezil edersem herkes beni eğlenceli sanar düşünceleri, genellikle sessizliği ve insanlara uzak bölgeleri sevmek, insan görmekten bunalmak, ortamda terlemek, karşı cinse karşı zaten söylemiyorum, sürekli yalnızlık ve deli deli müzikler dinlemek, gibi dertler.


Ama bundan kurtuldum diyebilirim, yardımcı olmayı isterim ama çok uzun yazarsam kimse okumaz..
yaz sen okuruz:)
 

Çok lüks bir yöntemi yok kardesim:)

Ben insanlarla konuşamazdim bile, nasil atlattim konusuna uzatmadan gelirsek;

Bir gece bunu bırakacağıma inanarak uyandım, sabah spora gittim çıktım deli mi dersiniz çılgın mı dersiniz bilemem sokak ortasında insanlarla konuşmaya çalıştım insanlarla muhabbet ettim kızlarla konuştum ve inanın bana hiç sen kime laf atiyosun diyeni denk gelmedi bi kacıyla oturdum yemek felan bile yedim cok ciddiyim bu ben miydim bilmiyorum, sokak ortasında resim çekildim, insanların omzuna elimi atıp resim çektim sanki herkes sosyal fobimi yenmem için bana çok iyi davranıyodu sanarken bi amcadan fırça yedim daha cok kendime geldim otobüste dolaştım istanbulu gezdim hemen hemen kartımdaki limit bitti insanlarla konuşarak rica ederek bastım dolaştım, ne kadar param varsa harcadım esnaflarla pazarlık yaptim, sokak ortasında başı yerde yürüyen ben şimdi gülerek geçiyorum o sokakları, böyle böyle atlatmaya çalışıyorum, herkesle aram iyi, havalı ve cool gözükmeye çalışıyorum denedim olur mu diye oldu umursamaz olmaya devam ettikçe başardığıma inandım, artık dışarı çıkmak için sebep arıyorum, en önemlisi kafada bitirmek, zor şeyler ama çılgınlıklarla başarabildim:)
 
Çok lüks bir yöntemi yok kardesim:)

Ben insanlarla konuşamazdim bile, nasil atlattim konusuna uzatmadan gelirsek;

Bir gece bunu bırakacağıma inanarak uyandım, sabah spora gittim çıktım deli mi dersiniz çılgın mı dersiniz bilemem sokak ortasında insanlarla konuşmaya çalıştım insanlarla muhabbet ettim kızlarla konuştum ve inanın bana hiç sen kime laf atiyosun diyeni denk gelmedi bi kacıyla oturdum yemek felan bile yedim cok ciddiyim bu ben miydim bilmiyorum, sokak ortasında resim çekildim, insanların omzuna elimi atıp resim çektim sanki herkes sosyal fobimi yenmem için bana çok iyi davranıyodu sanarken bi amcadan fırça yedim daha cok kendime geldim otobüste dolaştım istanbulu gezdim hemen hemen kartımdaki limit bitti insanlarla konuşarak rica ederek bastım dolaştım, ne kadar param varsa harcadım esnaflarla pazarlık yaptim, sokak ortasında başı yerde yürüyen ben şimdi gülerek geçiyorum o sokakları, böyle böyle atlatmaya çalışıyorum, herkesle aram iyi, havalı ve cool gözükmeye çalışıyorum denedim olur mu diye oldu umursamaz olmaya devam ettikçe başardığıma inandım, artık dışarı çıkmak için sebep arıyorum, en önemlisi kafada bitirmek, zor şeyler ama çılgınlıklarla başarabildim:)
ne diyeyim umarım bende öyle bi sabaha uyanırım:D
 
Evet olay kafada bitirmek aslında zihnin düşündüğü kadar bişeyleri başarabilirsiniz zaten. Ama benim zihnim bi türlü öyle düşünemiyor nedense. Bunu da lisede- orta okulda özgüvenimi birilerinin çok kırmasına bağlıyorum hala çok dışlandığım için. Şu an gayet nasıl göründüğümün farkındayım kendimle alakalı bi güven sorunum da yok ama yine de aynıyım. Heralde bende geçmeyecek bu durum. İşin garibi bi kaç kere bende çok heveslendim bunu kırmak için ama her zaman en fazla 3-4 gün sonra özüme döndüm.
 
