Hiç Bitmeyecek Sanırım

Sene 2002.. Dokuz yıl önce ilk kez sevmiştim. Ama ne sevmek...
Henüz hiçbir hissiyatım kirlenmemişken, anamdan doğduğum kadar temizken, hayatta dair herşeyden bi'haberken...
Ve karşılık da bulmuştum. Hatta o kadar utangaç bir çocuktum ki, ilk adımı o atmak mecburiyetinde kalmıştı.
Sonrasında geçen büyülü seneler... Birlikte büyümüştük. İkimiz de birbirimizin büyüyüşüne tanıklık ettik. O kocaman bir kadın olmuştu, ben de kocaman bir adam olmuştum. Herşey o kadar muhteşemdi ki, kıskanılmamak mümkün değildi.
Rüyadan uyanmam 5 sene sürdü. En yakın arkadaşım, kardeşimden de öte, canımı verebileceğim üç-beş kişiden biri, aramıza girdi...
Gerçekle yüzleşmekten o kadar korkuyordum ki, sormaktan korktum. Ne duymak, ne bilmek, ne de görmek istiyordum. Birlikte olup olmadıklarını hiçbir zaman öğrenemedim. Tek bildiğim birşeyler olduğuydu.
Üniversiteyi terk ettim, telefonumu, e-postamı herşeyimi iptal ettim. Senelerce içtim, sadece içtim...
Hayata karşı o kadar kızgındım ki. Benim gibi tertemiz bir insan bunu nasıl hakedebilirdi.? Madem öyle, ben de dibine kadar kirlendim. Hayata karşı o kadar öfkeliydim ki, ondan intikam alıyordum sanki... Hayatıma sayısız kadın girdi, çıktı...
Ve ayrılalı 4 seneyi geçti. Ne zaman unutsam, bir rüya bana onu hatırlattı. Sonrasında birkaç günüm bombok geçti. Tam unuttum, bir rüya daha. Bu böyle sürdü gitti.
Dün gece çok hastaydım. Belki de içtiğim ilaçların etkisiyle öylesine gerçekçi bir rüya gördüm ki, uyandığımda gerçek olup olmadığını anlayabilmem dakikalarımı aldı... Tam unutmuştum, lanet olsun. Evleniyorduk...
9 sene geçti ve hiçbir şey bitmedi. Kurtulamadım, ne yaptıysam kurtulamadım. Tam bittiğini zannetmişken, başladığım noktaya geri dönüyorum. Bir gün önce o'nun varlığını bile hatırlamıyorken, bir gün sonra 9 sene öncesine geri dönüyorum.
Ve sanırım hiç bitmeyecek...

 

Sizi anlayabiliyorum diyeceğim ancak yaşayan bilir.
Size şiddetle bir psikyatrist psikolog vsye görünmenizi tavsiye ederim. Psikolojik çöküntülerde gerçekten çok yardımcı oluyorlar.

 

Gerceklerle yuzlesmen gerekıyordu zamanında .karsısına dıkılıp gerekenı yapman konusman veya baska sekılde tepı vermen gerekıyordu ... ona sormalıydın nasıl yaptın dıye ..

nefret bıle etme kı unutulup gıtsın ...

O kız ıcın cektıklerın deger mı ? (yakın arkadasınla bsy yasadıgını soyledın sen demek ıstedıgımı anlıyorsun )

 

Çeken Anlar Anca Seni Ne Psikolog ne arkadaş ne kardeş ne anne ne baba Ailenden Bile Önde Gelirken Zamanında Yanından Hiç Ayrılmıyacağına Eminken Birgün O Yada Bu Sebepten Sana Sırt Döndüğünde İnanmak Zor Geliyor Gittiğine Sana Senden Başkası Yardım Edemez Kardeşim Allah Yardımcın Olsun. Yardımcımız Olsun...

 

Sanırım hiç geçmeyecek bir hastalığın pençesindeyim. Bir ömür böyle ziyan olacak.

 

Ömürü ziyan edip etmemek inan birazda snn tercihin ama haklısın hiç geçmiyecek o hastalık bazen öyle şeyler hatırlatır ki onu bundada mı seni hatırlıyacktm diyip duruyorum 3 sene oldu benimde geçer diyordm ama artk geçmiyeceğine ikna oldm sadece en zararla yaşamaya devam diyorum

 

Acıyla yaşamayı öğrenmek lazım. Desteğin için teşekkürler.

 

Aynen Öyle. Ne Yapıyor Ne Ediyor Diye Öğrenmektense Kaçmak Daha Az Acı Verir. Allah Yardmcn Olsn

 

Eğer gerçekle yüzleşseydim şu anda bu günlerimi bile mumla arar olurdum buna eminim. Herşeyi yapabilirdim, hele ki o yaşlarda. O arkadaşımın kafasına sıkmayı düşünmedim de değil. İyi ki yapmamışım. Hayatımda verdiğim en doğru karar buydu.

 

Ne zaman hayatımda biri yoksa eski ilişkilerim aklıma gelir, en uzun süren ilişkilerimden en kısa sürenlerine doğru bir yolculuğa da çıktığım olur. Ancak hayatımda biri varsa hepsini unuturum. Bu yüzden "çivi, çiviyi söker" sözünün kesinlikle yanındayım...

İnsan kalitesinin kriz anlarında ortaya çıktığını düşünürüm. Güzel biten ilişkilerin için de bir geriye dönüş yaşayabilirim. Ancak karşılıklı bir suçlamarla çirkin bir şekilde bitmişse ikinci bir şansa gerek olmadığı düşüncesindeyim. Size de tavsiyem bu olur. Güzel bitmişse tekrar bir flirt deneyin, güzel bitmemişse bir başka birisi...

 

Bu sporu sırf alkolik olmamak için yapıyorum. Tamamen olmasa da beni alkolden uzak tutuyor. Bu sporu yapmasam 5 kat daha fazla içerdim burası kesin.

 

Hiç psikolog veya psikiyatriste başvurdunuz mu?

 

Evet 4 senedir antidepresan kullanıyorum.

 

Antidepresandan fayda görmek için alkol gibi bir deprasandan uzak durmanız gerekiyor. Sporla büyük ölçüde hafifletmiş olmanızaysa sevindim. Spor gibi işe yarayan bir başka uğraşla daha ilgilenip alkolü daha da minimize etmeniz zor olmayacaktır.

 

Fazla sıkıntım yok aslında o yazıyı yazdığımda o günün gecesinde gördüğüm rüya yüzünden kötü oldum. Normalde iyiyim fakat zaman zaman bir şeyler bana geçmişi depreştirdiğinde kötü oluyorum.