magicemre1
Üye
saatten anlayabiliceğiniz üzere uykumu kaçıran bir durumu anlatmak istiyorum.Ben genelde boyumu ölçmezdim yani kkısayım zaten moralimi bozmaya gerek yok diyip bakmazdım. bir arkadaşım kara harpten subay olmak için geçen sene girmişti ben de mezuna kalıp sonradan girmek istedim. İşte bilirsiniz 165 sınırı olduğundan ben de dedim kısayım da o kadar kısa değilim diye güvenip ölçmedim zaten o giren arkadaşım da benden biraz kısa ya da nerdeyse aynı boydaydık. Bu gece beynim benimle taşşak geçer gibi durduk yere boyumu aklıma getirdi. gidip duvarda ölçtüm mezurayla da hesapladım ve gördüm ki 165. öyle bir anxiety tuttu ki intihara kadar düşündüm. zaten kız arkadaşımla internette tanıştım ve boyu 168 ben de ona 170 galiba felan demiştim. eğer normalde buluştuğumuzda boyumdan dolayı soğursa gerçekten depresyona girerim.
msüyü o arkadaşla kendimi karşılaştırınca tamam oluyorum ama kız arkadaşım aklıma gelince çok canım sıkıldı. ne yapıcağım bilmiyorum. kimse bana boyunu dert etme demesin gerçekten yaşamadıkça insan anlamıyor nasıl bir duygu. neden böyle bir hayat yaşamak zorundayım ki. sadece elimde olmayan bir şeyden dolayı hayatta böle yaşamak zorunda olmak. neyse sadece paylaşmak istedim.
msüyü o arkadaşla kendimi karşılaştırınca tamam oluyorum ama kız arkadaşım aklıma gelince çok canım sıkıldı. ne yapıcağım bilmiyorum. kimse bana boyunu dert etme demesin gerçekten yaşamadıkça insan anlamıyor nasıl bir duygu. neden böyle bir hayat yaşamak zorundayım ki. sadece elimde olmayan bir şeyden dolayı hayatta böle yaşamak zorunda olmak. neyse sadece paylaşmak istedim.