An itibari ile mahalleden bi kızla konuşmaya başladım, bi kaç güne sevgili oluruz. :D Belki biraz cesaretlenmemi saglayabilir. Tabi o zenci oldugumu bilmiyor, zavalli normalim saniyor :D
 
ne diyeyim umarım bende öyle bi sabaha uyanırım:D

şuan burada nasıl iletişim halindeysen insanlarla dışardada öyle ol:)[DOUBLEPOST=1414314863][/DOUBLEPOST]
An itibari ile mahalleden bi kızla konuşmaya başladım, bi kaç güne sevgili oluruz. :D Belki biraz cesaretlenmemi saglayabilir. Tabi o zenci oldugumu bilmiyor, zavalli normalim saniyor :D

Bravo kardeşim, nasıl oldu birden bire:)

Atrıca bu zenci olayı? :D
 
normalde insanlarla gayet iyi anlaşırım,salonda herhangi bi sosyal ortamda,dışarıda vs. fakat tam tersi benim için okulda geçerli.ünideki koca sınıfıda kafa dengim muhabbettim olan 1 avuç adam var.bu da beni okuldan sogutuyor,okula gidesim gelmiyor arkadaş kendime türlü türlü uğraş buluyorum uyuyorum gene okula gitmiyorum.bu gidişle yıl uzatacam :/
aynen katılıyorum :) bu sorun bendede var
 
Zenci sınıfta ve cevremdeki lakabım :D Rapçi olmak istiyorum olursam adım Zenci olucak :D Bu arada durumlar nasıl kardeşim ?
 
Zenci sınıfta ve cevremdeki lakabım :D Rapçi olmak istiyorum olursam adım Zenci olucak :D Bu arada durumlar nasıl kardeşim ?

Korkularla yüzleşmeye çalışıyorum, tabi kiz arkadaşımında yardimi oluyo tabi kide o yardim ettiğinin farkinda değil. :) Spor ada devar ediyorum simdilik sikintim yok gibi. Sizin?
 
Korkularla yüzleşmeye çalışıyorum, tabi kiz arkadaşımında yardimi oluyo tabi kide o yardim ettiğinin farkinda değil. :) Spor ada devar ediyorum simdilik sikintim yok gibi. Sizin?
Ya eskisi gibi değilim farkında olmadan çevreyle iç içe olmuşum okul da sadece kızlar değil nerdeyse herkesle anlaşıyorum galiba düzeliyorum :)
 
olay kendinizde bitiyor beyler.
ben de sizdendim, insan içine çıkamaz mekanda bi kız varsa kapana kısılır kalırdım.
kendimi deli gibi hissediyordum bazen, çünkü kendime güvenim sıfırdı.
şuan ise istediğim ortama giriyorum, kişiliğim suskundur çok konuşmam fakat iyi konuşurum.
kişilikle, kişiliğe takılan maskeleri iyi ayırt edin.
mesela çocukken veya gençken çok iyi espri yapan birisiyken bi olay sonrasında espri yapmaktan çekiniyorsanız, kişiliğiniz espritüeldir.
çocukken utangaçken hala utangaçsanız, kişiliğiniz utangaçtır.
kişiliği değiştirmek zordur, kişiliği gölgeleyecek maskeleri çıkarmaksa kısa bir süre kendini dinleme sonucu halledilebilir.
ortamda bi çekiciliğim vardır, kendimi çok belli etmem fakat kaliteli birisi olduğumu belli ederim.
uzun süre sonra kadınları etkilemek için değil de etkilememek için uğraşmak emin olun mükemmel ve gayet basit bir olay.

o çekingenliğim bi miktar da olsa hala var, bunu da ben gerekli bulduğum için durduruyorum.
diğer türlü çok patavatsız olabiliyorum çünkü her ortamda 40 yıllık dostummuş gibi rahat takılıyorum.

ilk şartımız:
ben öyleyim çekingenim böyle eziğim diye düşünmeyeceksiniz.
beyninize siz hükmedersiniz, beyin "lan bu ben çekingenim diyo, ben çekingen olmalıyım" gibi düşünüyor.
bilinçaltı filtrenden bazı kelimeler tamamen geçmez de anahtar kelimeler geçer.
oysa ki "daha sosyal olmam gerekli, çekiciliğimi geliştirmem gerek" gibi hala doğruluğunu koruyan fakat olumlu bir dille alınmış öz eleştiriler sizi geriye değil ileriye götürür.
 
arkadaşlar sanırım bendede var bu çekingenlik çekiyorum tipimden mimiklerimden utanıyorum sanki delirmişim gibi hissediyorum insanlarla ileşitim kurarken saçmalıyorum zaten sivilceler yanaklarım mimiklerim kötü dişlerim kötü eksik çözümü nedir
 
