body i seviyosaniz evlenmeyin :)

arkadaslar sizin derdinizi dinledim kendiminki unuttum be demeekki yine benim dedigim dogru ve olay bu baslikta bitiyor...bodyi seven evlenmesin

 

musclefan dediğine katılıyorum fakat bzilerin durumu biraz istisna oluyor ve aslında anlayışın karşı tarafta olmasını gerektırıyor.çunki ben işten çıkıp salona gidiyorum ve eve döndüğümde zaten eşim 2 saat öncesinden gelmiş oluyor.yani o 2 saati evde işleri bitirerek geçiriyor.kalan off gunlerimde ise senin dediğin gibi miskinliği bırakıp yardım etmem gerekiyor.fakat karşı tarafın bu yardımı sadece 3 gün ile kabullenmesi gerekli.yada eşinizde aynı saatte hobisi ile uğraşacak ve aynı saatte evde buluşup eşit şartlarda devam edeceksiniz.

 

Tam sizlerin yorumlarını okurken eşim elinde vileda kovasıyla içeri girdi. parkeleri silecekmiş. Yorumlara bir şeyler yazacaktım ama yazamıyorum. Kalkmam lazım

 

hahahahah.bu koca bedenlerin altinda ne kadarda kilibik varmis forumda yaaa bu kadinlar ne hale getiriyor bizi.protein tozunu bile bize saklaya saklaya iciriyorlasa helal olsun onlara valla

 

bugun kız arkadasıma protein tozu alacagımı söleyecem içimde bi korku var ya taktı o da kullanma diyip duruyo , yumurta tavuk neyine yetmio faln ... tartsan 54-55 kilo ya gelir ya gelmez

 

yalnız değilmişim.....oysa ben sadece benim eşim bu sporla ilgilenmemi istemiyor zannederdim..

ben de 3 yıldır evliyim. eşim evlenmeden önce artık evlendikten sonra salonun yolunu unut demişti ama dinleyen kim...

ilk 2 yıl benim mesai saatlerinin verdiği avantajla sorun yaşamadık...ben 24 saat nöbet tutup 4 gün evde olduğumdan hatun işten gelmeden ben salona gidip antrenmanımı yapıp geliyordum. son bir yıldır hastanede çalışıyorum ve hergün mesaiye gitme iğrençliğini yaşıyorum...saat 4.30 da işten çıkıp 5 gibi salonda antrenmana başlamış oluyorum...en geç 6.30 da evde oluyorum. tabi bunu hafta da 3 gün yapabiliyorum.

şimdi ben de artık baba adayıyım arkadaşlar. eşim 5 aylık hamile. kızım olacak. iş yerindeki sorunları ve biraz da kendisinin çabası ile işten çıkarıldı, tazminat almak için..ve 24 saat evde. artık düşünün benim durumumu..evde benim işten dönmemi bekleyen biri var.

geçen haftadan itibaren antrenman günün 4 e çıkardım ve kıyamet koptu. pzt, çrşmba ve cuma gidiyordum ve iki bölge çalışıyordum. sırf antrenman süresini kısaltayım diyerek birgün daha gitme kararı aldım. perşembe işten çıktım tabi normal de o gün eve gitmem gerek, hatun aradı gelirken ekmek vs alayım diye ben tama dedim ve ekledim, ben salona gidiyorum. demem yetti zaten karşı taraftan ne salonu diye diye bağıran bir ses...yok efendim zaten haftada 3 gün gidiyor muşum, yetmezmiymiş, nerden çıkmış birgün daha gitmek falan filan.....mırın etti kırın etti ama ben yine bildiğimi okudum ve gittim. kafaya koymuşum gitmeyi...erken geleceğim falan dedim. zaten antrenman da 30-40 dk sürdü. tek bölge çalışıp öıktım. maksadım da iki gün tek bölge iki gün de çift bölge çalışıp daha erken eve gitmek...tek bölge çalıştığım günler de 30-40 dk çift te de 60-70 dk antrenman süresi hedefliyorum...

aslında bizim yaptığımız iş hernekadar amatör de olsa kendi çapında profesyonel bir durum bence...profesyonel futbolcuları düşünün haftalarca eve uğramadıkları oluyor ama eşleri gıklarını çkarmıyorlardır eminim. neden işin ucunda para var..bizler de disiplinli bir hayat sürdürmeye çalışıyoruz. antrenman günü antrenmana gitmeliyiz, sağlam ve istikrarlı beslenmeliyiz ama tüm çabaların sonunda ele geçen bir şey yok maddi olarak...prolar bu işten ekmek yediklerinden eminim en büyük yardımcıları eşleridir..

