okul zamanlarım kabus gibiydi utangaç. içine kapanık ders çalışmaya odaklanmış biriydim ama okulun yarısı serserilik peşinde olan zibidilerle doluydu durduk yere bana sataşıyorlardı öğretmenlere deyincede oralı olmuyorlardı çünkü korkuyorlardı hadi onu geçtim serserilere sinirlenip acısını biz sakin utangaç kendi halinde olan öğrencilerden çıkarırlardı benim bildiğim eğitimci dediğin öğrencilerinin sorunlarınada duyarsız kalmaz ancak ufak bir sorum olunca benle hiç ilgilenmezdiler güzel kızlar mı onlarda bir acayipdi okuldaki zibidilerle takılırlardı böylece o zibidiler şımardıkça şımarırlardı eğitim desen zaten istisnalar hariç öyle çok iyi ders anlatan öğretmenler yoktu dershanelerde bile yoktu sözün kısası eğitim bahane serserilik şahane tarzı işler yürürdü üstelik aile içinde sorunlar olunca birde maddi durumunuz kötü olunca diğer arkadaşlarınızdan geri kalmakta sinir bozucuydu kaza ile kızla konuşuyordum aklımda eğer bir yere gidelim derse ben ne yapacağım diye düşüyordum aman okullar açılınca hiç sevinmezdim açıkçası neyse yinede lise çağındaki arkadaşlara iyi öğrenim yılları diyelim
Son düzenleme: 18 Eylül 2013