Arkadaşlar afedersiniz ama köylük bir yere internet kafe açtık buradaki halk işi gücü yok bizim ekmeğimizle oynuyorlar manyakmıdırlar nedirler.adam gelip şu çocuğa ateri aç diyor.Şort giyersin bön bön bakarlar.Cumaya gitmezsin teraviye gitmezsin bön bön bakarlar çünkü herkes itikatlı olmak zorunda.30 Ağustos'ta kimse bayrak asmaz tek bayra asan benim.Utanmadan vatan severlikten bahsederler.Şimdi bunları niye anlatıyorum ben bunları yaparken uzaylıymışım gibi bakıyorlar.Yok jandarma geliyor dikkat et diyorlar.Sanki kanunsuz iş yapıyorum.Ara sıra sitenizdeli sporcuları görupmotive oluyorum ve solana gidip çalışıyorum.Soz söz kahve kültürünün hakim olduğu yerde ne spor,ne internet(kafeden bahsetmiyorum),ne de kitaptan bahsetmek mumkün.kendinize iyi bakın.Göz olmadan işler dilerim
Ekmekle Oynamak Okadar Kolaymı?
- Konuyu başlatan tamiyatr
- Başlangıç Tarihi
Tamiyatr, maalesef anlattıkların ülkemizin gerçeği.
Dediklerini bende yaşıyorum, insanın özeli olan ibadet ve inanç, maalesef bir çok insanın dedikodu konusu halinde.
Tanrıya yoğun bir şekilde inanan insan, başkasının ibadetine kafa yoracak bir ruh haline girmez, giremez, zira kendisi ile Tanrı arasındaki bağdan başkasını düşünemez.
Ancak bende işimin bulunduğu çevre nedeniyle gittiğim cuma namazlarında, geğirerek, esneyerek, uyuklayarak namaz kılıp, sonrasında, Cuma namazına kim gelmiş, gelmemiş dedikodusu yapan insancıklar gördüm.
Ben yapı olarak kendi bildiğimi okuyan ama görüntü itibarıyla uyum sağlar görünen biri olarak, fazla dert etmiyorum tüm bu gördüklerimi, sadece acı bir tebessüm beliriyor yüzümde.
Küçük dünyaları olan insanlar, çevrelerinde farklılığa ve özgünlüğe katlanamazlar, bu durumda, farklı olan insan kendisinden emin olmalı, zaman zaman dar görüşlü insanların suyuna gitmeli, ama asla kendi doğruluğundan şüphe etmemeli.
Askerliğimi yaparken, ve şimdiki işimde, dünya görüşü bana göre çok daha sığ olan insanlarla çalışmak durumunda kaldım, gerçekten bezdirici bir deneyim, ancak hayatın gerçeği bu, bu insanlar, çalışma arkadaşın, müşterin ve hatta işverenin olabilir, yapılacak olan, sağlam durmak, adapte olmak, ama tüm bunları yaparken kendini korumasını bilmek, kolay değil!!!
Dediklerini bende yaşıyorum, insanın özeli olan ibadet ve inanç, maalesef bir çok insanın dedikodu konusu halinde.
Tanrıya yoğun bir şekilde inanan insan, başkasının ibadetine kafa yoracak bir ruh haline girmez, giremez, zira kendisi ile Tanrı arasındaki bağdan başkasını düşünemez.
Ancak bende işimin bulunduğu çevre nedeniyle gittiğim cuma namazlarında, geğirerek, esneyerek, uyuklayarak namaz kılıp, sonrasında, Cuma namazına kim gelmiş, gelmemiş dedikodusu yapan insancıklar gördüm.
Ben yapı olarak kendi bildiğimi okuyan ama görüntü itibarıyla uyum sağlar görünen biri olarak, fazla dert etmiyorum tüm bu gördüklerimi, sadece acı bir tebessüm beliriyor yüzümde.
Küçük dünyaları olan insanlar, çevrelerinde farklılığa ve özgünlüğe katlanamazlar, bu durumda, farklı olan insan kendisinden emin olmalı, zaman zaman dar görüşlü insanların suyuna gitmeli, ama asla kendi doğruluğundan şüphe etmemeli.
Askerliğimi yaparken, ve şimdiki işimde, dünya görüşü bana göre çok daha sığ olan insanlarla çalışmak durumunda kaldım, gerçekten bezdirici bir deneyim, ancak hayatın gerçeği bu, bu insanlar, çalışma arkadaşın, müşterin ve hatta işverenin olabilir, yapılacak olan, sağlam durmak, adapte olmak, ama tüm bunları yaparken kendini korumasını bilmek, kolay değil!!!
