Bence her insan kendisiyle barışık olamaz,sadece ümidini yitirmeyip bir şekilde hayata bağlanmayı dene.Ben öyle yaptım,kendinle barışmanın yolu ne kadar berbat bir durumun olursa olsun onu kabullenmektir.Gözünü kapatmayan bir insan çevresini gören bir insan bunu kabullenemez.Sana tavsiyem kendine bir uğraş bul,en azından dikkatini dağıtır.Yoksa sürekli aynada kendine bakıp kendine acırsın ve battıkça batarsın.Eğer duş aldığın banyoda ayna varsa aynayı kaldır.
Başka önerebileceğim bir şey yok.Keşke doğmadan önce nasıl doğabileceğimizi seçebilsek ama ne yazıkki mümkün değil.Örneğin vücut geliştirme olabilir,beni tüm sorunlarımdan kopartıp kendine odaklatan bir spor.En azından vücudunu iyileştirerek bir nebze olsun psikolojine iyi gelir.
Bunun haricinde psikiyatriye gitmenide öneririm belki hafif dozajda bir anti-depresan verir.
Not düşmek istiyorum senden pek farklı biri değilim bende kendiyle barışık olmayan biriyim,halinden anlayabiliyorum.Ama oturup sürekli halimize acımak durumu düzeltmiyor durumu daha kötü yapıyor.Yapacak bir şey yok
Son düzenleme: 11 Mayıs 2013