Coleman Trebor
Üye
Bu yıl vücut geliştirmenin bilincine vardım.Öğün saatlerim belli mümkün olduğunca uymaya çalışırım çoğunluklada uyarım.Fakat şunu fark ettim artık sosyal hayatımın önüne geçmeye başladı ya da her şeyimi öğünlerime göre ayarlıyorum.
Arkadaşımla mı buluşcam 2 tane film var alternatif, birinin saati 1 saati 1 saat erken yemek saatimden.Örneğin film 11.30 da, kahvaltı 8 edildi. Saat 11 de yiyemem. 11.30 da girdim sinemaya çıkmam 14.00 oldu yemeğim 14.30 da yedim. arada 6 buçuk saat çok fazla oluyor öğün arası . Bende diğer filmi seçiyorum istediğim diğeri olmasına rağmen.
Ya da dışarıda 1 öğün yemek yedim. Dışarıda aşırıya kaçılabiliyor. İhtiyacımın üstünde karbonhidrat ve yağ alabiliyorum. Birde tabii ekonomik boyutu var 1 gün içinde 2 kere dışarıda yemek yemenin. Bende bunları göz önüne alıp 2 saat daha duracaksam arkadaşlarımla erken çıkıyorum eve dönüyorum yemek için.
Bir ara anlamadığım bir şekilde çok yiyordum ancak hemen yakıp 2 buçuk-3 saat içerisinde bayağı acıkıyordum.Antremana 1.45 ti bana göre yemekten sonra başlama süresi.Neyse arkadaşımla bilardo oynuyoruz. Özür diledim son oyunu yarıda kestik ben ayrıldım. Kafasına takmasada spor işi yüzünden gittiğimi biliyor ve eminim gücenmiştir.
Arkadaşlarım öğlen pizza yiyelim diyorlar öğleden sonra iki dersim var. Sonra antreman a gideceğim. Pizza yiyelim diyorlar ben yiyemediğim için malum protein alamayacağım yiyemiyorum onlarda gitmiyorlar benim uyumsuzluğum yüzünden.Biraz içerliyorlar da aslında.
Tamam bu sene çok aşırı bir biçimde hacim almasamda çok yol kat ettim düzenli antreman ve öğün saatlerine uyarak.Fakat dediğim gibi insanlar takıntılı ve uyumsuz olduğumu düşümeye başladı. Bu spora bayılıyorum ama hayatımı çok etkiliyor. Sporumu nereye gitsem yanımda taşımak zorundayım.Beslenme olsun her şekilde .Yapmadığım zamanda stress oluyorum bir tarafım eksik kalıyor gibi geliyor.Sanki tuvalet ihtiyacımı karşılamak istermişim gibi.O an gideremezsem acı verir ya onun gibi.
Pazartesi definasyona girdim. Harika bir diyet yapıyorum.Perşembe günü konser vardı arkadaşım çağırdı.Biliyorum gidersem mecbur içeceğim.Neyse çerez yemeden 2 birayla atlattım ama çok zor geçti boğazımdan .Bir o kadar da eğlendim o gün çünkü biraz tek düzeydi hayat spor düzeni malesef beni robot gibi yaptı . O gün o kadar da eğlendim.
Biraz uzun oldu eğer kafanızı ütülediysem özür dilerim.Fakat yaşadıklarım ve hissettiklerim bu şekilde.Eğer becerebilirsem biraz daha serbest olmaya çalışacağım bundan sonra . Sizde hayatınızdan örnekler ya da hislerinizi yazarsanız sevinirim eğer spor sizi bu şekilde etkiliyorsa.Bu başlığı her zaman ki saatimde kendime yemek yaptıktan sonra eve gelen babamın akşam dışarıya yemeğe çıkıyoruz demesinden sonra ve benim definasyonda olduğum için ve de yemeğim hazır olduğu için dışarı ailemle çıkmayıp evde oturduğum için babamın yediği tavuğun saatine göre hayatını düzenleyen başka bir insan var mıdır demesi üzerine açtım.Çıkmadığıma da pişma oldum tabi. Ailemle geçireceğim güzel bir kaç saat yerine evde oturudğum için.
