-TIK, TIK, TIK... -KIM O? -HAZIRLAN GIDIYORUZ. -SEN KIMSIN? NEREYE GIDIYORUZ? -SIRAN GELDI. GERÇEK EVINE GIDIYORUZ. -GERÇEK EV MI? SEN! YOKSA! -EVET. HADI GIDELIM. -DUR BIR DAKIKA..BIR SURU YARIM ISIM VAR. -IS YARIM KALMAZ. BIRILERI TAMAMLAR. OYALANMA ARTIK. -COCUKLAR, ONLAR DAHA COK KUÇUK, BARI VEDALASSAYDIM. -SEN OLMADAN DA BUYURLER, HADI BEKLIYORLAR. -BEKLIYORLAR MI? ONLAR DA KIM? -GIDINCE GORURSUN. -ANLADIM. ANLADIM AMA KALBINI KIRIP, GONLUNU ALAMADIKLARIM, IYILIGINI GORUP, KARSILIK VEREMEDIKLERIM VAR. ANLAYACAGIN BORCLU GITMEK ISTEMIYORUM. -BUNU ZAMANINDA DUSUNSEYDIN! -ZAMANINDA MI? IYI DE BEN DAHA ZAMANIM VAR SANIYORDUM. -HEPINIZ AYNISINIZ.. ZAMAN DEDIGIN, IÇINDE BULUNDUGUN AN.. BUNUN OTESI YOK. -KESKE, KESKE.... -DEVAM ETME. BUGUNU YASARKEN HEP YARIN VAR GIBI DAVRANDIN. USTUNDEKI UNIFORMANIN SORUMLULUKLARI VAR.. YERINE GETIRMEDIN.. BU SANA BIR UYARIYDI. SIMDI GITMIYORUZ... AMA HER AN GIDEBILIRIZ.. BIR DAHA GELDIGIMDE ONUNDE UMUT,ARKANDA PISMANLIK OLMASIN !
