Mrb arkadaşları bu konuyu açabileceğim kimse olmadığı için ve burda görüşüne önem verdiğim bir çok insan olduğu için buraya yazıyorum.bundan 3 4 ay önce hayatımda herşey çok güzeldi etrafımda birsürü insan vardı hem ben hem çevredeki insanlar beni çok yakışıklı bulurdu çok iyi bir vücudum vardı derslerim çok iyidi kısacası herşey yolundaydı ne olduysa yazın oldu kendimi beğenmemeye başladım özgüvenim giderek azalmaya başladı kimseyle görüşmek istememeye başladım kendimde kusurlar bulmaya başladım(çoğu hayali) bu duruma artık bir çözüm bulmam gerek çünkü giderek kötüleşiyor durumum buları beni tanıyan birine anlatsam inanmaz bile. Bu konuda yardımcı olabilecek arkadaşlara şimdiden teşekkürler
tuhaf bir durum bir olay olmalı ki birden psikolojik olarak kötü duruma düşesin kolay kolay çevreyle ara iyiken yakışıklı iyi vücutluyken insan durduk yere bunalıma girmez ya ergenlik çağındasın yanlış anlama bunu eleştiri olarak yazmıyorum o dönemde ne çocuk ne yetişkin olunduğundan insan herşeyi takıntı haline getiriyor yada ailevi sorun kız arkadaş sorunu kaza vb sorunların var
Aslında birden bire değilde yavaş yavaş oldu gerçi üst üste yaşadığım bir kaç olayın etkisinden de olabilir yaşım yakında 20 olucak dha önce hiç böyle birşey başıma gelmedi
Birkaç aile içi sorun özellikle babamın iflas etmek üzere olması ve yazın staj yaptığım yerde çok küçük duruma düşmüştüm daha doğrusu düşürülmüştüm staj sonunda ayak bileğimde bir sakatlık yaşadım 1 ay hiç dışarı çıkamadım ne olduysa bu sırada oldu kendimden resmen iğrenmeye başladım kimseyle konuşmaz oldum yaptığım tek şey spor kendimi spora vermiş duruyumdayım ama böyle hayat geçmiyor artık etrafımda hala birçok beni seven arkadaşım var ama ben bu ruh halinde oldukça onları da kaybetmeye başlıcam çünkü kimseyi arayıp sormuyorum kimseyle ilgilenmiyorum hatta bazen intihar edip kurtulmayı bile düşünüyorum
öncelikle bende 4 yıl altın çağımı yaşayıp maddi açıdan sonra akrabanın yardımı kesmesi sonucu kemer sıkma politikası yapmak zorunda olduğum için gerçekten büyük bulanım yaşadım sanırım seninde babanın maddi durumu iyi iflas ederse maalesef alıştığın hayat sona erecek zor bir durum şimdi çevrende sana gerçekten değer veren insanlarla muhabbeti kesme sakın bu dönemde üstelik sağlık sorunuda yaşamışsın yalnız kalınmaz onlarda sana destek olur benimde 2 dost diyebileceğim insan bu durumu çabuk atlatmamı sağladı umarım sanada manevi anlamda destek veren olur herşey insanlar için ilk önce sağlıkla ilgili durumu atlat sonrasına bakılır eğer bir destek göremezsen sporun yanında sanat ilgili kurslara katıl insanlarla iç içe ol bu biraz olsada seni rahatlatır intiharı boşver zaten bir gün öleceksin bunu bende düşündüm zamanında neticede ölünce istediklerimize kavuşacağımızı sanmıyorum
Dünya hali ve halleri için hiçbir şeye üzülmeye sıkılmaya değmez (yakınlarımızı kaybetmediğimiz sürece) biz zamanında 1 trilyon para kaybettik ev araba satıldı krediler şişti ve üzerinden 6 yıl geçti olayın şimdi Allah a şükür maddi durum ve evde herkesin neşesi yerinde babam iflaslan dan sonra sadece sağlığı bozuldu ben o aralar askerdeydim gelince öğrendim çoğu şeyi babamda şeker çıktı yüksek dereceli sınıfta ve 5 yıldır insülin kullanıyor beslenmesine dikkat etti şimdi çok sağlıklı ve işlerinide toplarladı maddi durumuda iyi benim aramda kötü olmuştu işler kötüye gttiğinde anlaşamıyorduk bende daha fazla birbirimize daha fazla zarar vermemek askerden gelindikten sonra 2 tıl çalıştım yanında ayrıldım sonra başka bir iş yapyorum şuan şimdi böyle daha iyiyiz baba oğul patron ilişkisi her zaman kötüdür sıkıntılıdır bilen bilir.. Ben zamanında 17*18 yaşında koca 2 adamın kazandığı paraları 1 ayda yedim yeri geldi 500 TL ile 2 ay geçindim..... önemli olan ayakta durabilmek yılmamak giden mal gelir önemli olan kendinizi kaybetmemeniz ... sabah uyandığında hayata pozitif bak devamlı sevdiğin müzikleri dinle temiz uyumlu giyin güzel bir parfüm sık dik yürü zaten özgüven yerine gelecektir..
Olay burada sen yazmıssın cozumunu???? ne olduysa yazın oldu kendimi beğenmemeye başladım (Yani olay sen de bitiyor
