Dünden bugüne spor aşkı.(Kendi yazım)

Bir zamanki ben...
Senin gibiydim, belkide daha kötü ama inat ettim insanların benle alay etmesinden artık gına gelmişti.İnsanların yüzüne bakamaz oluyordum , öz güven eksikliğim vardı , tırsık ,korkak biriydim.
İlk antrenmanım için arkadaşımdan döküm yaklaşık 3kg'luk bir dumbel satın aldım hiç unutmam 5 tl vermiştim.Tek dumbel ile spor aşkım başladı , dumbelimi alır almaz direk bu siteyle tanıştım , tek dumbel ile en fazla ne yapılabilirdi ki ? Elimden geleni yapmaya çalıştım .Yaklaşık 1-2 ay o dumbel ile idare ettim .Bir gün alışveriş kataloğunda dumbellere gözüm çarptı , hemen gidip 4+4kg yeşil dumbellerimi aldım , o kadar mutluydum ki artık rahatça çalışa bilecektim.Eve gelir gelmez kutuyu açıp çalışmaya başladım , ah bu zevk.. bu hissi daha önce hiç tatmamıştım , flexor hocamızın verdiği programla devam ettim.-Flexor hocama ayrıca teşekkürler- Yaklaşık 3-4 ay beni idare etti daha sonra İnternet'ten dumbell sipariş etmeye karar verdim o zaman da küçüğüm tabi banka 18 yaş üstü istiyor havale yapabilmek için babamdan gizli gizli annemi zor zahmet ikna ederek bankaya götürdüm 20kg ayarlanabilir dumbell set sipariş vermiştim.O kadar mutluydum ki git gide bu spora aşık oluyordum.Daha sonra kargo eve geldi -tabi bu arada babamda öğrenmişti-
O gün içinde 4 gözle dumbellerimin gelmesini bekliyordum artık gerçekten çalışabilecektim , ve aniden zil çaldı , ellerim ayaklarım tutuldu , bir yandan aşağıya ineceğim kargo çalışanı beni bekliyor , diğer yandan inemiyorum kitlenip kaldım .Babam bir yandan annem bir yandan bağırıyorlar oğlum kalksana neyi bekliyorsun , Oğlum hadi...
Kendime gelir gelmez aşağıya fırladım ve kapıyı açtım karşımda kargo görevlisi
-Merhaba
*Merhaba
-Şurayı imzalayacaksın
*......(imzalıyorum)
-Buyurun , kargonuz.
*Teşekkürler , kolay gelsin.

Evet sonunda dumbellerime kavuşmuştum , başta tabi ki dumbel çantasını kaldıramıyordum zor zahmet yukarı çıkarabilmiştim artık dünyanın en mutlu insanı bendim-yada ben öyle hissediyordum- hemen kutuyu yırtıp çantanın yüzüne bakıp
-Vaow , çantaya bak..demedim tabi çünkü beni ilgilendiren dışı değil içindekilerdi.
Ve çantayı açmıştım açar açmaz plakalar yere düşmüştü
O çıkan sesler hiç hoş değildi(babamda epey bir azarladı tabi düştü diye)
ve elime barı aldım o kadar güzel hissettim ki -Maimi lakers maçındaydım sanki-
Babam evde olduğundan çalışamamıştım her 1 saatte bir çantayı açıp plakaları içine yerleştirip dumbellerime bakıyordum .
İlk antrenmanımı ertesi gün yaptım , gerçekten çok zorlanmıştım 4kg dumbellere benzemiyordu bunlar artık 10ar kg ile çalışıyordum.
Bir yandan da çok iyi besleniyorum tabi 3 yumurta et süt peynir hepsini tüketiyordum.
Yaklaşık 1 ay böyle çalıştım ve sonra artık herkes gibi salona gitmek benimde hakkımdı , babamın sabrını zorlamaya başladım , işte işin doruk noktası burası . Eğer salona gidebilirsem hayatım değişecekti öncelikle daha sosyal bir ortamda sporumu yapabilecektim daha da önemlisi çok daha iyi gelişebilecektim.
Cebren ve hile ile babamı kandırmayı başardım-annemin ve babaannemin yardımları doğrultusunda-170 lira'ya 3 ay yazılmıştım.Kayıt olur olmaz salon hocasından , İçinde spor yapabileceğin kıyafetler var mı ? sorusunu aldım , ne mutlu bana hazırlıklı gelmiştim 15 dakika boyunca bisiklette ısınmam gerektiği söylenmişti daha sonra 3 hareket arka kol omuz biceps makinesinde çalışmıştım her hareket sonunda vücudum ayrı bir kasılıyordu bana neler oluyor demeye başlamıştım başım dönüyor kendimi iyi hissetmiyordum 4.hareket'e girmek üzereyken lavaboya koştum ve aynada kendime baktım inanın bembeyaz surat kusmak üzere olan bir genç ile karşılaştım sanki ben değildim o aynadaki.
Hemen köşeye çömeldim ve derin derin nefes almaya başladım yaklaşık 10 dakika orada bekledim.
Kendime geldikten sonra antrenmana devam etmek için lavabodan dışarıya çıktım salon hocam çok başım dönüyorsa bugün yapmamam gerektiğini söyledi ama ben iyiydim -yada kendimi iyi olmak için ikna etmeye çalışıyordum- 4.hareketi yapmaya başladım artık kendimi bir farklı hissediyordum sanki önceki evreyi terk edip başka bir evreye giriş yaptığımı seziyordum , Artık çok farklıydım , eski ben değildim sanki , konuşmam ,hareketlerim herşeyim değişti , öz güvenim fazlasıyla yerine geldi , Benim ben olduğum gündü o gün.
Şuan 5.aydayım tam gaz devam ediyorum spora 2 ay sonra çalışmalarıma ara vermek zorunda kalacağım yada öyle düşünüyorum.-Bu spordan nasıl uzak kalınabilir ki-
Buda hayatımı anlatan kısa bir yazım olsun.


Yeni başlayanların mutlaka okuması gerektiğini düşünüyorum.
Okuyup yorum yapan arkadaşlara teşekkürlerimi sunarım.thums:
 
Son düzenleme:
yazarlık yeteneğin de varmış öğrenmiş olduk :) güzel bir yazı olmuş :)
 
yıllar önce bende 3 kglik dumbell ile çalışmaya başlamıştım ilk aldığımdada o kadar mutlu olmuştumki yazıyı okurken bir an aklıma geldi o zamanlar paramda yoktu fakirlik içerisindeyken çok bilgim yokken spor yapmaya çalışıyordum hüzünlendim birden güzel bir yazı olmuş
 
Ahh ahh bende 4kg ile çalışmaya başlamıştım bilgisizdim o zamanlar öyle bir hırsla çalışıyordumki overtraining olmuştum :)
 
Yazı güzel. spora başlamak için en azından mekik şınav barfiks çekmek için 2 sene beklemek zorunda kalmıştım :D o sırada arnoldun kitapları, tüm mr olypia'ların video arşivini yapmıştım. hangi hareket nasıl yapılır, 1 pizza coleman tarafından nasıl katledilir hepsini gözlerim faltaşı gibi açık izlemiştim.

Duygulandım vay be :)
 
bende evde şınav çekmeye başlamıştım ilk zamanlarda 3 tanede enerjim bitiyordu annem oğlum olmuyorsa bırak o kadar önemli değil diyordu ama şuanda teklemeden 40ı buluyorum ayrıca salondaki ilk günde çok ayrı bir atmosferdi :) yazı için teşekkür ederim baya güzel yazmışsın
 
Back
Yukarı