Size bir derdimi açıklayacağım.

Arkadaşlar sizinle paylaşmak istediğim bir yazım var.

genellikle sevdiğim şeyi yapmaya uğraşsam bile gerçekten depresif bir ruh hali içindeyim. 23 yaşındayım, çevremdeki arkadaşlarım sayesinde hayatımın amacı seks oldu gibi (hep bir arayışa sürüklendim,yaptığımdan değil hani) ve bir hayalin varmı derseniz yok derim açıkca. Bazen bi kitap falan okuyimde bu aptal ruh halinden çıkayım diyorum fakat hep erteliyorum. Kızlarla aram fena değil, hoş bu çevre faktöründen sonra objeleşme oldu biraz. Benimle iletişim halindeki kızlar hep bu boşluğun etkisiyle tanıştığım insanlar olduğu için çok değer görüp gitmiyorum bile çağırdıklarında falan öyle salak bi arkadaşlık oluyor. Üşengecim sevdiğim şeyi yapmaya bile üşeniyorum bazen. Monotonum. Kendimi sıkıcı ve takılmayan olarak görebiliyorum. Dışardan bakıldığında güzel bir hayatım varmış gibi gözüktüğünü düşünüyorum fakat evde hep kendimle başbaşayım. [her(2013) adlı filmde ki durum gibi aslında benim durumum]....

Bu boşluktan sıyrılmayı istiyorum fakat etkileri hep kalıcakmış gibi geliyor. Gençliğimde(ortaokul-lise döneminde) hiç ilişkim olmadı hani çapkınlık yapabilirmişimde haberim olmadı pc oynamaktan ve eksikliğini hissediyorum çünkü hala çocuk gibi yaklaşıyorum.Zamanın benim açımdan çok çabuk geçtiğini hissediyorum. Artık iş işten geçmiş hiç istediğim gibi bir hayatı (yada istediğimi zannettiğim) yaşayamicakmışım gibi, sanki etrafımda bana karşı bi plan varda benim hiçbişeyden haberi olmayan fasulye gibi gezdirildiğimi hissediyorum. Akşamları başımı yastığa koyduğumda çok kötü hissediyorum

ne yapabilirim? Alkole bağımlılığım artıyor, sigara kullanımımı 1paket+ olarak yapıyorum günde.. Bu gerçekler bilmeme rağmen kendime müdahale edemiyorum...

insanları yargılıyorum çünkü beni yargılayacaklarını hissediyorum, bazen o kadar yalnızlık yüzünden saçma insanlara bulaşıyorum..

biraz uzun oldu fakat okursanız sevinirim kalın sağlıcakla

 

yaşadığım ayriliklardan dolayi uzun süre psikolojik travma yaşadım. Ve bu bir de değildi. Birçok olaydı. Ilk başlarda bazı salak arkadaşlarımın saçma tesellileri yüzünden seks de yaptım az da olsa alkolde kullandım. Son 5 aydır kendimi bu spora verdim. Bu spor bazılarına saçma gelebilir. Ama bu spor sayesinde düzenli bir beslenmem düzenli bir uyku hayatım ve guzel hacimli bir vücudum oldu. Son 5 aydır 1 dal sigara bile icmedim. Birak sigarayı asitli içecek bile. Dışarıdan meyve suyu bile.( üstüne basa basa söylüyorum çünkü bu zor gibi görünen bişe: alışkanlıklardan kurtulabiliriz. Şimdi hayatımi yalnizlik ve sporla geçiyorum. Tabi arkadaşlarımla da görüşüyorum. Yalniz kalmamin sebebi ilgisizlik değil kendimi hazır hissedene kadarki dinlenme süresi. Kendini dinleme. Etrafini dinleme. Emin ol doğru aktivite ve doğru sporu seçersen iradeni parçalarsin. Eyvallah.

GT-I9500 cihazımdan Tapatalk kullanılarak gönderildi

 

bu arada bende içine kapanık biriyim ama sessizlik gizlilik her kızın vazgecilmezidir kendin ol sadece..

