Ne düşünürsünüz arkadaşlar? Bilerek böyle yazdım, kendimden bahsediyorum. Sanırsam hiç sevgilim olmadan vefat edeceğim arkadaşlar. Ben de isterdim bir kız arkadaşım olsun ama olmadı. Sanırsam cidden kötü bir şekilde ruh hastasıyım, bu yüzden insanlar beni sevmiyor. (Psikiyatriste gidiyorum ama daha bir işe yaradıklarını görmedim, ilaçlar çok yorgun ve sakin tutuyor, son 10 senede günde ortalama 11 saat uyumuşumdur)
Çok zor ve uzak bir olay gibi geliyor artık, o yüzden uğraşmıyorum. Üstelik hayatımda tam 2 defa karşı cinsle konuşmayı da denedim.
Yanlış anlaşılmak istemem ama olmaması daha iyi olabilir, ruh sağlığım sanırsam kalıcı bozuk çünkü, psikiyatristler de uğraşmıyor hani. Ayda 1000 TL vererek yeni bir tanesine başladım ama ondan da bir fayda göremedim. İşin açığı onlar sadece öneride bulunabilir, ben değişmek istemedikten sonra bir şey yapamazlar. Burada devreye ilaçlar giriyor ama onlardan da bir fayda görmedim. Bilemiyorum.
Ruh sağlığımın bozukluğu şöyle, insanlara zarar vermiyorum ama ayda yılda da olsa eşyalara zarar verdiğim olabiliyor. Bağırabiliyorum. Sanırsam aynı zamanda şizofrenim. Takıntılarım var, kuruyorum, hastalık derecesinde hayal kuruyorum, algım bozuluyor. Bu kadar ama bunlar da yeterli. Çok aşırı ağır ilaçlar da fayda etmedi, EKT de fayda etmedi, kapalı tedaviler de sabırla saatlerce doktorlarla konuştum ama o da fayda etmedi. İşin aslı doktorlar da ne olduğunu anlayamadı galiba, zaten zararım fazla dokunmadığı için pek ilgilenecek bir şey de görmüyorlar.
Başka yerlerde intihar etmemi, böyle yaşamamın gereksiz olduğunu savunanlar oldu, intihar etmemin doğru olduğunu söylediler. İntihar etmektense ecelimle ölmeyi beklerim ama hayatım tamamen sıkıcı maalesef. Boş boş yaşıyorum.
İnsanlar dalga geçtiğimi düşünecek ama tıp sanırsam ruh sağlığı konusunda fazla bir ilerleme kaydetmemiş.
Siz ne önerirsiniz? Çare arıyorum. Virüsten korkuyordum ama ayda bir paralı ilişki yaşamaya da başlıyorum yakında. Kusura bakmayın, ahlaki boyutuna giremeyeceğim, en nihayetinde benim de isteklerim var.
Çok zor ve uzak bir olay gibi geliyor artık, o yüzden uğraşmıyorum. Üstelik hayatımda tam 2 defa karşı cinsle konuşmayı da denedim.
Yanlış anlaşılmak istemem ama olmaması daha iyi olabilir, ruh sağlığım sanırsam kalıcı bozuk çünkü, psikiyatristler de uğraşmıyor hani. Ayda 1000 TL vererek yeni bir tanesine başladım ama ondan da bir fayda göremedim. İşin açığı onlar sadece öneride bulunabilir, ben değişmek istemedikten sonra bir şey yapamazlar. Burada devreye ilaçlar giriyor ama onlardan da bir fayda görmedim. Bilemiyorum.
Ruh sağlığımın bozukluğu şöyle, insanlara zarar vermiyorum ama ayda yılda da olsa eşyalara zarar verdiğim olabiliyor. Bağırabiliyorum. Sanırsam aynı zamanda şizofrenim. Takıntılarım var, kuruyorum, hastalık derecesinde hayal kuruyorum, algım bozuluyor. Bu kadar ama bunlar da yeterli. Çok aşırı ağır ilaçlar da fayda etmedi, EKT de fayda etmedi, kapalı tedaviler de sabırla saatlerce doktorlarla konuştum ama o da fayda etmedi. İşin aslı doktorlar da ne olduğunu anlayamadı galiba, zaten zararım fazla dokunmadığı için pek ilgilenecek bir şey de görmüyorlar.
Başka yerlerde intihar etmemi, böyle yaşamamın gereksiz olduğunu savunanlar oldu, intihar etmemin doğru olduğunu söylediler. İntihar etmektense ecelimle ölmeyi beklerim ama hayatım tamamen sıkıcı maalesef. Boş boş yaşıyorum.
İnsanlar dalga geçtiğimi düşünecek ama tıp sanırsam ruh sağlığı konusunda fazla bir ilerleme kaydetmemiş.
Siz ne önerirsiniz? Çare arıyorum. Virüsten korkuyordum ama ayda bir paralı ilişki yaşamaya da başlıyorum yakında. Kusura bakmayın, ahlaki boyutuna giremeyeceğim, en nihayetinde benim de isteklerim var.