24 yasına girdim ve yaklaşık 2 senedir aldıgım kilolar bel çevresine yerleşti. Öyle hareketsiz bir yaşantımda yok. Dağ ve yol bisikleti kullanıcısıyım ve mart ve nisandan itibaren 2 yıldır ortalama kasım ayının başlarına kadar gerek kısa gerek uzun mesafeli yollar katettim. Aynı zamanda son altı aydır sıkı kardio çalışması yapıyorum, doktora gittim. Sorun vardır diye ama butun raporlar normal gözüküyor.
Açıkçası yatıp kalkıp zayıflayacağım gunu hayal ediyorum. Bilincsiz birsey yapmakta istemiyorum ama sabah su an saat 6:30 ve aklımda tek birşey var sadece zayıflamak.
Hayatımın 2 yıllık dönemi adeta bir kabusa döndü. Gerçekten öyle fazla sisman deilim ama yuzum ve göbeğim kalca bölgem yağlanmış olması, eskiden giydiğim bedene yapısan kıyafetleri giyememek, insanı derınden uzuyor.
Öncelikle ben kendimi kandırmayı bıraktım. Kendime ilk defa bu kadar dürüst davranıyorum. Doğru olanı ve yapmam gerekeni gerçekçi bir biçimde görebiliyorum. Özellikle böyle kilo ile alay eden insanların alayındanda sıkıldım. Bu insanlar gerçekten buyuk oranda böyle sorunu olan insanlarıda yaralıyorlar.
Örnek olarak ve benimle aynı sorunu yaşayan arkadaşlarımızın sıkça duyduğu birşey vardır. Yakısıklısın yada guzelsin ama .....
Bir diğer konuda tam her seyı kafanıza koymuşsunuzdur bu insanlar size destek çıkmazlar. Aileniz bile durumunu ciddiyetini, sizin kendinize zarar verdiğinizi anlamadan kesinlikle sizi ikna etmeye devam ediyor.
Yeri geldiğinde alay eden insanlar sizin ciddiyetinizi gördüklerinde tam tersine konusmaya başlıyorlar. Benim azmim her geçen gun dahada arttıkça, en yakın arkadaşım bırak, boşver, yemene içmene bak diyor. Aileme bu durumu söylediğimde ise senın birşeyin yok diyorlar. Beslenme duzenımı değiştirmeye çalıştıkça söylediklerimin hiç birisi olmadı arkadaşlar. Kücük bir yardım dahi görmedim.
Bir erkek olarak ben bu sorunları yaşıyorum. Özellikle son darbeden sonra iyice çileden çıktım. İnanın bu olgu zehirli bir sarmaşığın bir ağacı sarması gibi.
Bütün bu olumsuzluklar olumlu olsaydı ne olurdu? Ne olabilirki, kesinlikle kilo sorunu olan arkadaşlarımızın kalbi yüreği yaralanmazdı. En son sevgilim bile beni terketti. Kendisinede yakısıklı ve fit goruntuye sahip birini bulmuş. Bu son darbeyi asla unutamıyorum. Cunku beni sevdiğini söylüyordu ve gerçekten hayatımda kimseye kötülük yapmak aklımın ucundan bile geçmiyorken bir anda ne oldugunu anlayamadan elimden ucup gitti.
Simdi ise sabah saat 6:50 oldu gece artık düşünmekten uyuyamaz hale geldim. Yatağa yattığımda zayıfladığım hayallerini kuruyorum, uykuya dalmam cok zor oluyor
. sabah 5.30 da kalktığımda ise elim önce karın bölgeme gidiyor. Bazen aklımda iyi çalışmıyor kendimi işimede veremiyorum. Hayatımın iş açısından en parlak dönemindeyken, gun icinde bütün çalışma isteğim birden sönüveriyor. adeta beynım duruyor ve iş yerının tam ortasında elimde bir bardak cay içerken dusundugum tek şey ise akşam koşusu ve yürüyüşü oluyor. Neden netice alamıyorum aklıma gelen tek şey ise bu oluyor.
Her seferinde daha fazla hırslanıyorum. Kendi sınırlarımı zorluyorum.
İnanın cok üzülüyorum ve bu sorunu yaşayan butun arkadaşlarımızı çok iyi anlıyorum. Hayatımda asla sahteciliği ve yapaycılığı sevmedım ama bu gunlerde bu neşesiz ve dokunsan ağlayacak olduğum gunlerde mecburen sırf çalışmam gerektiği için ve aynı zamanda sorun ve problemlerle mucadele ederken resmen 24 yasında olan zıpkın gibi olmam gereken çağda ben yavas yavas bitiyorum.
Çözümün ne olduğunu biliyor olup uyguladığında bile sonuçlar değişmedikçe insan deliriyor sanırım bende artık eski sakinliğimi koruyamayacağım. İçimde resmen yanardağlar patlıyor. Tek istediğim şey biraz yardım ve gerçek dostlar. Cunku inanın insanları böyle depresif zamanlarınızda daha iyi tanıyorsunuz. Depresyondada olabilirim, cunku butun depresyon belirtileri gözüküyor.
O yüzden artık sanırım psikolog veya psikiyatrist hepsine gözükmem gerekiyor.
Yazının basındada söylediğim gibi kesinlikle çok kücük görünen ama gördüğünüz gibi hayat karartan problemler zinciri.
saygılar.
Açıkçası yatıp kalkıp zayıflayacağım gunu hayal ediyorum. Bilincsiz birsey yapmakta istemiyorum ama sabah su an saat 6:30 ve aklımda tek birşey var sadece zayıflamak.
Hayatımın 2 yıllık dönemi adeta bir kabusa döndü. Gerçekten öyle fazla sisman deilim ama yuzum ve göbeğim kalca bölgem yağlanmış olması, eskiden giydiğim bedene yapısan kıyafetleri giyememek, insanı derınden uzuyor.
Öncelikle ben kendimi kandırmayı bıraktım. Kendime ilk defa bu kadar dürüst davranıyorum. Doğru olanı ve yapmam gerekeni gerçekçi bir biçimde görebiliyorum. Özellikle böyle kilo ile alay eden insanların alayındanda sıkıldım. Bu insanlar gerçekten buyuk oranda böyle sorunu olan insanlarıda yaralıyorlar.
Örnek olarak ve benimle aynı sorunu yaşayan arkadaşlarımızın sıkça duyduğu birşey vardır. Yakısıklısın yada guzelsin ama .....
Bir diğer konuda tam her seyı kafanıza koymuşsunuzdur bu insanlar size destek çıkmazlar. Aileniz bile durumunu ciddiyetini, sizin kendinize zarar verdiğinizi anlamadan kesinlikle sizi ikna etmeye devam ediyor.
Yeri geldiğinde alay eden insanlar sizin ciddiyetinizi gördüklerinde tam tersine konusmaya başlıyorlar. Benim azmim her geçen gun dahada arttıkça, en yakın arkadaşım bırak, boşver, yemene içmene bak diyor. Aileme bu durumu söylediğimde ise senın birşeyin yok diyorlar. Beslenme duzenımı değiştirmeye çalıştıkça söylediklerimin hiç birisi olmadı arkadaşlar. Kücük bir yardım dahi görmedim.
Bir erkek olarak ben bu sorunları yaşıyorum. Özellikle son darbeden sonra iyice çileden çıktım. İnanın bu olgu zehirli bir sarmaşığın bir ağacı sarması gibi.
Bütün bu olumsuzluklar olumlu olsaydı ne olurdu? Ne olabilirki, kesinlikle kilo sorunu olan arkadaşlarımızın kalbi yüreği yaralanmazdı. En son sevgilim bile beni terketti. Kendisinede yakısıklı ve fit goruntuye sahip birini bulmuş. Bu son darbeyi asla unutamıyorum. Cunku beni sevdiğini söylüyordu ve gerçekten hayatımda kimseye kötülük yapmak aklımın ucundan bile geçmiyorken bir anda ne oldugunu anlayamadan elimden ucup gitti.
Simdi ise sabah saat 6:50 oldu gece artık düşünmekten uyuyamaz hale geldim. Yatağa yattığımda zayıfladığım hayallerini kuruyorum, uykuya dalmam cok zor oluyor
. sabah 5.30 da kalktığımda ise elim önce karın bölgeme gidiyor. Bazen aklımda iyi çalışmıyor kendimi işimede veremiyorum. Hayatımın iş açısından en parlak dönemindeyken, gun icinde bütün çalışma isteğim birden sönüveriyor. adeta beynım duruyor ve iş yerının tam ortasında elimde bir bardak cay içerken dusundugum tek şey ise akşam koşusu ve yürüyüşü oluyor. Neden netice alamıyorum aklıma gelen tek şey ise bu oluyor. Her seferinde daha fazla hırslanıyorum. Kendi sınırlarımı zorluyorum.
İnanın cok üzülüyorum ve bu sorunu yaşayan butun arkadaşlarımızı çok iyi anlıyorum. Hayatımda asla sahteciliği ve yapaycılığı sevmedım ama bu gunlerde bu neşesiz ve dokunsan ağlayacak olduğum gunlerde mecburen sırf çalışmam gerektiği için ve aynı zamanda sorun ve problemlerle mucadele ederken resmen 24 yasında olan zıpkın gibi olmam gereken çağda ben yavas yavas bitiyorum.
Çözümün ne olduğunu biliyor olup uyguladığında bile sonuçlar değişmedikçe insan deliriyor sanırım bende artık eski sakinliğimi koruyamayacağım. İçimde resmen yanardağlar patlıyor. Tek istediğim şey biraz yardım ve gerçek dostlar. Cunku inanın insanları böyle depresif zamanlarınızda daha iyi tanıyorsunuz. Depresyondada olabilirim, cunku butun depresyon belirtileri gözüküyor.
O yüzden artık sanırım psikolog veya psikiyatrist hepsine gözükmem gerekiyor.
Yazının basındada söylediğim gibi kesinlikle çok kücük görünen ama gördüğünüz gibi hayat karartan problemler zinciri.
saygılar.
