Benim binbir çeşit kendi kendini motive yöntemim var ve çoğu kafamın içinde nadiren dıştan müzik vb. sese görüntüye resme ihtiyaç duyarım.
Beni en iyi kendi görüntüm motive eder duvardaki Mr Olympialardan çok. Kendime de az bakıyorum yani ayna sevdalısı hiç değilim ve olmadım da. Ama ister istemez aynada kendimi görünce motive oluyorum.
Bazen patlayacak gibi görünen damarlarımı gördükçe motive oluyorum, patlayın ulan diyorum.
Bazen de kendimi zorlarken nedendir bilinmez kendime geber ulan geber diyorum. Aynı şekilde yine nedendir bilinmez bazen de gebert ulan diyorum gebert !
Müzik konusunda aşırı geniş bir yelpazem var, ayrıca bir kaçı müstesna birçok klasik müzik beni aşırı sinirli yapıyor. İçten içe deli oluyorum adeta ağırlıklarla teskin oluyorum ve eğer sizde benim gibiyseniz ağırlık basarken klasik müzik dinleyin içinizde klasik müziğin oluşturduğu şiddet eğilimi bastırmak için güzel bir yol.
Aynı şekilde bir ara mehter marşı dinlerdim, bende bütün marşların mükemmel kayıtları var, ve bazıları gerçekten motive ediyor. Misal estergon kalesi de motive ediyor ama az, aynı şekilde yine bir mehter marşı olan "buna er meydanı derler bunda söz olmaz yandım amman amman...." diye başlayıp giden marş daha motive edici....
Eski sevgililerin düşünerek kızan ve ağırlıklarla sevişen arkadaşlar varmış, güzel bir yol. Zaten Arnold'da dememiş midir
"İyi bir pompalama, orgazm gibidir" diye : )