Kararsızım / yardımınıza ihtiyacım var

[Pollysad]

Garson olarak yeni bir işe başladım. Her sey guzel fakat soyle bir sey varki,hayatımda ilk defa 70 kiloya ulaştım. Ve bu benim için inanılmaz. Hedefim yaz sonuna kadar 80 kiloydu. Fakat bu iş oyle bir işki; gunde 10 saat ve surekli ayakta durup koşuşturduğum bir iş ve beslenmem berbat gidiyor. Ee haliyle sporuda bırakıcam. Boyle giderse 1-2 aya 60 kilonun altına çok rahat duşeceğim. Ve bunu hiç istemiyorum.

2. Olarak 1.5 ay sonra uni sınavına gireceğim. Az buçuk ingilizce kasarsam istedğim bolumu tutturacağım ve okul hayatım başlıyacak. Boylelikle spora daha rahat gidicem ve kulturel olarak kendimi geliştirme imkanım olacak.

İşe birikim yapmak için girdim fakat boyle giderse universite hayatım mahvolucak. Şuan çok kararsızım. Bi yandan para biriktirsem iyi olur diyor, diğer yanım boşver parayı bunlar gelip geçici sen kendine odaklan diyor.

Genç bi kardesiniz olarak sıkıntılı bir donem geçiriyorum ve ne yapmalıyım inanın hiç bilmiyorum. Cevap basit; işi bırak kendine odaklan fakat o adımı atmaya korkuyorum. Neden bilmiyorum.

21 yasındayım, daha once 2 kere uni sınavına girdim fakat hiç çalışmamıştım ve sonuclar husran. Şuan pişmanlık var fakat o pişmanlığın hakkını verebilecek irade varmı emin değilim.

Fikirlerinize onem veriyorum, teşekkur ederim.

 

[Pollysad]

5 ay sonra gelen edit;
konuyu actiktan birkac saat sonra isyerini aradim ve isi biraktigimi soyledim. ertesi gun calismaya basladim. tam 46 gunum vardi. bazi olumsuzluklar nedeniyle sadece 20-25 gun calisabildim sinava. buna ragmen iyi kotu bi bolum tutturdum. suan uyumak uzereyim, sabah 9.30 da antalya ya yolcuyum. hayat gerçekten çok garip.

icimde kalan sey ise dolu dolu 1 sene hazirlanamamak oldu. keske daha erken baslasaydim diyorum. eminim derece yapardim. neyse hicbir sey icin gec değil, bunu ogrenmiş oldum. belki bu sene tekrar hazirlanirim..