Son düzenleme:
Konuyu yukarı alalım ve genel olarak gelişmelerden bahsedeyim.
Mucadelenin 130. günündeyim ilk gune gore duruşbozuklugumu %80-90 duzelttim, bu iyi bir gelisme. Kas buyutme idmanlarina gecmedim, 5x5 guc calisiyorum. Sosyal fobide ise %20 iyilesme mevcut, belli bir duzen oturttum, spor salon derken biraz sosyallestim daha iyi hissediyorum, eskisi gibi strese girmiyorum. Salonda ki bayanlarla konusurken cekinmiyorum. Aslinda Salon evim gibi oldu icerde kendimi evimde gibi rahat hissediyorum. Havalarinda iyiye gitmesiyle motorumla daha uzaga surebiliyorum bu iyi geliyor. Tek sorunum hala kuafor bulamamak bir turlu istedigim ayari tutturamiyor adam. Sizlerde durum nedir?

GT-S5360 cihazımdan Tapatalk 2 ile gönderildi
 
süper başlık olmuş, keyifle okudum, yazanların ellerine sağlık :)
arkadaşlar rahat olun basit düşünün, kimse mükemmel değil. elbette herkes kendi içinde, iç kimliğinde ideal olmak için çabalamalı. iyi insan ol, huzurlu ol, iç huzurun olsun, en önemlisi bu, geçmişte yaptığın hiçbir şeyden pişmanlık duyma, veya sana kötülük mü ettiler, olsun bu onların ayıbı, karşılığında senin ezik olman değil, onların utanması gerek. rahat olacaksın, olay bu. güzellikmiş yakışıklılıkmış hiçbir şeyin önemi yok ki, ben şimdi kendimi düşünüyorum mesela, komik ama gerçek bu, yaşadığım ilişkilerdeki hiçbir adam yakışıklı değildi, hiçbiri. zaten güzellik yakışıklılık arıyorsa karşındaki sen onu isteme, insan kendisini, iç dünyasını, kültürel olarak kendisini geliştirmeli. kadın için de, erkek için de bu böyle, adam gibi adam olmak derler ya. sen dürüst, açık, ve net insan ol. başka hiç hiçbir şeye ihtiyacın yok emin ol. düz olacaksın yani, net olacaksın, neysen osun. inan bana ne kıytırık adamlar nerelerde çalışıyor nerelere geliyor. çünkü adam uğraşmıyor düşünmüyor bu kadar kompleks şekilde. malesef hayat çok irdelemeyi kaldırmıyor kendi içinde kendi gelişiminle ilgili otur derin derin düşün okey, ama insanlar hakkında, olaylar hakkında derin düşünmeye gelmez. sen iç huzurunda üst insan ol, kendi içinde yani, kocaman rahat bir nefes al, ve iyiyim de. bırak senin için ne düşünürse düşünsün karşındaki. zaten emin ol çok özgüvenli görünenler hep en kompleksli kişiliklerdir. normal ol, rahat ol... ortada adam gibi adam kalmadı, düz net açık insan kalmadı. inan bana en kıymetli özellikler bunlar. kuaför konusuna gelince, bir bayan olarak, kaç tane değiştirdim ben de adam gibi kuaför arıyorum :D aramaya devam. parasıyla değil mi bu işler, neden ihanet edecekmişsin gibi geliyormuş, sen aldığın hizmet için para ödüyorsun, bir bedel veriyorsun, memnun değilsen elbette başkasını deneyeceksin, ondan da memnun kalmıyorsan başkasına gideceksin. basit düşünün bu tarz şeylerde. dediğim gibi kendi gelişimine otur kafa yor, ama olaylarla ilgili derin düşünmeye gelmiyor bu hayat. git başka kuaföre anlat derdini, ötekine de ihanet etmiş olmazsın ne alakası var, memnun değilsin sonuçta :)
 
Bu konuyu açmadan önce, forumda dolaşırken bir kaç başlık okudum özgüven ile ilgili
yazılar dikkatimi çekti bende sorunlu kardeşlerimizi bi araya toplayım istedim. Türkçe pek fazla kaynak yok ingilizce olarak bi dünya yazı ve kitap var, iki kitap sipariş ettim Sosyal Fobi ile ilgii, öğrendim ki ilaç tedavisi ile %80-90 oranında düzelme mevcut ama %100 iyileşmenin garantisi yokmuş.

GT-S5360 cihazımdan Tapatalk 2 ile gönderildi
 
Back
Yukarı