Babanizdan Cok Dayak Yedinizmi

Tamam herşey güzelde sana hak veriyorum ama hem şiddete karşıyım demişsin hemde adamın burnunu kırmışsın nasıl oluyor bu

 

babamdan 2-3kere dayak yemişimdir ama hepside cok saglamdı adam'ı cinnet noktasına getirmemek lazımmış bunu kesfettim tabi bundan 5-6sene önceydi galiba

annem'de cok sabırlı bir kadındır aslında ama ben o kadar cok yaramazdım ki annem'in programı ''4 set oglan'a dayak max 15dk'' seklindeydi heralde günlük hala sakayla döver beni üstüne bide dalga geçer istedigin kadar güçlen büyü 80'de olsam ben yine seni dövecem diye ...

 

Ben babamdan bir kere çok kötü dayak yemişimdir çok net hatırlıyorum 11 yaşında felandım merdivenlerde yakalayıp dövmüştü haketmiştim gerçi ama o yedim dayağıda senelerce başına kakmışımdır babamın:=)

Bir de ben babamdan bir kere dayak yedim insanları var sanırım bende onlardanım ama bunun nedeni sanırım bir tane çok pis dayak yedik o dayak bize diğer yediğimiz ufak tefek tokatları unutturdu ya da babamızı çok seviyoruz benim için ikiside geçerli.

Ama şimdilerde laflarıyla dövmesi daha kötü bazen diyorum ya bir tokat atsada kapansa şu konu ama atmıyor inatla atmıyor tırsıyormu ne anlayamadım :=)

 

sadece bir kere hiç unutmam annemden daha fazla yedım ama haklıymış yanı küçükken kımse evde yokken dışkıma parmağımı batıra batıra odadaki duvara yazı yazmışım çocuktum hatırlamıyorum bile

 

annemden cok fazla dayak yedım. bunun da nedeni annemin başarısızlıgı hiç sevmemesi ve fazla çalışkan olması. kucukken, okula başlamadan alfabe, yazı yazmayı, çarpma ve bölmeyi agzım gozum mosmor halde ögretti bana. zaten 5 yaşında konuşmaya başlamışım, başlar başlamaz da işkenceye başlamış=)

babamdan hiç dayak yemedım, ama onun uyarması da tokattan beter olur. babam bana kızgın oldu mu hiç konusmaz benle. zaten işi gücü başından aşkın olur genelde, o yuzden zamanla unutur bana kızgınlıgını.

 

Mesajımda tezat var farkındayım, insanların bazı zamanlar kendini kaybettiğini bildiğin gibi sözden anlamayanları da bilirsin... Öyle bir durumun ortasındaydım...

 

Annem de dövdüğünü sanardı; ama pek canımı acıtmazdı. Babam yılda belki 1 defa döverdi; ama 1 gün acılarım, 1 haftada kişiliğimdeki eziklik geçmezdi. Çok gururlu ve hırslı bir çocuktum. Dayağı bırakın laf bile kaldıramazdım. Neticede kişilik gelişimi dönemine denk gelen dayaklar ilerde karakterde kapatılmaz yaralara sebebiyet veriyor.
Son dayağımı 13 yaşında yemiştim. Hala dün gibi aklımdadır.

 

babam çok sakin ve şefkatli bir adamdır,hiç dayağını yemedim.Ama annemin tokatlarını liseye kadar hep yemişimdir.