4 ay sonra eve yeni bir insan geliyor. bakalım o zaman bizim antrenman durumları ne olacak. açıkçası bunları düşünmüyor da değilim. bir yndan da kendime kızıyorum. çoğu erkek baba olacağım diye sevinirken ben acaba antrenmana gidebilir miyim diye düşünüyorum, hastamıyım...nasıl bir ruh halidir anlayamadım. tutku..........

 

Vallahi hastalık Hernan, eşlerimizi anlamak hiç zor değil, dediğin gibi, onların düşüncesi şu, bir ton emek, enerji ve para harcayarak bir tutkunun peşinde gidiyoruz, karşılığında hiçbir maddi fayda yok.
Bunu anlamaları mümkün değil.
Şurası kesin, sporumuzda zaten büyük oranda azalan fayda prensibi var, yani bir sonraki aşamaya geçmek için çok büyük emek vermek ama buna karşılık pek az geri kazanım edinme durumu ile karşı karşıyayız ama umurumuzda değil çünkü seviyoruz bu işi.

Bunun arabasını modifiye eden bir amatör araba meraklısının kendine has tutkusundan bir farkı yok.
Kişi belki harcadığı paraya çok daha havalı bir araba alabilecekken mevcut arabası ile oynamalar yapmayı tercih edebilir.
Bunu da heralde o tutkuyu paylaşmayan eşi asla anlayamaz.

Vallahi ben üstüme gerekmedikçe birşey almam, ama spor için her zaman kaynak yaratmaya çalışıyorum, üstüme başıma özensem sokakta-eş dost ortamında çok daha beğeni kazanacağıma eminim (kolum 2 santim büyüdüğünde bunun sosyal hayatıma bir faydası olmuyor) ama işte mesele de bu, bu sporu kendimiz için yapıyoruz, D. Wolf'ta sanırım zaman zaman bu ikilemi yaşıyor, üniversitede okuyan, ileride güzel bir kariyer hedefleyen bir arkadaşımız, bu sporu yapacam diye kariyerinden, sosyal hayatından geri kalma düşüncesi pek hoşuna gitmiyor, ama bir yandan da bu sporu çok seviyor, belli.

Hernan seni de tebrik ederim, yaşadıklarında hiç yalnız değilsin merak etme, bu spor insanı önemli bir oranda bencilleştiriyor, o yüzden sadece dünyaya bir yavrumuz gelecek diye kesintisiz bir mutluluk yaşayamıyor, bir yandan da sana özel birşey olan sporunu düşünüyor, onu sakınıyorsun.
Bence bir miktar bencil olmak güzel, ayarını tutturacağına eminim.


Vallahi hastalık gibi bir spor, çünkü çok fazla özveri istiyor, ama benim hiç pişmanlığım yok, düzenli bir yaşam, sağlıklı beslenmek, idmanın verdiği o müthiş rahatlama derken tüm zorlukları insanın gözünde önemsizleşiyor...

 

Hernan77 öncelikle tebrik ederim. Kız çocukları olan çevremdeki arkadaşlarım bir kız çocuğuna sahip olmanın mükemmel bir duygu yaşattığını, erkek çocuktan daha farklı olduğunu söylerler hep. Ne mutlu sana.
Karasan benimde aklımdan geçen ve yazmak istediğim şeyleri o kadar güzel ve duru bir türkçeyle anlatmış ki bu anlatımın üstüne bir şeyler eklemek anlamsız olur....
Sitede çocuk bekleyen arkadaşlarımızın durumlarını bekliyorum artık. Bakalım çocuk BB hayatlarında nasıl bir değişiklik oluşturacak? Belki onlardan bir şeyler kaparız

 

karasan ve cheroke ikinize de teşekkürler. sonuç olarak hayatı tek başımıza yaşamıyoruz...hep birileri var. bundan sonra da olacak ve giderek çevre genişliyor. eşim hayatımda iken bundan sonra da kızım olacak...iki bayanla nasıl mücadele edeceğim ))...işim çok zor.

ama biliyorum ki içimdeki body aşkı sönmedikçe ben bir şekilde bir yolunu bulup bu spora zaman ayıracağım...önemli olanda bu zaten. tutkunun sönmemesi...birde sağlık sorunlarının olmaması. kendinin ve aile fertlerinin sağlıklı olması çok önemli... babamın sağlık problemleri sebebi ile 2 yıl boyunca elim bara değmemişti...gerisi tefarruat.

