Kendim ile Barışık Değilim.. Utanıyorum.

Merhaba kardeşlerim, abilerim ...

Benim yıllardır üstesinden gelemediğim bir sıkıntım var. Kendim ile barışık değilim.. Bu sıkıntımın altında malesef boy problemim (takıntım) var. Evet çok aptalca bir şey yüzünden yıllardır bu sıkıntıyı yaşıyorum. Yaşım 22 boyum 1.65 kendime dert ettiğim bu konu yüzünden asosyal biri olarak hayatımı daha da zorlaştırdım. Dışarı çıkıp insanlarla sosyalleşmek yerine, saatlerce bilgisayar başında vakit öldürdüm veya saatlerce oturup kitaplarıma gömüldüm. Belkide gerçek hayatta sahip olamadıklarıma oyunlarda, kitaplarda sahip olarak kendimi tatmin etmeye çalışıyordum, ya da kendimi gerçek hayattan gerçeklerden soyutlamaya çalışıyordum. İnanır mısınız doğru düzgün arkadaşım bile yok. Yılların verdiği birikim ve asosyal hayat yüzünden şuan 78 kiloyum. Normalde olmam gereken kilodan neredeyse 15 20 kilo daha fazla. Sorunum kilolarımı verebilmek veya verememek değil. Sorunum o salona gidecek gücü kendimde bulamamam.. Çünkü utanıyorum. İnsanların zerre kadar umurunda olmadığımı biliyorum fakat kendimi çok küçük, önemsiz biri gibi hissediyorum. Küçüklüğümden beri spor ile uğraşan insanlara hep imreniyorum. Başarı öykülerini okumak bile beni çok etkiliyor. 2-3 kere salona kayıt olup gitmedim veya yarıda bıraktım. İnsanların hangi zorlukları alt ettiklerini ve neleri başardıklarını çok iyi biliyorum, kendi bahanelerimin ne kadar aptalca olduğunuda biliyorum. Fakat nedense iş uygulamaya geldiğinde hiçbirşey yapamıyorum. Zaman zaman düşüncesiz arkadaşlarım tarafından alay edildiğimde oluyor. Zorda olsa tebessüm ederek alınmadığımı belli etmeye çalışsamda hep içim içimi yiyor. Spora yazıldığımı duyan ya da öğrenen arkadaşlarım senden sporcu olmaz, uğraşma, o boyla cep herkülümü olcaksın gibi nice cümlelerle beni yerle bir ediyorlar. Sanırım tek ihtiyacım olan şey bunu birileriyle paylaşmaktı. Bu konuya hiç cevap dahi gelmese bunları yazdığım için çok rahatlamış hissediyorum.

Son olarak, düşündüğüm şeylerin ne kadar çocukça ve gereksiz takıntılar olduğunun farkındayım. Bu konunun üstesinden gelmek için elimden geleni yapıyorum ve zamanla atlatacağıma inanıyorum. Bugün spor salonuna kayıt oldum ve tek dileğim birkaç sene sonra bu yazdıklarıma denk gelirsem değişimin nereden nereye geldiğini görmek istiyorum. Belkide benim gibi düşünen insanlara yanlız olmadıklarını ve bu işin aslında kafada bittiğini gösterebilirim.

 

Şu konuyu tavsiye ederim Birkaç Öneri | BodyForumTR Vücut Geliştirme Forumu

 

Bir iki kelime de edeyim, @D.Wolf güzel yazmış..
Dünya üzerinde yaşamak için mükemmellik ön koşul değil ve düşüncelerin, korkuların, şüphelerin, geçmişin ne olursa olsun hayatını şekillendiren şey çabalarındır.. Kontrol edemeyecegin şeyleri akışına bırak, hayatı ve insanlari gereğinden fazla ciddiye alma ancak hafife de alma.. Sonuçları değil sadece çabalarımızı kontrol edebiliriz.. Bu nedenle boş dusunceleri unut ve sadece yapman gerekeni yap.. Yaşam 100 metre yarışı değil, bir maratondur ve yarışı kazananlar daima yavaş ve sürekli gidenlerdir, onun için geçmişe takılma, şimdi yapabileceklerine odaklan..
Boy konusuna gelince bu senin elinde olan birşey değil ayrıca öyle anormal bir kisalik yok velev ki hollanda değil burası, hatunların boy ortalaması 180 değil yani, ha 180 boyunda bayan arkadaşim da olmuştu, 42 numara ayağı vardı, çok mu iyi, dedemin terliginide giyer bu diye dalga geciyorduk, kendisiyle de dalga geciyordu travestiyim diye kendinle barisik olman onemli, her avantajın bir dezavantajı olabilir, tersi de olabilir..