bukadar sevmek ve yaşam bicimi yapmama ve sevmeme ragmen yeri geldiginde ciddi anlamda beslenme konusunda en az bi müsabık kadar azimliyken ve gerekli olan şeyleri yerine getirmeme ragmen gelişimin olması fakat istenilen gibi olmaması ve bunun sonucunda başta söylemiş oldugum bu sporla ilgili tüm yaşama, yaşam bicimi olarak görmek ve severek yapmak gibi şeyleri moral bozuklugundan bi kac haftalıgına yenik düsmek bu yenik düsmek icinde kötü beslenme ve bu kötü beslenme zamanı icinde saglıksız yiyiceklerin dibine vurma ve bunu yaparken tekrardan saglıklı bi beslenme ve spora devam edicegini bilerek bunu yapmak bukadar cok severken iradesizlikmidir vazgecilmislikmidir ? Ama sanırım benim gercegim bu bukadar ugras ve emek vermeme ragmen en azından istedigim gelişme olsaydı bu herkez icin gecerlidir sen bi iş icin ugrasıyosun cabalıyosun emek veriyosun (belki yolun yönetmin yanlış) fakat bazı objektik nesnel dogruları olması gerekeni yapıyosun ama istedigin gelişim olmayınca motivasyon eksikligi erken vazgecmislik gibi bi hale bürünüyosun. Halbuki İstenilen Yere Gelsem Olmak İstedigim Olsam Gerek Beslenmeye Gerek Aktiviteye İhanet Edermiyim. Not: Bu yazdıklarım kendi içimi kendime dökmem yeni bi baslangıc yapmak istemem ve böyle yaparak kendimi kosullandırmak. Umarım ilerde istedigim yere geldigimde buraya dönerim
bu sporun bazı gerçekleri var önce amacının ne olduğunu bul müsabık olmak istiyorsan beslenmeyle olucak iş değil farklı takviyeler girer işin içine bu takviyeleri almanında bir bedeli var tabiki
Ne yazikki dedikleriniz bendede oluyor bazen cok azimli duzenli beslenirken bazen yememem gereken seyleri yiyorum hatta duramayip daha fazlasini yedigim oluyor. Tam bu zamanda birsey olmaz diyip daha sonradan neden yedim diye dusunuyorum.