Dhyana
Üye
Merhabalar öncelikle, ufak bir giriş yapmak istiyorum.
Düşünmeyi seven bir insanım. Ağırlıklarla bir hareket yaptığım vakit hareketten alabileceğim maksimum zararı(zarar: kasın gelişimden önce zarar görmesini) maksimum düzeye çıkartmanın yollarını ararım. (Ağırlığı düşür, hızlı yap, yavaş yap, tekrarı arttır/azalt tüm yöntemleri denerim.)
Lakin bu düşünce süreci bir süre sonra öyle bir seviyeye geliyor ki antremanı kötü etkilemeye başlıyor.
O noktada bu konunun açılmasına karar verildi
Enseye çekiş hareketi ile başlıyorum diyelim, Harekete girerken hareketi 30'a takıyorum ve 10 tekrar yapıyorum. (Hızlı ve paldır küldür. 0 pump ve yanma hissi)
Sonra aynı harekete ağırlığı düşürerek(25 ile) giriyorum. 10 tam ve nizami tekrar yapıyorum. (Yüksek pump ve yanma hissi)
İlk yaptığım ağırlıkta kasta bir yanma, çalışma, zorlanma hissi HİSSETMİYORUM. Sadece yaparken zorlanıyorum. (Zorlanan kas değil, kendim. Demek istediğimi herhalde anılyorsunuzdur.) Ağırlığı düşürdüğüm ve daha çok kası gererek, sıkarak, pompalayarak yaptığı harekette çok daha fazla çalışma-zorlanma-yanma hissi geri dönüşü alıyorum.
Ve partnerim olacak şahıs, sürekli olarak ağırlıkları düşürdüğümü, yeterince ağır girmediğimi ve kasları zorlamadığımı, bu şekilde gelişemeyeceğim konusunda başımın etini yiyip duruyor. Kendisi her harekete benden ağır girer ve her harekette istisnasız her setin yarısında yardım almaya başlar.
(Bu her harekette böyle. Sıkça tartışırız, birbirimizi ikna etmeye çalışırız.)
Soru şu.
Bunlardan hangisi haklı? Hangi çalışma tarzı daha etkilidir?
- İdeal yüksek ağırlık, yavaş ve nizami çalışmak mı? (Yüksek yanma ve pump hissi) + (Yaparken sonlara doğru hızlanıyorum. Kasın acı eşiğine geldiğimi hissettiğimde o noktayı her zaman zorlarım. Yavaş ve nizami derken aklınıza 'kibar' bir çalışma tarzı gelmesin Aksine, yanma hissini arttırmaya çalışıyorum. )
+ Çok yüksek ağrılık+ paldır küldür+ yardımlı çalışma mı? (Sıfır-az pump hissi)
* Önemli not: İki tarzda da tekrar sayılarının eşit olduğunu unutmayalım. 10-12.
Cevaplarınız için teşekkür ederim.
Düşünmeyi seven bir insanım. Ağırlıklarla bir hareket yaptığım vakit hareketten alabileceğim maksimum zararı(zarar: kasın gelişimden önce zarar görmesini) maksimum düzeye çıkartmanın yollarını ararım. (Ağırlığı düşür, hızlı yap, yavaş yap, tekrarı arttır/azalt tüm yöntemleri denerim.)
Lakin bu düşünce süreci bir süre sonra öyle bir seviyeye geliyor ki antremanı kötü etkilemeye başlıyor.
O noktada bu konunun açılmasına karar verildi
Enseye çekiş hareketi ile başlıyorum diyelim, Harekete girerken hareketi 30'a takıyorum ve 10 tekrar yapıyorum. (Hızlı ve paldır küldür. 0 pump ve yanma hissi)
Sonra aynı harekete ağırlığı düşürerek(25 ile) giriyorum. 10 tam ve nizami tekrar yapıyorum. (Yüksek pump ve yanma hissi)
İlk yaptığım ağırlıkta kasta bir yanma, çalışma, zorlanma hissi HİSSETMİYORUM. Sadece yaparken zorlanıyorum. (Zorlanan kas değil, kendim. Demek istediğimi herhalde anılyorsunuzdur.) Ağırlığı düşürdüğüm ve daha çok kası gererek, sıkarak, pompalayarak yaptığı harekette çok daha fazla çalışma-zorlanma-yanma hissi geri dönüşü alıyorum.
Ve partnerim olacak şahıs, sürekli olarak ağırlıkları düşürdüğümü, yeterince ağır girmediğimi ve kasları zorlamadığımı, bu şekilde gelişemeyeceğim konusunda başımın etini yiyip duruyor. Kendisi her harekete benden ağır girer ve her harekette istisnasız her setin yarısında yardım almaya başlar.
(Bu her harekette böyle. Sıkça tartışırız, birbirimizi ikna etmeye çalışırız.)
Soru şu.
Bunlardan hangisi haklı? Hangi çalışma tarzı daha etkilidir?
- İdeal yüksek ağırlık, yavaş ve nizami çalışmak mı? (Yüksek yanma ve pump hissi) + (Yaparken sonlara doğru hızlanıyorum. Kasın acı eşiğine geldiğimi hissettiğimde o noktayı her zaman zorlarım. Yavaş ve nizami derken aklınıza 'kibar' bir çalışma tarzı gelmesin
Aksine, yanma hissini arttırmaya çalışıyorum. )+ Çok yüksek ağrılık+ paldır küldür+ yardımlı çalışma mı? (Sıfır-az pump hissi)
* Önemli not: İki tarzda da tekrar sayılarının eşit olduğunu unutmayalım. 10-12.
Cevaplarınız için teşekkür ederim.
