sizde topluma göre zirvedeyken en dibe inmeyi düşündünüzmü hiç?

aklıma gelir arada nerelerden şu anki halime geldiğimi çok iyi bilirim. bayağı iri biriyim 1.90 a 106 kg ve fazla bir yağ oranına sahip değilim beni yakından gören bilir bu sitedekilerden. neyse bazen düşünüyorumda şu anki konumumdan 50 60 kg bir kiloya düşsem nasıl olur diyorum o sefilliği yaşamak istiyorum. çevremdekilerin bana o zaman bakış açılarını görmek istiyorum acaba nasıl olurdu sokakdaki insanlar nasıl bakardı sersefil olurdum acınacak bir halde olurdum heralde. bazen çok sinirlenince evdekilere olsun hayata inat olsun böyle düşünüyorum çünkü önceleri 50 kg lerde kaburgalarım sayılırken ve ufak bir çocukken birşeye sinirlensem o kiloyla üzülmek iyi oluyordu. ama şimdi bakıyorumda dev gibi bi adamım ne kadar üzülecek bir şey çıksada sinirlensemde etsemde eskisi gibi yakışmıyor bu vücuda üzülmek:S
( kimse yanlış anlamasın bu sefillik olayını kişisel olarak söyledim)

 

Bence ne kadar uğraşsanda hic vg yapmamış birisiyle bir olamazsın.Zaten sokakta senin sersefil olurdum dediğin bicimde cok insan var tabii senin bu durumdan oraya düşmen insanların gözünde ''başarısız'' gibi görünmene sebep olabilir belki ama bence kafana fazla takıosun.Sen herşeyi bu kadar derin düşünüosan gelecekte şizofren olma ihtimalin geldi aklıma :lol:

 

Off Topic Olacak bıraz ama bende çok derin düşünüyorum şizofrenlik göstergesi mi bu

 

muscledgirl o bi düşünceydi acaba dedim ne olurdu. sende derinden girmişsin ama

 

Sana şu kadar söyliyeyim.Çevremde koşturan kızlar vardı.AA ne yakışıklı çocuk ne güzel çocuk diye.kızlar gelip çıkma teklifi ediyordu.yaz tatilinde çok fazla kilo aldım,bi gördüler beni.O bana çıkma teklifi eden kızlar suratıma bakmadı.Toplum bu aslında.belki soruna tam yanıt değil ama alışma potansiyeli var.100 kilo bir adamın 50 kilo vereceğine inanmaz,onu sürekli mutsuz eder zayıflıyamazsın der.ama zayıflarsa bütün söylediklerini unutur.Helal olsun der.başarısızken arkanda durmaz başarılı oldun mu en ön safta yer alır.sen öyle olsan herkes surat çevirir.ailende ki bazı insanlar bile tabi çok yakınların hariç.o yüzden her zaman dik durmak en iyisi olmak lazım.bugün ne kadar irisin diyen kaslarını beğenen kız o duruma gelsen cılızsın der tekmeyi basar.ama tabiki herkesi aynı kefeye koyamazsın.ama insanalrın genel durumu bu.sende öylesin bende.bir arkadaşını düşün çok yakışıklı.daha doğrusu bir çocuk okuldan.gidip gelse 20 kilo alsa diyelim.direk konuşursun veya konuşmasan(karakterli olsanda) içinden bak ne hale geldi.fos dersin.emekler öncekiler hep silinir.

 

Allah göstermesin olurda bu spordan bir şekilde kopmak zorunda kalırsam şimdiden çevremdekilerin ''biz sana bırakırsın oğlum eninde sonunda demedik mi ?'' laflarını duyar gibi oluyorum.

3 yıldır çeşitli nedenlerden dolayı dönem dönem aralar vermiş olsamda bu sporu bırakmadım,bırakmayıda sağlığım elverdiği müddetçe düşünmüyorum.

Ama her aramda etrafımdaki bazı insanların buna sevindiğini farkettim bu gerçekten benim hüsnü kuruntum değil, bir çekememezlik söz konusu,''sürekli bu kadar iyi yeter'' laflarını duyuyorum ve kızlı erkekli gruplarda mutlaka laf dönüyor dolaşıyor bizim spora geliyor,eleştiriler felan uzun uzun bunları anlatmaya gerek yok hepimiz yaşıyoruz bunları sonuçta.

Geçenlerde 1 yıldır görüşmediğim üniversiteden bir arkadaşımla messengerda konusuyorduk adamın bana söylediği ilk şey; ''şu web camı açta o kaslar ne hale geldi,sarktılar dimi görelim bi demek oldu '' ve açtıktan sonra benim daha iyi durumda olduğumu görünce bende başlasam nasıl olur demeye başladı hemen.

Ama biliyorum ki ben eğer O'nun beni hatırladığından daha kötü bir durumda olsaydım eminim konuşmamız daha farklı olucaktı umarım ne demek istediğimi anlatabilmiş,şizofrence bir yazı yazmamışımdır :=)

İyi çalışmalar dilerim.

 

ewt insanlar duruma göre çok değişken.söylemlerini hemen unutur değiştirir.onda kusur bulmak ister çekemez.