İlk kez yenildim...

Her insanın hayatında kötü dönemleri vardır.Bende kötü dönemlerimden birini yaşıyorum.Bu yaşadığım en kötüsü olabilir.Ama herşeyden önce şükür etmek lazım daha kötüsü olabilirdi,hayatını kaybeden,engelli kalan insanlarımız var bunlar onları yaşarken bizim hayata küsmemiz doğru olmaz.Gelelim benim yaşadığım kötü duruma.Ben boksla ilgilenen biriyim ama öyle çok derin bir şekilde değil fakat antremanlarımı aksatmam.Çok da sokak kavgası yaptım hiç yenilmedim tabii bu övünülecek bir şey değil ve bu yaptığım kavgalar hep savunmaydı gidipte kimseye diklenmedim büyüklük taslamadım.Çünkü biliyordum birgün birinin canını yakarsam başka bir gün biride benim canımı yakar.Adalet ve haktan yana hareket etmeye çalıştım.20 yaşındayım,sabah bakkala giderken herifin biri hızlı bir şekilde motorla caddeden geçti bende kendimi birden geri atım çarpabilirdi bana.O anlık sinirle noluyo lan dedim.Adam motoru durdurdu daha sabahın körü.Kendimde değilim.Kaskı çıkardı bana mı dedin lan dedi ? Bende kavga çıkmasın diye yok abi sana demedim dedim.Zaten ayağımda parmak arası terlik yani kavga modunda değilim.Adam sinirle üstüme doğru yürüdü o kadar yaklaştıkı vurma mesafesine geldi bende bir anda paniğe kapılıp gard aldım ve yumruk atmaya yeltendim ama inanın benim gibi birinden o denli aptalca bir yumruk beklenmezdi.Yani kapasitemin belki de %30 zunu bile kullanmamıştım.Sanki o an bildiğim her şeyi unutup,bir anlık rahatlığa kapıldım.Yumruğum boşa çıktı herif beni aldı sağa sola salladı kafamı lamba direğine 2 kez vurdurdu.Anlım açıldı,burnum morardı şişti.Ve yere yığıldım.Adam motora atladı gitti.O kadar gururuma dokunmuştuki bu olay o kadar depresif bir hale soktu ki ne yapacağımı bilemedim.Aynaya baktığımda öfkelenmiştim işte o an gücüm gelmişti.Fakat adam yoktu.Adamı aradık bulduk ne kötü bir talihtir ki adam babamın arkadaşının oğlu çıktı tabii adamla biz birbirimizi tanımıyoruz.Ama aynı mahalledeyiz.Adam benden babamdan özür diledi.Adam 26-27 yaşındaymış ve o da dövüşcüymüş.Babamın elini öptü al abi kır kafamı dedi senin oğlun olduğunu bilsem yapmazdım dedi bizden özür diledi.Ama ben o adamla ringe çıkıp her şey hazır modda adam akıllı bir rövanş için kafamda düşünceler kuruyordum.Çünkü o darbeleri alacak adam değildim.Burun gitti iyice yamuldu,ameliyat olucam hemde estetik.Zaten iyi bir halde değildi burnum belki şimdi çok daha iyi bir yüze sahip olucam çok şükür tabii ki yinede.Masrafların bir kısmını adamın babası karşılayacak.Ama içimden yenilmek veya hazırlıksız yakalanıp yenilmek bana çok koymuştu.Şu an mahallede eminim herkes bu olayı konuşuyor çünkü burası böyle bir mahalle aa işte boksör diye takılan çocuk dayak yemiş.Sokak kavgası adamı böyle yapar eminim bu tarz cümleler arkamdan konuşuluyor.Durum bu yaşananlar böyle ne yapacağımı bilmiyorum.Bu yazıyı okuyan herkes farklı olacağı her türlü görüşe açığım.Hee bu arada adamla bir daha konuştum dedim senle bir daha kapışmak istiyorum ringde o da sen bana yaklaşamazsın bile dedi hemen indiririm dedi.Yara ala ala daha da güçlenirsin dedi.Ama şunu da biliyorum ki sağda solda şöyle dövdüm böyle dövdüm diye anlatmıştır.Bunu da biliyorum eminim yani.En içten şekilde yaşadıklarımı sizlerle paylaştım.Düştüğüm psikolojik ve fizyolojik durumu az çok tahmin ediyorsunuzdur...

