Sevgilinizi Sevme Sebebiniz

Yukarıda sevgiden bahsettim ,aşktan değil

İlk iki paragrafta bahsettiklerinizin varlığına inanmıyorum
Aşk diye bir şey var mı yok mu bilmiyorum çünkü, emin değilim

Emin olduğum tek bir şey var
O da SEVGİ ve kutsallığı.

Sevgi çerçevesi içinde bakıp son paragrafınızı değerlendiricek olursam, sevdiğime tapmam için onun mükemmel yahut kusursuz olması şartını gütmüyorum; benim başka kriterlerim var. Onu sevgimle yüceltiyorum ben, ne kadar "süper" olduğu ile değil. Hepimiz İNSANız; hepimizin farklı zaafları ve eksikleri var. Sevgi bunları tolere edebilmek değil midir ?

Hayal kırıklığının, pek yaşadığım birşey olduğunu söyleyemiycem; çünkü kimseye körükörüne bağlanmadım hayatım boyunca ben. Hep olumsuz ihtimalleri de göz önünde tuttum, en mutlu anlarımda bile... Birgün bitebileceğinden tutunda, onun ölebilme ihtimaline kadar . . .

Hayat bu; her an herşey olabilir. İnandığım, varlığından emin olduğum konu SEVGi olduğu için -aşk değil- gözlerim kapalı gitmediğimi söylemeliyim, her ayrılığımda ben terk etsem de terk edilsem de hep güçlü kalabilmeyi, kısa bir süre sonra dosdoğu hayatıma devam edebilmeyi başardım. Sadece ilk platonik alakam yıkmıştı beni, o da cehaletimden kaynaklanıyordu.

Benim bakış açım; birlikte olmaya karar vermiş olduğum kişiyle ne denli güzel ve saygılı birliktelik yaşadığımdır; ne kadar sürdüğü değil. Bitmesini hiç istemem ama bitmesi gerekiyorsa gözümü kırpmadan bitiririm. Zaten bitiriyorsam bu onun seçimi demektir.

Şimdi söyler misiniz Petsy, pembe tablo nerede ?
Unutmayın yazdıklarımın hepsi sevgi bağlamındadır; aşk değil (sizin deyiminizle AŞK )

 

Aşk ve Sevgi
Birbiri ile bağdaşlaşmış ve biri olmadan diğerinin olamadığı iki his.
Aşk genel anlamda sonsuz kabul edilip bağlanma hissinin max. düzeyde kabul edildiği bir olgudur, göreceli olmasının sebebi içinde sevgiyi barındırmasıdır. Bazıları aşk yoktur sevgidir deselerde aşk sadece bu sevgi yumağının en üst halkası kabul edilir
Sevgi ise yine sonsuz bir his dalgası oluşturup karşıdakinin hislerini hiçe sayarak sadece bir tebessümü fırsast bilerek ortaya çıkar ve eğer ona bağlanma hissi verdiyse hiç farkedilmesede kişiye aşk şerbetini içirmiştir bile. Sevgi kutsaldır en güzel hislerdendir. Aşk vazgeçememek. Ne olursa olsun herşeyi karşına almaktır bazen. Bazen sevgide aynıdır. İşte buda aşkında işin içinde olduğu bir dünyadır işte.
Aslında dünyanın en kötü olayıdır bana göre. Hiç beklenmedik bir anda olmadık kişiyi sevmek kadar kötüsü yoktur. Yarın sana gülme sebebinin aşk yada sevgi olmadığını anladığında bu sefer vazgeçilemeyenin haline dönüşür. Sen belki başkasını severim umuduyla gidersin, başkasıyla olursun, ailelerin bilir, sözlenirsin, evliliğine sayılı adımlar kalmıştır. Ama aklın sadece ondadır.....

 

Bu erkeklerin çoğunun yaşadığı bir his sanırım gfb zorba

Hep bir kızın sapladığı hançer saplanmış kalıyor bir ömür erkeğin ömründe

 

bi defa aşk ve sevgiyi birbirine karıştırmamak lazım.izah etmeye çalışayım

bir kocanın karısınına duyduğu his,bir annenin cocuguna duyduğu şey.bir insanın kardeşine duyduğu his sevgidir.cünkü onunla büyük bir zaman dilimi geçirildiği için bütün kusurlarını ve zaaflarını gördüğünden dolayı onu o haliyle sevdiği için bütün kusurlarıyla beraber sevdiği için bu sevgidir.bu sevgi aşktaki gibi bir anda parlayıp sönen bir sevgi deil sonsuza kadar devam eden biir duygudur.

aşk ise karşınızdakini ideal planında her türlü noksanlardan arındırarark ,onu realiteninenin gerçeklerin acı taraflarından sıyırıp mükemmel bir profil saymaktır.

yukarıdaki anketinizi incelediğinizdede hep ''idealimdeki insan ,evlenilecek insan,ondan bi tane bulunmaz gibi mükemmellik yüklenmiş vasıflara oy verildiğini görüyoruz..halbuki karşımızdaki insanda normal ,zaafları olan yaşamağa calışan bir insandır.

eet aşkta karşımızdaki insanı mükemmell zannederiz , onu mükemmel sandığımız için onu tanıdıkca gözmüze mukemmel olmayan yönleri kusurları gözümüze carpar..bu bir hayal kırıklığıdır.fakat sevgide peşinen böyle bir mükemmellik yüklemediğimiz için onu tanıdıkca kusurlardan ziyade meziyetlerini keşfettikce onu dahada fazla severiz..

