Bir düşünün gece evde yalnızsınız ve canınız sıkıldı ve içinizden "ulan ev boş bi macera yaşayım" diyip arkadaşınızı arıyosunuz. Beraber korku filmi seyredip geyik yapmak için. Ama arkadaşınız müsait deil(hatta arkadaşlarınız müsait deil). Bu durumda film yalnız izlenecek. Neyse filmi izlediniz bitirdiniz ve tırstınız. Gece saat 3 civarları , insan bu saatte genelde sezsizliğin seslerini duyar. Mesela az önce kapattığınız televizyonun sğurken çıkardığı çatırtadama sesi yada 2 kat üstünüzdeki komşunun evde dolanma sesleri. Bu tür durumlar adamı her zaman gerer. Eee tırstığınız için artık yapacağınız hiç bir şeyden zevk alınmaz en mantıklısı bence yatıp uyumak. Fakat o durumdayken yatmakta problem. Tek tek evin tüm odalarını dolaşıp her yeri kontrol ediyosunuz korka korka(kapı arkaları, dolap içleri dahil). Nihayetin odanıza dönüp yatıyosuz ama işte paranoya deilmi beyniniz size oyun oynuyo(belkide oynamıyodur) ve tıkırtılar duyuyosunuz. Şimdi kapattığınız oda kapısını açmak g.t istiyen bir durum olduğu için yapılacak en mantıklı şey anahtar deliğinden etrafı bir kolaçan etmek. Yavaş yavaş deliğe yaklaşıyorsunuz ve çekinerek ve kalbinizin gümbürtüleri eşliğinde delikten bakıyorsunuz. KARŞINIZDA KANLI BİR GÖZ ne yapardınız.
Sorma ya dün bir kaç film izledim ardındında nette biraz horror takıldım ve kendimi gerim gerim gerdim. Eğer benim gibi ufak çaplı bir silah koleksiyonunuz varsa odanızda. Benim dünyaptığım gibi evin içinde 16 kiloluk baltayla(saxon berserker) tur atarsanız.
ben camdan atlardim diye espiri yaptuim,sen daha 15 yasindasin ve kafama sikardim diyosun.peki sana bi arkadasin yada ailenden biri saka yapiyosa.ne olduguunu anlamadan kendini öldürecek kadar cocukmusun
Bu durumları çok ii bilirim böle ürpertici olaylar çok yaşadım desem yeridir ama hiç öle kanlı bi göz görmedim görsemde ilk yapıcağım şey kapıya tekme attıktan sonra elime delici kesici veya patlayıcı bi alet almak olurdu ben öle pencereden felan atlayamam ha bide o gözü kanlı şeye küfür ederdim
Insan evdeyken cok tırsmazda, yabancı yerde oluyor boyle seyler. Ben nısanlı ıken hanımın eılesının koyune gıtmıstık , gelıboluda bıldıgınız koy. Bır aksam muhabbet ettık, koyde dolasan hırsızdan ugursuzdan, yok tavan arasında dolasan koca koca ınsana saldıran farelerden falan bahsettık. Sonra herkes ayrıldı, bende tek basıma bır tek oda koyevındeyım, dıgerlerı daha buyukce olan evde, yaklasık 50 metre uzakta, arada da yemlık ahır falan var. Gece bır tıkırtı, bır adım seslerı nefesler falan. Kulak kesıldım devamlı , uyuyabılmek ıcın kendıme uzunca telkınlerde bulunmam gerektı, su sekılde yaw sen delıkanlı adamsın ne korkacan fareden hırsızdan ayıp oluyo ama yat uyu ... Ertesı gun ogrendım kı megersem benı korkutmak ıcın nısanlım ve kuzenı bızım evın catısına taslar atıyorlarmıs, bır de kopege odunu uzaga atıyorlarmıs, oda hars hars kosup alıp gelırken sureklı dolasma kosusma sesı oluyor mus. Demedım onlara ama tırstım dıye, ha oyle mı hıc farketmedım trıbı yaptım.
