Madde Bağımlılığı Hakkında Doğru Bilinen Yanlışlar

26 - 27 Kasım 2018’de Yeşilay tarafından organize edilen Sağlık bakanlığının da destek verdiği 2. Uluslararası Uyuşturucu Politikaları ve Halk Sağlığı Sempozyumu var. Dünyaca ünlü akademisyen ve uzmanlar bu sempozyumda buluşacak. Bu haberi duyunca hem sizleri haberdar etmek hem de uyuşturucu ve madde bağımlılığı hakkında kısa bir yazı yazmak istedim.

Sempozyum başvurusu: http://ids-istanbul.com/katilim-basvurusu/

Madde bağımlılığı hakkında doğru bilinen yanlışlar birçoğumuzu yanıltmaktadır. Bu yanlış bildiklerimizin büyük kısmını film ve haberlerden öğreniyoruz. Daha sonra halk arasındaki söylentiler ile bu tür bilgiler yaygınlaşıyor ve kanıksanıyor. Madde bağımlılığından kendimizi ve çocuklarımızı korumak için bilgilerimizin doğru olmasına özen göstermeliyiz.


Benim iradem güçlüdür. Ben bağımlı olmam.


Herkes bağımlı olabilir. Bunun irade güçlülüğü ya da zayıflığı ile mutlak bir ilişkisi yoktur. Kişilik patolojileri kimi zaman madde kullanımına neden olabilir. Ancak böyle bir sorunu bulunmadığı hâlde bağımlı olan ya da tersine böyle bir sorunu bulunduğu hâlde bağımlı olmayan birçok kişi vardır. Kısacası bağımlılık konusunda bireysel özellikler önemli bir etkendir. Ancak bağımlılık ile kişilik özellikleri arasında mutlak bir neden sonuç ilişkisi yoktur.



Ben kontrol edebilirim.


Bu inanç, madde kullanmaya başlamanın ilk adımıdır. “Ben kendimi kontrol edebilirim.” düşüncesi, uyuşturucu kullanılan ortamlara girmekten çekinmeme sonucunu doğurur. Hâlbuki seçilecek en güvenli yol, bu ortamlardan kaçınmaktır.



Bir kere kullanmaktan bir şey çıkmaz.


“Bir kez” “çok kez” in ilk adımıdır. Çünkü ilk kullanımdan sonra kişi madde kullanımından artık korkmaz. Maddeyi nereden bulabileceğini ve nasıl kullanabileceğini bilir. Ayrıca bazı maddeler ilk kullanımdan sonra bile bağımlılık yapar.



Ara sıra kullanmakla bir şey olmaz.


Bağımlılık yapıcı maddeler, ara sıra kullanılsa bile vücuda hızla zarar verir. Aralıklı uzun süre kullanım, bireyde ruhsal ve kimyasal değişikliklere neden olur. Öte yandan birçok kişi ara sıra kullanma niyeti ile başlar. Ancak daha sonra farkında bile olmadan bağımlı hâle gelir.

 

Aşırı zengin küçük bir topluluğu geçersek, madde bağımlılığının asıl fakir semtin çocuklarında olduğunu düşünüyorum.
Bu fakir semtin çocukları ve aileleri kesin şöyle diyordur "dur ** sempozyum varımış uyuşturucuyla ilgili hadi kayıt olup gidek belki bırakırız/bizim çocuğun kullanmasını önleriz"

Bu sempozyumlara harcanan para yerine sokaklara inilmeli bu parayla acaba burada nasıl farkındalık yaratabiliriz diye düşünülmeli. Şimdi gelip "kardeşim bunlar akademisyen bak bir şeyler öğretmeye geliyorlar" diyen olacaktır evet :

"The complex neurobiological vulnerability for drug use disorders: An unexplored territory essential for prevention and treatment’ "
" UNODC/WHO International quality standards and quality assurance mechanisms for the treatment of drug use disorders "
"Atık sulardan uyuşturucu ve diğer psikoaktif maddelerin izlenmesi"

gibi konuyla ilgili kişilerin gelişmesine yardımcı olacak başlıklar görüyoruz ama boş olduğunu düşündüğüm:

"Uyuşturucu kullanımında küresel ve ulusal durumlar" >> Bir veri yansıtlıp "Durumun vehametini görüyoruz..." gibisinden bir cümle parçacığı geçeceğini düşünüyorum

"Avrupa perspektifinden küresel ve yerel değişimler" >> Evet diğer başlıklardan çok farklı duruyor.