şimdi karşı cins arasında evlilik öncesi yaşanan hisler aşk tır.ama bir insanın eşine duyduğu his sevgidir.çunki onunla bir yaşam paylaşıp onun bütün kusurlarını gorup onu o haliyle sevdiği için bu sevgi oluyor.bu aşk kadar kuvvetli bir duygu değildir ama sonsuza kadar devam eden bitmeyen bir duygudur.
mesala evlenmeden once 6-7 sene nişanlı kalıpta evlenince 6 ayda boşanan ciftleri çok gördük.

şimdi soruna cevap veriyorum stenay;

okadar pembe bir tablonuz varki aşka ait duyguları hisleri SEVGİ zannedip onun hiç bitmeyeceğini onunla bir yaşam boyu devam etmeyi düşünüyosunuz. yukarıda söyleğiniz ona tapmak sesini duymak ben olmaktan cıkmak gibi duygular ancak filmlerin ve romanların konuları olabilir.bunuda ancak onunla yaşamını paylaşınca anlarsın

vesselam..........

 

Bunlar sizin görüşünüz, saygı duyuyorum

Aşkı değil, sevgiyi seviyorum ben; ve çok da sevdim; ayrılmama rağmen halen çok seviyorum

Bakın, siz de ilk paragrafta anlatmışsınız zaten ...

Sevginin durağan, aşkın ise dinamik bir olgu olduğu konusuna ben de katılıyorum ancak sevgide de benzer duygular var; belki siz bu istisnai örneklere denk gelmemisinizdir; ben babamın anneme aşık olmadığını ama onu nasıl sevdiğini yıllarca görerek büyüdüm... Sesini duymak, tapmak, vb duyguları hiç kaybetmedi yıllarca; bence asıl sevgi budur işte

Aşkta bencillik vardır; Sevgide ise fedakarlık

Aşk bir hayaldir, Sevgi ise Gerçek

Aşk gelip geçicidir, Sevgi daimdir

Aşk strateji gerektirir, Sevgide bunlara yer yoktur

Aşk hızlıdır ve karşıdan evet cevabı aldığın an balon gibi söner, Sevgide Sevdikçe Seversin

Aşk bir oyundur yani, onun için aşkın varlığı ile ilgilenmiyorum çünkü bence sevgi kadar değerli değildir.

Ayrıca takındığınız uslube lütfen dikkat ediniz. Alaycı usluplardan kaçınınız.
Netice olarak herkesin yaşı, görüp geçirdiği, ortamı, inancı; fikri farklıdır; saygı duymak gerekir.

Sevgi-yle

 

hangi uslubumdan rahatsız oldunuz gercekten anlayamadım.laubali bir cümle kurduğumu düşünmüyorum.kırdıysam affola......

 

Son paragrafınızda laubali değil ancak küçümseyici bir tavır hissettim

Sorun yok

Görüşlerinizi açtığım başlıkta paylaşma nezaketini gösterdiğiniz için teşekkür ederim

 

Bilemem. Gerçekten mi yaşanmış yoksa sadece yaşanmış olması için mi söylenmiş. Fakat benim ki bir hançer yarasından çok eziklik hissi diyebilirim. Şu an tahmin ediyorum ki gülünç geliyor bir kişinin kendisini ezik hissettiğini sanması.
Ama ona olan duygularımın, onun için yaptıklarımın, onun için katlandıklarımın farkında olmasına rağmen bana karşı hiç birşey hissetmemesi benim eksik kalan yanımı yüzüme vuruyor sadece.

Birde burada bazı yanlara katılmıyorum.
Misal; aşk size göre hayal gelebilir fakat daha öncede belirttiğim gibi sevgi olmadan aşk olmaz.
Gelip geçici olan sadece aşk olsaydı eğer bittiği zaman sevgide olduğu gibi hislerde değişim oluşturup bir nefrete dönüşme durumu zor olurdu (istisnai olaiblir fakat bir çok seven daha sonra nefret edebiliyor karşısındakinden)
Aşk için stratejiye gerek olduğunada inanmıyorum çünkü karşındakini sevmiş olman içindeki alevin artmasına yol açıyor. Herhangi bir hesap, plan gerektirmiyorda
Aşk biter mi bilemem ama sevgininde bittiğine çok defa tanık oldum.
Aşk mı yoksa sevgi mi değerli? Bana göre karşınızdakinin sizin için anlamlı olabilmesi her ikisindende değerli. Zaten buda sevginin, fazla olması durumuda aşkın belirtisi