samimi bir yazı olduğu için yorum yapmaya karar verdim çok hayat tecrübem yok yaşım 25 henüz ama yaşadıklarımdan yola çıkarak şunları yazayım size öncelikle maddi ve manevi durumunuz her ne olursa olsun şu hayatta %100 mutlu olamayacaksınız yani inan herkesin az yada çok bir derdi vardır dışarıdan çok esprili,güler yüzlü,pozitif görünen insanların emin ol bir sıkıntısı vardır ve şunuda yazayım ateş düştüğü yeri yakar maalesef kimse başkasının derdini dinlemek istemiyor. benimde sıkıntılarım olduğunda pek anlatmıyorum kendi içimde çözmeye çalışıyorum birde herkes mutlu değil gülmeye ihtiyacı var çoğu insanın en ufak derde tahammülleri yok bu doğru mu ? bence değil ama maalesef olan bu bence dostlar kötü gündede arkadaşlarının yanında olmalı ama nerde işte bende aslında çok duygusal, insanları kırmayan ve yardımı seven biriydim ama inan insanları tanıdıkça dostlukmuş,sevgiymiş,aşkmış bunların hikaye olduğunu anlıyorsun ve duygusallıktan mantığa doğru geçiş yapıyorsun. insan denen varlık çok iyi bir varlık değil bencil hep kendi istediklerinin olmasını isteyen,az biraz para bulunca şımaran garip bir varlık ama yinede şahsen bütün bu olumsuzluklara rağmen yardımda bulunuyorum zorda olanlara size tavsiyem insanlara çok güvenmeyin,mesafe koyun, tamam duygusal,yardımsever olun ama iyi niyetinizi suistimal edenlerede taviz vermeyin yaşınız 19 olduğuna göre öncelikli göreviniz iyi bir bölümde okumak sonra iyi bir kariyer yapmak zaten işinizde başarılı olunca herşeyi kafanıza takmazsınız
Son düzenleme: 13 Haziran 2013