En İyi Anınız Ve En Kötü Anınız

En iyi anım baba olmak bu duyguyu hiç bir kelime ile ifade edemiyorum baba olanlar beni anlar olmayanlarda olunca anlayacaktır

en kotu anım buyuk bir sakatlık atlattım ve aklıma gelen ilk şey body yapamayack olmamdı cok şukur ki saglığım ve formumu kısa zamanda yakaladım

 

en iyi anım aşkımın bana ilk defa seni seviyorum demesiydi benim için ifade edilemez bir şey şimdilik

en kötü anıma gelince çoookkk bit keresinde ayağıma koca çivi girdi bisikletle yokuş aşağı minibüsle kapışıyorum hehe tam geçerken karşıma kocaman çevik kuvve otobüsünün çıkması öldüm sandım hehe ama çarpmadım bende macera çookkk :lol:

 

En kötüsü basketbol oynarken smaç basıp kendimi potadan bıraktığımda ayağımın bir arkadaşın beline veya dizine takılması ve yaklaşık 1-1,5 metre yükseklikten bileğim yan dönük şekilde düşmemdi, o çatırtı sesini unutamam, basketboldan korkuyorum o yüzden hala ki bu olay 2002de başıma gelmişti.

En iyi ise çok çabalardan sonra şu anda okumakta olduğum okulu kazandığımın haberini almaktı.

İlk aklıma gelenler bunlar oldu aslında daha çok şey var ama ilk bunlar geldiğine göre, en çabuk hatırladıklarım yani ben çok etkileyenler bunlar olmuş.

 

en iyi anım katıldığım ilk tiyatro gösterisinde alkış almam olmuştur herhalde.

en kötüsü ise ilkokulda okulun terasında kilitli kaldığım zamandı herhalde.

 

Hayatımın en iyi anı sadece bir gün sürdü. Çünkü sonrasında yaşadığım en büyük anı ile tanıştım. 21 Ekim 2004'de erkek voleybol takımı seçmelerinde takım kaptanı olarak seçilip altyapıyaya dahil edildim. O gün yaşadığım mutluluğu anlatamam sanırım

Ertesi gün(22 Ekim 2004 asla unutamam) Fenerbahçe ile çıktığım ilk antrenmanda sağ kolum omuzumun 5 parmak aşağısından kırıldı ve bu kırığın patalojik (kemik içerisinde oluşan ödem) kaynaklı olduğu ortaya çıkınca bir daha voleybol oynayamadım