Ben bikeresinde köye anneannemin yanına hep bi helallik almak hemde manitayı tanıştırmak için gitmiştim ve unutumayacağım bir gece yaşadım. Şimdi benim anneannemin evin köyün biraz dışında kalır. Şöyle içinde büyük bir ahırı olan 8 odalı kocaman bir bahçesi olan korku filminden fırlamış bir çiftlik evi. Uzun zamandan beri ziyeretine gidemediğim için(aslında gitmediğim için :? ) o gece gecenin kör karanlığına kadar üç kişi baya sohbet ettik. Sohbetin içeriği önce veryansınlar başladı sonra ailevi ilişkileri girdi ve ve beni renkten renge sokan ne zaman evleniceniz sorularına :shock: . Neyse ben kıllı vede tehlikeli konuyu değiştirmek için olayı biraz geyiğe sarmaya çalıştım. Fakat anneannem Nuh diyor da peygamber deme konusunda bayağı bir diretiyor. Sonra nasıl olduysa olay cinde, periden, hayaletten mevzulara girdi(girmez olaydı). Anneannem başladı bizim köyün 1. dünya savaşındaki durumlarını(ona da zamanında büyükleri anlatmış). 1.dünya savaşıda bu köy çok zulüm görmüş. Yunanlar erkekleri köy meydanında kurşuna dizip katletmişler. kadınların çoğu tecavüze uğramış, kör kuyulara atılmış ve türlü işkenceye maruz bırakıldıktan sonra onlar katledilmiş. Tüylerimi en çok ürperten ise küçük çocukların başına gelenler, eli kazma kürek tutucak olanlara büyük çukurlar kazdırıp topluca katlettikleri köylüleri ve henüz eli ayağı tutmayan ne kadar çocuk hasta varsa canlı canlı bu çukurlara gömdürmüşler. Sonra o çocuklarıda Kurttepe' katletmişler. İşin en iğrenç kısmıysa katledilen ailelerin evlerinede yunan ve ermeni çeteciler kendi ailelerini yeleştirmiş. Ama zaman geçer kozlar değişir, İzmir düşmandan geri alınıcağı zamanlar bu aileleerin çoğu evleri boşaltıp kaçmış. Ama bazılarıoturdukları evde hak iddia etmek için kaçmamışlar. Anneannemin dediğine göre Türk çeteciler(aralarında zamanında ailelerini kaybeden dençlerde varmış) o evleri tek tek kazmış ve her evin erkeğine odunluk, kiler gibi yerlere çukur kazdırmışlar ve aile reisinin gözü önünde tüm ailenin kafasını kesip o çukurlara gömdükten sonra adamlarıda Kurttepeye çıkarıp ağaçlara tek tek asarlarmış. Bu olay gerçektir ben küçükken annemlerin(annemler 14 kardeştir) evin ahırında bulunan kafataslarında bahsettiğini hatırlıyorum ki anneannem de hala o çukuru bir gurur kaynağı gibi korur elletmez(eee tarih tekerrür eder). İşte anne annem bana buları anlattı ben de sizin gibi içimde nefret ve üzüntüyü aynı anda hissettim. Sohbetin sonlarına doğru bir kadın çığlığı duyuldu(ama çığlık öle böle deil insanın tüylerini diken diken eden cinsten). Biz tabi hatunla panik halinde ayağa fırladık. Çünkü etrafta bırakın kadını insan bile olamaz. Zira en yakın ev arabayla 20 dakika falan. Anneannem ise gayet sakin bir şekilde hiçbir tepki vermeden yerinde ağa gibi oturmuş bize bakıyordu. Biz sorduk işte bu nedir diye(bu arada bahçe kapısını açıp dışarıya bakmayada götüm yemiyo). Oda bize bu çığlığın eve ilk taşındıklarından beri(tahminime göre 60 yıl) var olduğunu söyleyip yine anlatmaya başladı. O çığlığın öldürülen gavur anaları olduğunu söyledi, cennete gidemedikleri için(gavurlarya :lol: ) ruhları burada kalmış. Çoğu zaman ağlamalar, çığlıklar, inlemeler duyarmış. Hatta köyde onlrı görenler bile olmuş. Neyse herşey bitti(bende bittim) yatma faslına geçtik. Ama o da ne anneannem hatunla bana ayrı odalar verdi. Hem benim odada ta evin bir ucunda. Odanın tek ve büyük bir penceresi var oda bahçeye deilde dışarıya bakıyor, KURTTEPE'ye. Gelde uyu uyuyabilirsen. Anneannemde ilk ve son kalışımdı.
sven kardes seni tanimiyorum yanlis anlama sana yalanci falanda demiyorum ama ben dinsel egitim almis biriyim.öyle ruhlari cennete gidememis burda kalmis diye konusulan seylere inanma cünkü cok sacma.cünkü insan müslümanda olsa putpereste olsa ataistte olsa o ruh allaha gidecektir.insan öldügü anda beden topraga gömülür ve ruh gercek olan dünyaya gider yani ahiri yolculuga cikar.kisi müslümansa ruhu cennete müslüman degilse ruhu cehenneme gider.yani senin dedigin gibi müslüman olmayanlarin ruhu dünyada kaliyorsa cehennemde kim yaniyor sven
Dikkat ettiysen yazım da daha çok anneannemin anlatımındaki ruh halini anlatmayı çalıştım. Ama aceleyle yazdığım bazı parantez bilgilerini atlamışım. Oturup bu anlatılana adam akıllı kafa yorduğumda zaten benim içinde havada kaln bir çok şey var. Bilmiyorum, bazı şeyler mantığımı aşıyor. Anlatılanlar sanki bir fantezi gibi ama benim için gerçek olan evdeki o çukur ve hatırladıkça beni ürperten o çığlık.