 

Bazen oldu bana bir kere sıraya yatırdı arkadan sıkıştırdı kurtulamadım sonra bıraktı çıkarken arkadan ittirdi yumrukladım yere serdim tavsiyem daha çok antrenman yap kendini tutturmaya çalışsaydın

 

El elden üstündür yapacak bir şey yok, erkek adam dayak da yer dayak da atar.

Şu önce dayak yeyip sonra hırs yapıp, antreman yapıp adamı döven klasik dövüş filmlerine fazla kapılmamak gerek.

 

Doğru ama haksız yere ve kötüye yenilirsem takarım

 

Kafaya takmayacaksın ben yenilmeyi felan pek kavgada düşünen biri değilim.Ama keşke doğru düşünebilseydin , sokaktaki dövüşle boks ringi aynı şeyler değil , adam sana yumruk bile atmıyor seni alıp biryere vuruyor , işte sokağında olayı bu senin kafanı sert biryere vurmuş.Yani olağan kendini ona kapdırmamalısın , doğru hareket etmelisin ve kavganın çıkcağı bile ilginçtir belli değil demişsin.Yani bunlar ani şeyler ya her zaman hazır olmaya çalış bu kadar takıcaksan.Ama kesinlikle ringte dövüş düşünme , hayat ring değil senden 3 siklet üstte güreşçi 2 yumruk yer ama dayanır seni alır yere vurur kaburgaların kırılır ve iş biter misali gibi birşey bu...
Bizimde semt burda mahalle demeyeyimde büyük ama herkes birbirini bilir tabi üst mahalle alt mahalle derkene tanımayanlar olur , bizim buraların bir parkında 2 kişiyken bizi 30 kişi dövüşmüştü hafif parktada belki 8-10 yıldır gördüğümüz oranın ahalisi var samimi olmasakda denk geldiğimiz pekte rezil olduğumu düşünmedim hiç , 30 kişiydiler delikanlı olsalar tek gelirlerdi dedim geçtim.Böyle düşün.

 

o seni indiremez dostum öyle olsa zaten maçı kabul etmişti korkak işte bi bahane bulup kaçıyor zaten seni oraya buraya çarpmış normal kavga etmemiş neden biliyon mu korkak olduğu için

 

Ben de 7-8 yaşlarındayken, taekwondoya başlamıştım, 1 yıl içinde havada döner tekmeler falan atıyordum.Sonra sokak kavgası oldu, 3-4 kişi bana saldırdı, çok pis dayak yedim. Sayıca kalabalık olmaları umrumda değildi, dayak yemeye çok üzüldüm.Tabi aile bireyleri dahil herkes bana acıyarak bakıyordu. Sadece bu değil, okuş çıkışları paso dayak yiyordum önüne gelenden.
Suçu taekwondoda bulmuştum
Bırakıp 2 farklı salona yazıldım. Birinde karate, diğerinde kick boks eğitimi almaya başlamıştım.10 yıl boyunca ikisini de götürdüm. Zamanla bunlara judoyu da ekledim. Şimdi ise ek olarak powerlifting de yapıyorum. 20 yıldan fazla süredir dövüş sporlarını aktif yapıyorum. Yani 4-5 kişiyi çok rahat götürürüm gibi geliyor bana ama içimdeki hırs öldü nedense. Yani birisi bana omuz atsa, dönüp bakmıyorum bile. Çünkü kavga için hırs lazım, sinirlenmek lazım. Ben sinirlenemiyorum ki.
Yapay bir saldırganlığı da doğru bulmuyorum.
Hatta bu sakinliğim yüzünden, bayan arkadaşlarım bile, seni biz bile döveriz diyorlar.

O hırslı adamdan geriye benim gibi birisi kaldı. İyi mi kötü mü bilmiyorum.
Bu işi gurur meselesi yapma. Rahmetli Sinan Şamil SAM ,bir anısını anlatıyordu. Adamın tekinden fena dayak yemiş. Kavgadan sonra, sağım ne taraf solum ne taraf ayıramıyordum, falan diyordu. Ama o Sinan Şamil SAM sonra çıktı ağır siklette nam sahibi oldu.

Sana bir abi tavsiyesi:Net ol hayatta ve ne yaparsan en iyisini yapmaya çalış.Kavga edeceksen net ol, etmeyeceksen de net ol. Ve hayattaki kusurlarını, yanlışlarını, hatalarını fırsat bil ve bu eksiklerini kapatmaya çalış.