GT-I9500 cihazımdan Tapatalk kullanılarak gönderildi

 

psikyatra gittim tofranil verdi. bakalım ilaç biraz işe yarıyor gibi akşamları saçma kabuslar görmüyorum, düşünme isteği duymadığım şeyleri düşünmüyorum

 

Hemen hemen aynı durumu bi okulu bıraktığımda bide sevdiğim kız tarafından terkedildiğimde yaşadım. Gerçekten ikiside bana çok dokunmuştu ve beni çok yalnızlaştırmıştı.
Okulu bıraktıktan bir ay sonra kendimi ağırlık çalışırken buldum ve 1 sene sonra daha iyi bir bölüm kazandım şu anda onu okuyorum . 2. olaydan sonra ise yine aynı durumda buldum kendimi ve onu tekrar gördüğümde özgüvenimin çok daha yüksek olduğunu farkettim. Belki biraz abartı gelebilir ama ne zaman bunalıma girer gibi olsam benim için kesin çözüm hep spor olmuştur , bu bemin için terapi gibi. Salona giderim büyük bi hırsla ve istekle çalışırım ve sebebini bilmediğim bi mutluluk oluşur her seferinde içimde . Bunu tekrar yaşamak içinde her seferinde daha istekli çalışırım bazen sadece kendim için çalıştığımı düşünüp bencil hissediyorum kendimi ama etrafıma bakıyorum insanlar kendileri için yaşıyorlar , bunun doğru olmadığını bilsem de bende görmezden gelip kendi işime bakıyorum.

 

allah de

 

Aynı durumları yaşadım ama beni uzaklaştıran tek şey bu spor oldu mutlu oluyorsam bu sporu yaptığımda, spor salonuna adım attığımda mutlu oluyorum yalnızlığı dert etmez oldum.

 

bence seni anlayan biri yok etrafta bu da seni yalnız hissetiriyor. herşeyden önce kendine ne mal, ne mülk edin önce bir dost edinmeye çalış. unutmaki sevmekte emek işidir tembellikle olmaz.

 

BB yapiyorsaniz,kullandiginiz agirliklari artirmanizi tavsiye ediyorum,

böyle bir sitede böyl bir konuya ancak böyle bir cevap verilebilir

 

Adam kopyam abi numarani ver valla konusalim senle bu kadar benzer olamaz.Lise deki bosluk yuzunden cinsellik bir an akildan cikmiyor.


iPhone 'den Tapatalk aracılığı ile gönderildi

 

merhaba , anlayabildiğim kadarı ile umutsuzluğa düşmüssün. hayat monoton gelmeye başlamış. merak etme , herkes aynı durumda, insanın doğası bu, maalesef hayat monoton ve sıkıcı.filmlerde izlediğimiz gibi başrolde olan biz değiliz. hayat akıyor ve biz denizde küçük birer damlayız. dahası sorumluluklar hayatı daha da cekilmez yapıyor. hayatın tek ilginç ve heyecanlı yanı yarının belirsiz olması....bunu düşün ve yarının ne getireceğini düşünerek umudunu kaybetme.
okuduklarıma göre senin mutlu olman lazım. şükretmen lazım ,kısa yazıdan anladığım kadarı ile ağır sorumlulukların yok , 23 yaşındasın ve halen boşluktan bunalım olabiliyorsun . kadın ya da erkek farketmez 23 yaşında çoluğu çocugu olan ağır işlerin altında ezilen milyonlarca insan var .
spor aktiviteleri bu durumdan kurtulmanın en güzel yolu. sigarasız ve bol spor aktivetili günler dileği ile....

 

psikiyatr sayesnde rahatladım arkadaşlar sosyal fobi obsesif kompulsif disorder falan var dedi... ilaç kullandıktan bi süre sonra akşam yatmadan mal mal rüyalar görmüyorum .. bi ara takıldığım arkadaşım bile oldu şimdi önceden hoşlandığım bana yüz vermeyen kız peşimde koşuyo.. değişik tecrübeler edindim.. hala hayata karşı bi üşengeçlik ve enerjisizlik var fakat şimdi spora kaydoldum ödevlerden zaman bulamadığım için gitmedim 2-3 gün ama tam rutinime dönebilirsem güzel günler beni bekliyor olabilir inşallah.