 

bir de ters yönden bakalım.

Babası vücutçu olan biri olarak konuşuyorum küçükken annemle olan kavgalarını hatırlarım haftada 5 gün istisnasız antrenmana giderdi.

Annemin anlattığına göre benim doğumuma bile 1 saat geç gelmiş antrenmandan dolayı : )

Küçüklüğümün kabusudur mutfağın haşlanmış tavuk kokması..

Beni zorla götürürdü antrenmana daha ben çok küçükken. Birsürü kas adamın arasında koşuşuturduğumu babam benchdeyken onu gıdıkladığımı bilirim. Beni koyardı cable ların oraya ben cable curl yapardım triceps pushdown yapardım.. Sonraa en güzeli şu olsa gerek :

Beni ayağının üstüne koyar leg curl yapardı sandalyede otururken.

E babasının oğlu da vücutçu olmazsa olmaz. Şimdi yan yana gelip pozlaşıyoruz aynada : ) Ve geçen onca senedeki fedakarlıkları doğum günü pastalarımı neden yemediğini şimdi çok çok daha iyi anlıyorum..

 

Wayy Abilerim Saolun 3 Yıldır Beraber Olduğum Bi Kız Arkadaşım Var Evlendiğimiz Yıl Bebe İsterim diyordum Artık En Az ilk 5 Yıl İstemem

 

görev yaptığım yerde salon olmadığı için odanın odanın birini badi odası olarak tahsis ettim.eşimle odama hiçbir şekilde müdahale eddilmemesi konusunda anlaşmıştık ama sürekli odama birşeyler koyma çabasında olduğu için bazan kapışıyoruz o kadar .badiyi zaten kuması olarak kendisi de kabullendi.

 

odanın asıl sahibi yakında geleceği için mecburen sehpayı satıyorum.bugun müşteri almaya gelecek bir aksilik olmazsa.yinede ileride çocukta demir eksikliği olmasın diye 40 kilo kadar ağırlığı elimde tutma kararı aldım.aynı odayı paylaşınca bağışıklık kazanırda annesi gibi spor düşmanı olmaz.

 

Sivaslı yazdığın mesajı forumda dolaşırken yeni gördüm.
Buna KILIBIKLIK demesek de "Geçim Ehli" desek daha iyi olur

http://www.otomatikportakal.com/gecim_ehli.htm burada anlamı gayet iyi anlaşılıyor

 

hep diyorumki sporcu insanlarla mutlu olunabilir
geçen espiri yapmıştım "cnm hadi gidip protenlerimizi yiyelim"
işte düşmek istemediğim durum bu durum
geçmiş olsun

 

aman aman napıcam ben walla bu yonlerini hic dusunmemistim evliligin , 6-7 ay icinde mutlu mesut evlenme planlari yapan biri olarak cok degisik oldum .

napsam biraz dahamı beklesem yoksa anlasmamı yapsam hanı proteınıne karısmayacagıma salona gıdecegın gunlerde uyumlu olacagıma, amıno asitlere steroid mantıgıyla bakmıyacagıma vb....
seklinde maddeler mi koysam

bide evlılık yemını olayına ıyı gunde kotu gundenin yerıne , defıne donemınde bulk donemınde falan dıyede ekletmemi yaptırsam acaba

 

arkadaşlar bende yaklaşık 2 senedir yapıyorum bu sporu başladığımda bir oğlum vardı pek problem yoktu 2 ay önce birde kızım oldu işler zorlaştı ama evde ağırlığımı koyuyorum ayrıca hanım birşey dersede aynen millet gibi kahve alışkanlığım, sigaram, kumarım, geçe alışkanlığım yok diyerekden ortalığı sakinleştiriyom daha ne kadar devam ederiz bilemem

 

Bütün gün çalışıp sporu geceye bırakıyosunuz sanırım sorun ordan kaynaklanıyor.

Şimdi düşünün eşiniz sporcu olsun. Akşam işten geldikten sonra kalkıp spora gitsin.