Arkadaşımla mı buluşcam 2 tane film var alternatif, birinin saati 1 saati 1 saat erken yemek saatimden.Örneğin film 11.30 da, kahvaltı 8 edildi. Saat 11 de yiyemem. 11.30 da girdim sinemaya çıkmam 14.00 oldu yemeğim 14.30 da yedim. arada 6 buçuk saat çok fazla oluyor öğün arası . Bende diğer filmi seçiyorum istediğim diğeri olmasına rağmen.
Ya da dışarıda 1 öğün yemek yedim. Dışarıda aşırıya kaçılabiliyor. İhtiyacımın üstünde karbonhidrat ve yağ alabiliyorum. Birde tabii ekonomik boyutu var 1 gün içinde 2 kere dışarıda yemek yemenin. Bende bunları göz önüne alıp 2 saat daha duracaksam arkadaşlarımla erken çıkıyorum eve dönüyorum yemek için.
Bir ara anlamadığım bir şekilde çok yiyordum ancak hemen yakıp 2 buçuk-3 saat içerisinde bayağı acıkıyordum.Antremana 1.45 ti bana göre yemekten sonra başlama süresi.Neyse arkadaşımla bilardo oynuyoruz. Özür diledim son oyunu yarıda kestik ben ayrıldım. Kafasına takmasada spor işi yüzünden gittiğimi biliyor ve eminim gücenmiştir.
Arkadaşlarım öğlen pizza yiyelim diyorlar öğleden sonra iki dersim var. Sonra antreman a gideceğim. Pizza yiyelim diyorlar ben yiyemediğim için malum protein alamayacağım yiyemiyorum onlarda gitmiyorlar benim uyumsuzluğum yüzünden.Biraz içerliyorlar da aslında.
Tamam bu sene çok aşırı bir biçimde hacim almasamda çok yol kat ettim düzenli antreman ve öğün saatlerine uyarak.Fakat dediğim gibi insanlar takıntılı ve uyumsuz olduğumu düşümeye başladı. Bu spora bayılıyorum ama hayatımı çok etkiliyor. Sporumu nereye gitsem yanımda taşımak zorundayım.Beslenme olsun her şekilde .Yapmadığım zamanda stress oluyorum bir tarafım eksik kalıyor gibi geliyor.Sanki tuvalet ihtiyacımı karşılamak istermişim gibi.O an gideremezsem acı verir ya onun gibi.
Pazartesi definasyona girdim. Harika bir diyet yapıyorum.Perşembe günü konser vardı arkadaşım çağırdı.Biliyorum gidersem mecbur içeceğim.Neyse çerez yemeden 2 birayla atlattım ama çok zor geçti boğazımdan .Bir o kadar da eğlendim o gün çünkü biraz tek düzeydi hayat spor düzeni malesef beni robot gibi yaptı . O gün o kadar da eğlendim.
Biraz uzun oldu eğer kafanızı ütülediysem özür dilerim.Fakat yaşadıklarım ve hissettiklerim bu şekilde.Eğer becerebilirsem biraz daha serbest olmaya çalışacağım bundan sonra . Sizde hayatınızdan örnekler ya da hislerinizi yazarsanız sevinirim eğer spor sizi bu şekilde etkiliyorsa.Bu başlığı her zaman ki saatimde kendime yemek yaptıktan sonra eve gelen babamın akşam dışarıya yemeğe çıkıyoruz demesinden sonra ve benim definasyonda olduğum için ve de yemeğim hazır olduğu için dışarı ailemle çıkmayıp evde oturduğum için babamın yediği tavuğun saatine göre hayatını düzenleyen başka bir insan var mıdır demesi üzerine açtım.Çıkmadığıma da pişma oldum tabi. Ailemle geçireceğim güzel bir kaç saat yerine evde oturudğum için.
(iyi ki boşvermişim!)
) devam edeceğim.
...herşeyin b,ir bedeli ve ve bu şımarık sporun da bizden istedikleri hiç bitmiyor
