Uğruna gerçekten ölebileceğim kişi ; Benim uğruma ölecek kişi ; aslen arkataşım, bu konuda en sevdiğim hikayeyi aslen kelimenin ortaya çıkış hikayesini paylaşmak isterim.
Orta Asya' da savaşın ok ve yay ile yapıldığı dönemlerde Türk savaşçılar , arkalarından gelebilecek bir saldırıyı önlemek için, sırtlarını bir ağaca, kaya veya taşa vererek, ok atarlarmış. Atalarımız genelde bozkır hayatı yaşadıkları için bu sırt dayanan nesne genelde bir taş veya kaya olurmuş.
Yıllar sonra bu sırt dayanan taşın ismi ARKA-TAŞ veya Azerbaycan'daki söylenişiyle 'ARKA-DAŞ' biçiminde dilimize yerleşti.
Bugün bile güvenebileceğimiz bizi arkadan vurmayacak olan, samimiyetine
güvendiğimiz kişilere verdiğimiz isimdir. 'Dostluk' kavramının zaman içinde, insanın arkasını yaslayabileceği ve kendisini olabilecek kötülüklerden koruyacağı fikri ile özleştirilmesi sonucu 'arkadaş' sözcüğü 'dost' anlamında Türkçemizdeki yerini buldu. !
Sırtınız 'arka-taş' sız kalmasın...