"Türkiye’de uyuşturucu ile mücadelede mevcut durum " >> "Gençler uyuşturucu bataklığına sürükleniyor..." diye bir söylem geçeceğini düşünüyorum.

Politikayla ilgili başlıklara diyeceğim >> Mantıklı çıkarımlar yapılacaktır ama köklü bir değişime yol açacağını sanmıyorum, çıkarım yapılmasında özellikle "Uyuşturucu politikalarında zorluklar" konulu konuşmanın faydalı olacağını düşünüyorum.

"Challenges of taking photos of drug users’ (Uyuşturucu kullanıcılarının resimlerini çekmek) " >> Her iki taraftan da bakalım; uyuşturucu kullanıcılarının durumlarını , uyuşturucuya başlama ihtimali bulunan insanlara göstermenin etkili yöntemlerden biri olduğunu düşünüyorum ama sorun şurada fakir mahallelerdeki çocuklara bunu empoze edemiyoruz bunu okullarda konferanslara koymak yerine derslerin içine yerleştirmeliyiz misal haftada 1 veya 2 saatlik uyuşturucu ile ilgili bir ders olmalı bu dersin haliyle birde sınavı olmalı, böylelikle uyuşturucunun maddi-manevi sonuçları çocukların zihninde yer edecektir. Hangi sınıfa koyulacağınında pedagojik açıdan iyi değerlendirilmesi gerek.

Diğer açıdan kullanıcın fotoğrafını çekmeyi ele alalım. Kişinin kullanıp resminin çekildiği ve daha sonrasında maddeyi bıraktığını düşünelim, bıraktıktan 2 sene sonra "uyuşturucu kullanmış resmini" bir yerde görüyor sizce o kişinin psikolojik açıdan durumu ne olur ? O yüzden bu resimlerin çekilmesinde henüz yeni ölmüş kişiler kullanılabilir.(Tabi kişinin 1.dereceden yakınları düşünülerek bu yapılmalı)

"Uyuşturucu kullanımına ve önleme girişimlerine farklı yaklaşımlar" >> Ne kadar farklı olacak @feridali sen gideceksin sanırım veya görevlisin bitince söylersin.

"Uyuşturucu madde kullanımını önlemede inanç temelli girişimler ve uyuşturucu kullanımının manevi boyutu" >> Evet 8-9 sene İngilizce dersi görüp bunun sınavlarından başarıyla çıkmış insanlar neden İngilizce öğrenemedi acaba ? Artık ilkokuldan başlayan "Din Kültürü ve Ahlak Bilgisi" dersini düşünelim . Adamlar düzgün değer aktarımını sağlayalım diye İlkokula indirdi peki ama senelerce o alanda eğitim(!) almanın buna bir faydası olacak mı ? Cevap İngilizce dersinde.

"İşlev" ve "merkezli" başlıklar hakkında >> Yorumumun en baştaki paragraflarına ışınlanın.


Aslında dahada sert konuşurdum ama gereği yok çünkü ne bu kadar yazdıklarım ne de pahalı konferanslar-sempozyumlar bir şeyleri değiştirmeyi gücü olan o "ELİT-ÜST TABAKA" 'ya etki edecek.


(Resimdeki polis vahşetini anlamayanlar için A.B.D'de yaşanan olaylariçin söyleniyor bu)

Aşağıya bir video koyacağım, KVP çok abartıdır pek sevmem ama yazdıklarımı anlayanlar aşağıdaki video ile bağlantısını anlayacaktır: