Vücut Geliştirmenin Psiko-Sosyal Boyutu

Bugün yeterince protein alamadım akşam yemeğinde bu açığı kapatmam lazım,

Yarın antrenmanda biceps çalışmalıyım, bicepslerim çok ufak görünüyor,

Kullandığım supplementlere devam mı etsem ya da hangi ürünleri kombineme eklesem?

Sevgilim arasa bile akşam idmanına gideceğim,

O tatlıyı yememeliydim, çok pişmanım...

Vücut geliştirme sporu ile bağımlılık derecesinde uğraşan sporcular için yukarıda sayılanlar hiç de yabancı olunmayan durumlardır.

Ailenizle yemek yiyememek, harçlığınızın büyük kısmını supplementlere ayırmak, gelişemediğini düşünüp steroid kullanmayı düşünmek gibi örnekler çoğaltılabilir.

Psikolojik ve sosyolojik olarak vücut geliştirme sizi nasıl etkiliyor?

En çok neyi özlüyorsunuz?

En çok neye üzülüyorsunuz?

En çok ne için pişmanlık duyuyorsunuz?

 

kendi adima konusacak olursam;

hicbir seyi ozlemiyorum,uzulmuyorum,pismanlikta duymuyorum halimden su an memnun sayilirim.birazda odun bir insanimdir ondanda olabilir

aileyle yemek yemek,arkadaslarla para harcamak gibi seyler bana kalici mutluluk vermiyor ancak bir gun istedigim vucudu elde edersem hep mutlu olacagimdan eminim

 

Bu bazı şeyleri yedikden sonra ki oluşan pişmanlığı bende yaşıyorum maalesef, ufacık bir tatlı ya da hamur işi yesem psikolojim bozuluyor, suçlu hissediyorum kendimi

 

seytantüyü, eline saglik, güzel bir giris olmus ...

Müsade edersen ben de birkac soru ilave ederek konuyla alakali farkli kapilar aralamak istiyorum:

- Vücudunuzun gelismis olmasi, baskalarindan üstün oldugunuzu düsündürüyor mu?

- Spor yapmayan kimseleri söyle veya böyle icten ice hafife alma egiliminiz var mi?

- Güzel bir vücutla neyi elde etmek istiyorsunuz? Peki vücut gittiginde, elde ettiginiz sey kalacak mi?

 

1-Evet
2-Bunun cevabida malesef evet ama asla belli etmem yanlis oldugunuda biliyorum ama oyle oluyor
3-Guzel anlamda farkli olmayi ve bu farkli olmanin nimetlerinden yararlanmakGelecegi cok dusunmuyorum(15-20 sene sonrasini) ileride ne olur bilemem.

 

1-Düşündürmüyor.Ama hane filmlerde olur ya bir yanında melek bir yanında şeytan o misali sanki içten içe böyle şeyler hissediyoruz .Aslında bu dış bilinçle alakalı bir şey, hane bir insanı görür görmez o kişi hakkında hiç bir fikir sahibi değilsek bile beynimiz kendi kendine o kişiyi gıcık biri olarak ya da sıcak kanlı biri olarak yorumlayabiliyor ,,ve bence önemli olan kafamızdaki bu istemsiz düşünceyi dışarı yansıtmama olduğu kanısındayım

2-1. deki düşüncemle aynı

3-Aslında vucut geliştirme ye tek bir açıdan bakmamak gerekir bence sonuçta herkezin amacı değişebiliyor bazıları kilo almak için bazıları biraz özgüven için bazıları kızlara güzel gözükmek için örneğin ben ne için yapıyorum bilmiyorum açıkcası çünkü yapasım geliyor bir ihtiyaç gibi bağımlılıkta denilebilir aslında
ilk başlayan biri için böyle bir durum söz konusu olamaz tabi peki niye başladım güvercin göğsümü düzeltebilmek için ki işe yaradı

yane ben güzel bir vucuda ulaşamazsam bile bu lanet sporu yapmaya devam edicem dediğim gibi nedenini bilmiyorum

Evet bu yazıyı yazdıktan sonra çözdüm neden bu sporun bende bağımlık yaptığını nedeni GÜÇ ama bu kaba kuvvet değil ,insanın her geçen zamanda kendini

daha güçlü hissetmesi güzel bir bir şey insana haz veriyor.

 

Sporu hobi olarak yaptığım için hiçbir özlemim vs. yok canım çekerse yerim ölçüsünde tabiki.Bu psikolojide olunca canıda fazla çekmiyor insanın.
Birşeyi kafanda ne kadar büyütürsen yemicem etmicem vs. o kadar aklımın ona kaycağını biliyorum

1)Kesinlikle düşündürmüyor.Belki bu daha önceleri thai-boxla uğraştığımdan, görüntüyle yapılanlar arasındaki farkı iyi biliyorum.Kısacası bu sporu şiddet unsuru olarak ,insanlar beni görünce kavga etmeye çekinsin korksunlar maksatlı yapmıyorum.(Bu tarz yapanları çok görüyorum salonda kuzey moduna giren mi selam almayan mı vs vs.)
Belki şu yönden olabilir diğer insanlardan daha azimli olduğumu düşündürüyor millet evinde yatarken ben günde 2 saatimi ayırıyorum diye düşünmüyor değilim .

2)Spor yapmayanları değilde , evinin önündeki markete gitmeye üşenenleri , 5 dklık yolu yürümek yerine dolmuşa binelim diyenleri pek aciz görürüm.

3)Piknik tipinden farkım olsun yeter benim için.Bu yönden ileriye yönelik kaygım yok

 

Hiçbir sorunum yok tam tersi daha çok artısı oluyor

miskin miskin yatmayı

babam borç harç peşindeyken benim suplementlere bayıldığım paracıklara

Suplement varken doğal yollarla beslenme sonucu para israfına(suplementi 180 tlye al 2 ay kullan. suplementsiz doğal yolla beslen 1 ayda 460 tl)

 

Benimki biraz da kişiliğim gereği başladıgım işi yarım bırakmamak.
Ancak bu spor benim hayatım degil.Canım isterse oturur kremalı pastamı yerim kardesimin dogum gününde kuzenimin sünnetinde ya da arkadaşımın dügününde.

Yarın yaş geçtikten sonra dünyanın nimetlerinden yararlanamadık.Keşke ........ demek istemiyorum.
Vg icin bana göre bazı çılgınlıklara kalkısıp saglıgımdan da olmak istemiyorum.

Eger bu spor sosyal cevremle ya da işimle ilgili sorun yaratırsa dozunu düsürürüm eger olmazsa bitiririm.ailem veya arkadaşlarım ya da iş çevremde sorun yaşarsam bu spor beni tek başına mutlu edemez.

Bu sporu olabildiğince fedakarca yapmaya çalısıyorum ama olmazsa olmaz degil hic düsünmem silerim.Bulundugum yere de kolay gelmedim kimseyi kaybetmeyi veya aramın acılmasını hele işimde sorun yaratmasına izin vermem.

Saygılarımla.

 

Aslinda bu spor özünde nasilsa, her zaman öyledir. Sen geregini yerine getirirsin sonra da senin performansin ve genetigin nisbetinde kaslarin gelisir. Bu yönüyle vücut gelistirme sabittir, degismez.

Degisen, insanlarin yeni görünümleri itibariyle kendileri hakkindaki görüsleri.
Bu da biraz herkesin kendi sahsi durumu ve olgunlugu ile ilgili diye düsünüyorum.

Birinin eline atesi verirsin de sana yemek pisirir, digerine verirsin gider 100 hektarlik orman yakar.

Bu spor bircok kimseye büyük katkida bulunabilecegi gibi bircok kimseyi de narzist yapma potansiyeline sahip.

Eger bu spor sayesinde kazanilan disiplin, irade gücü, sabir gibi degerleri kisi hayatindaki diger alanlara da tasiyabiliyorsa vücut gelistirmenin en önemli ve kalici meyvelerini yer.

Ancak hayatinin diger alanlarina tasidigi seyler sadece dis görüntüsüyle caka satmak, her firsatta insanlar arasindan sivrilip ortaya farklilik koymak gibi seylerse, bence o kisi kendi fiziginin altinda eziliyor ve bunu tasiyamiyor.

Ben ikinci sinifa dahil olan insan sayisinin cok daha fazla oldugunu düsünüyorum.

 

Ben bu sporu tutkularım için yapıyorum.Yanındaki disiplinim çalışma isteğim düzenli beslenmem ek takviye gibi oluyor. Tutkularıma göre hareket ediyorum. Yani olay vücudum değil zihnim..Kendimi ağırlık kaldırırken odaklanmış ve bişeyleri doğru yaptığımı hissediyorum.
Ve bence iki tarz insan var güçlü ve zayıf. Ben güçlü olmayı seçtim sanırım çünkü inanın bu iş sadece vücut ile alakalı değil belki farkında değilsiniz ama zihniniz tutkularınız , sabırlılığınız her geçen gün artıyor.

 

Bu spor çok zahmetli, çok zaman alıyor, acı çektiriyor, strese sokuyor vs vs ve birçok şeyin önüne geçiyor ama bütün bunların yanında aynaya baktığında kendini beğenmenin, başkalarından farklı olmanın ve her zaman imrenilen insan olmanın hissettirdikleri kesinlikle paha biçilemez ve sadece fiziksel olarak değil mental olarak da gelişime büyük katkı sağladığını düşünüyorum. Bu spor sayesinde güzel bir vücut, sağlam bir özgüven ve sağlıklı bir yaşam kazanıyoruz yani uzun lafın kısası kazandırdıklarının yanında kaybettirdiklerinin lafı bile olmaz bence.

Ayrıca

- Vücudunuzun gelismis olmasi, baskalarindan üstün oldugunuzu düsündürüyor mu?

Evet düşündürüyor çünkü sıradan değilim ve zor olanı yapıyorum.

- Spor yapmayan kimseleri söyle veya böyle icten ice hafife alma egiliminiz var mi?

Var ama kötü niyetle değil benim hissettiklerimi hissedemedikleri için ve böyle bir nimetten faydalanamadıkları için onlar adına üzülüyorum

 

bazen daha elini kolunu(veya herhangi bir uzvunu) hareket ettiremeyen veya o uzuvlara sahip olmayan insanlar gördükçe kendime soruyorum :
Onların uzvu çalışmıyor.veya yok.bense geliştirmek için elimden geleni yapıyorum.çogu maddi durumu yetersiz insanları rahatlatabilecek paraları bu işe yatırıyorum.sonuçta memnun olmuyorum.doyumsuzum.hep daha iyisi hep daha iyisi. SONRA kendimden nefret ediyorum.Çok benciliz ÇOK insan bencil bir yaratık ne yapalım?

 

Vg benim doyumsuz yönümü ön plana çıkarıyor diyebilirim. sürekli hacimlenmek istiyorum, sürekli en iyi gelişim yollarını arıyorum. spor salonunda son seti yaparken bir set daha yapmak istiyorum hemde kollarımı kaldıramıyacak halde olduğum durumda. Zaten 1 ay oldu spor salonundan ayrılalı. doyumsuzluğum ve okulumdan daha çok ilgilenmemden dolayı bıraktım.
İnşallah kendimi terbiye edip geri döneceğim.

 

bu camiadaki çoğu kişide gördüğüm ve kendimde bizzat yaşadığım bazı şeylerden bahsetmem gerekirse gözlemlediğim şuydu;
kimimizin kilo takıntıları vardı, zayıf olanlar vardı ,aşırı kilolu olanlar vardı, karşı cinsle ilgili problemler yaşayanlar vardı veya dikkat çekme isteği olanlar vardı; şahsen kendi açımdan bakarsam 1.5-2 sene önce bir sabah kalktığımda aynanın karşısından geçerken kendime baktığımda kollarımın ne kadar ince olduğunu fark ettim belki çok saçma ama ilk defa o kadar takmıştım bu duruma

daha sonraları vg ye başlamadan önceki ''şöyle olsak yeter , böyle olsak yeter'' gibi düşüncelerin malesefki yalan olduğunu fark ettim. Bu işin içinde tatminsizlik vardı, işin ucu yok gibiydi eminim ki şu anda da aynanın karşısına geçsem kollarım ne kadar ince diye düşündüğüm an olur.
kilo almak veya vermek isteyip ve bunu takıntı yapıp hiç teraziden inmeyen kim bilir kaç kişi vardır eminim ki burda

ayrıca kendim için demiyorum ama birkaç arkadaşımda gözlemlediğim bir durum olarak şunu diyebilirim ki kendini kas yığını yapmak en güzel kızları tavlamaya yetmiyor malesefki. hele ki vücudunu geliştirip kendini üstün görme durumu insanı aşırı itici yapabiliyor ve durum daha da beter olabiliyor sonra bunu gören kişi de sorunu halen anlamayıp sorunun vücudunda olduğunu ve daha da geliştirip bu sorunu halledebileceğini düşünebiliyor. bu da büyük takıntılara neden oluyor.

bence takıntı yapanlar için bu işin sonu yok. emin olun tr deki ve dünyadaki birçok müsabık bile kendi vücudundan hiç memnun değil ve bu olay da bambaşka durumlara yönlendirebiliyor kişileri (uç noktaları Andreas Munzer vb)

ben şahsen (en azından müsabık olmayanlar için diyorum) arkadaşlarıyla dışarı çıkıp ufak bir tatlı veya yiyecek de olsa yemeyen, ailesiyle bir yemeğe çıkmayan, bir antremanı kaçırıp bunu büyük sıkıntıya dönüştüren ya da vücutla kafayı bozup hayatını sadece buna odaklayan kişileri anlamıyorum. böyle ufak şeyleri bana kalırsa takıntı yapmamak lazım. diğer insanların özeneceği düzgün bir fizik bence bu kadar takıntı yapılmadan da elde edilebilir.
kimse en ideal vücut diye ortak bir karar sunamaz sonuç olarak.

bunların haricinde kendim için konuşursam işlerim yüzünden veya bir başka neden açısından sporu bırakmak zorunda kalsam bile en azından haftada 2-3 saatimi spora ayırmaya çalışırdım.

iyi yanlarından bakarsak da bu sporun özgüven artışı ve beğenilen bir insan olmak gibi güzel sonuçları da var tabiki...

 

vücut geliştirme benim için dünyanın en iyi sporu ve hayatımın bir parçası çok ciddi bir sağlık sorunu yaşamazsam ölene kadar bu spora devam edeceğim ancak vg sporunu takıntı halinede getirmem sonuçta mr olympia yarışmasına katılamıyacağım maalesef ailemede, kız arkadaşımada , arkadaşlarımada zaman ayırırım.asosyal değilimdir. örneğin yılbaşında sabaha kadar eğlendim düzenli beslenmeyi bozdum arada insan eğlenmeli imkanı ölçüsünde tabi üzüldüğüm ve özlemini duyduğum bir şey yok vücudum için yatırdığım para sonuna kadar helal olsun diyorum.
pişmanlık duyduğum vg sporuna başladığımın 2.yılı vücudum belirgin bir şekilde değişti ve maddi durumum beklediğimden daha iyi duruma gelince bir an egom yükseldi ve şımardım sürekli kasılarak yürürdüm yılların ezikliği vardı üzerimde bir anda ne oldum delisi haline geldim hatta yazmıştım bundan 3 yıl önce yazın havuz kenarında çok bayan vardı hava atayım diye kasıla kasıla yürümüştüm ve havuza girmiştim boğulmuş ve görevliler tarafından kurtarılmıştım rezil olmuştum herkese fazla kasılmak şımarmak iyi bir değilmiş o gün anladım.

insanları fiziki durumuna göre ayırmam çünkü bir kişiden iyi vücudum olması ondan çok üstün olacağım anlamına gelmez. ancak göbeği poposu büyük kişilerin parasıyla kızları etkileyip sonrada geçip karşıma kızlar kaslı erkeklerden hoşlanmıyor demelerine sinir olmuyorda değilim kıskançlık diz boyu adamlarda
ezik olarak gördüğüm insanlar temel olan insanlardır yani iki adımlık yere araçla giden 10 dakika yürüyüş bile yapmaktan üşenen negatif enerji dağıtan insanları sevmem.
vücut geliştirmeyi yapmamın sebebi güçlü ve iyi görünmek ilerdede güçlü bir yaşlı olmak diyelim.

 

Yalan söylemeyeceğim, vücut geliştirme yapmamın nedeni egomu tatmin etmek öncelikle. Ve sporla uğraşmayı sevdiğim için yapıyorum. Hayatımı bu konuda düzenlemeyi seviyorum. Ama asla karşısındakini küçük gören biri değilimdir. Egodan kastım güçlü olmak, güçlü görünmek ve göze hitap edilen birisi olmayı seviyorum. Lise 1de kilolu olarak gösterilen birinin lise3te iyi fizikli ve daha güçlü biri olması bu egoyu besliyor sanırsam. Ve bunun sonu yok diye düşünüyorum. Gittiği yere kadar gideceğim.

 

halen genetik üstünlüğü olan insanların yağ+ kas gelişimini geçememiş olmam beni psikolojik olarak yıkıyor. ne kadar yeni olduğumu ve beslenme konusunda özellikle tam bir gelişim gösteremediğimi bilsem de insanların sizin gelişemediğinizi söylemesi kadar hakaret dolu bir şey yok.

 

Ben dis görüntüsüyle cok ilgi cekmis birisi olarak size teyid edebilirim ki, bunun insana hicte zannedildigi kadar kattigi birsey yoktur. Hatta insani alip götürüp kendisi olmaktan cikarabilir. Karakter olarak annesinin bile taniyamayacagi bir hale gelebilir. Karakteri oturmamis kisinin vücudu istedigi kadar otursun, o kisi -bazi kendi seviyesinde olan insanlarin begeni nazarlarini istisna edecek olursak- antipatiklikten kurtulamayacaktir. Ve en acisi da, kendisi bunun farkinda bile olmayacaktir.

Görüntüsüyle cok göze batmayan bir insan, görüntüsüyle birsey oldum delisi insandan daha insandir bana göre.

Insanin bu sporu ne icin yaptigi da en gec az cok istedigi vücuda kavustuktan sonra yaptigi islerden -bagislayin- yedigi haltlardan anlasilir. Ben yillarca "sagligim icin yapiyorum" deyip de az cok biraz gelistikten sonra kiz tavlayacam diye mevcut iliskisini bozanlari biliyorum. O costurulan egonun insani 1 yil sonra nereye sürükleyecegini bugünden kestirmek pek zor.

Yanlis anlasilmasin. Cazibeli dis görünümümüz olmasin demiyorum. Sadece cazibeli bir görünümün insanin kendisini aldatmasi karsisinda uyanik olmasi gerektigine inaniyorum.

 

bb ile kendimi kandırdığım noktalar var
-hayatımda 2. planda olmasına rağmen bb programımı herhabgi bi sebepten dolayı öteleyeceğimi anlayınca sinirim bozuluyor, davete başka gün gidemezmiydik, yinemi misafir geliyo vb sitemlerim oluyor hatta piskolojik olarak çöküyorum(demekki sandığımkadar 2. planda değilmiş)
-sağlıklı güçlü olmak için yapıyorum diyorum ama her ay bi sakatlı riski atlatıyorum ileride yine sakatlık riski olduğunu bildiğim halde yapmaya devam edeceğim, geçenlerde hafif boğaz şişmesi sonucu hasta olmuştum geçer diye bb yaptım antremanda gözlerim karardı bayılıyordum ama yinede antremanı tamamladım sonra 10 gün yatak döşek yattım(demekki sağlık sandığımkadar ön planda değilmiş)