Derdimi kimi anlatıcağımı bilemedim

Konusu 'Dertleşme' forumundadır ve Purposeless tarafından 26 Kasım 2015 başlatılmıştır.

Watchers:
Başlığı izleyen üye sayısı: 4 üye.
  1. Purposeless
    Offline

    Purposeless Üye

    Katılım:
    8 Kasım 2014
    Mesajlar:
    4
    Beğenileri:
    0
    Ödül Puanları:
    11
    Cinsiyet:
    Bay
    Kendimi oldum olası beğenemiyorum hep bir kusur buluyorum
    örneğin: Liseden beri göz altlarım mor hep lakap takılırdı bana sene boyunca
    adımla hitap edildiği olmadı yoklamalar dışında

    Hep itilip kakıldım o 4 sene içinde dışlanıyordum herkes grup halinde takılıyordu
    12 senelik ilk okuldan bu yana hep aynı sınıfa düştüğümüz bir kız vardı bir onla doğru düzgün
    muhabbet edebiliyordum bir ara yine bizim sınıftan bir kız tam o arkadaşımla ders esnasında muhabbet ederken
    kız bunla nasıl muhabbet ediyosun ya haha tarzı konuşmuştu lise sonda özgüvenimi az da olsa kazanmaya başlamıştım
    lise 3. sınıfta çok kiloluydum [85 kg] kilomla aşırı dalga geçilmesi üzerine [matematik öğretmenim dahil] 6-7 ay içinde 25 kg
    vermiştim yemeği içmeyi aşırı azaltarak lise sona geçtiğimde o ilk gün benim yeni halimi görenlerin şaşkınlığı çok hoşuma gitmişti o kadar eziklenmeden sonra

    bu eziklenmenin en büyük sebeplerden biri tipim dışında epilepsi hastalığımdı hep beni ilkokuldan bu yana kafamı korumak için ailem aşırı korumaya çalıştı
    en ufak arkadaşlar arasında sataşmalarda kaçıyordum yada karşıllık veremiyordum kafama darbe için o kadar ki ilk okulda
    bir gün kız vurmuştu kafama kız gibi ağlamaya başlamıştım kafama birşey oldu diye küçük duruma düşmüştüm lisede de aynı daha okulun ilk gününden
    annem gelmişti bütün çocuklara hastalığımdan bahsetti bana sataşmamalarını söylemişti

    Sırf bu olanlar ve geçmişte yaşadığım kaybolma olayımdan dolayı asosyal oldum hep ev okul ev okul olarak geçti seneler

    R'leri söyleyemediğim için hep alay konusu oldum kimse ciddiye almıyordu beni ailem dahil hiç anlaşılamıyordum 2.defa tekrar etmek zorunda kaldım çoğu zamaman
    anlaşılsın diye ciddi birşey söylediğim başta hep gülüp geçiliyordu kendi adımı bile söyleyemediğim için hep ilk tanışmalar [Okulun ilk günü vs.] sorunlu geçti
    kimi sempatik buluyordu ama onlar bile dalga geçiyordu hep beyazıt öztürkü örnek gösterdiler bu zamana kadar hala da gösteriyolar da
    adamda boy poz var ünlü karizmatik fakat 40lı yaşlarda hala bekar demek sempatik olmak felan herşeye sahip olmak yetmiyormuş ben de onlardan biri bile yok
    boy desen poz desen yok ünlü ve karizmatik de değilim benim durumum daha vahim

    Hep bunlar ile kafayı bozdum bir de işin içine yaş büyüdükçe işe yaramama duygusu da girdi bizimkiler son 1 senedir baya maddi açıdan kötü durumda
    ablam evlendi her gün para kavgası oluyor evde hiç eksik olmaz kavgasız bir gün babam 2-3 yıl önce emekli oldu iyi emekli maaşı alması gerekirken
    borçlardan dolayı yarısı kesiliyor her ay babamdan geri kalan para da diğer annemin zamanında yediği haltlara gidiyor

    Annem de ayrı bir konu en sonunda ablam yemin ettirdi anneme beraber psikiyatriye gittiler annemde manik depresif teşhisi koydular bütün belirtielrde
    uyuyordu anneme hastalığını kabullenmeme hiç kimseyi düşünmeden kafasına göre davranma borç yapma bir sürü aileler dağılmış bu yüzden

    Biz yıllardır diyorduk anneme sen hastasın psikologa götürelim seni hiç kabullenmemişti ben doğduğumdan bu yana borçlar yapmaya başladı
    babamın hayatını karartı bizim geleceğimizi yok etti babam yurt dışı görmüş bir adam 2-3 ülke de çalıştı fabrika yollamıştı eğitim vermesi için babamı

    ordan bütün kazandıklarını her ay bize yollamış babam tek tük hatırlıyorum ben de nadir de olsa birkaç birşeyi 3-4 ay yurt dışında çalışmayla
    o zamanki parayla 1 ev 1 araba rahat alabilirdik demişti babam fakat annem hep kardeşlerine dağıttı hiç düşünmeden paraları bileziklerini
    hatta babam eve döndüğünde anlamasın diye sahte bilezik almış babamın bütün emekleri boşa gitmişti

    Biz o zamanlar küçüktük ben 8-9 yaşlarında felandım sanırım ablamda lisede okuyordu belki daha büyük olsaydık herşey daha farklı olabilirdi
    mani olabilirdik annemin kardeşlerine vermesine herşeyi ,

    Babamın şuan giycek normal bir ayakkabısı yok bizimkiler de öyle ben babamın eski spor ayakkabısını giyiyorum 4-5 senelik babam 15-20 tl ye ayakkabı almış
    ayakkabı da değil krampon [halı saha maçları için] anlaşılmıyor dışardan demeye başlamıştı nerden ne hale getirdi bizi ve babamı

    Hep kavgalarda olaylar büyümesin diye engel olduk daha çok ben engel oldum ablam 5 sene antalyada üni okuyunca bütün olaylarla başbaşa kaldım
    sinir nöbetleri geçirdim tetiklendi nöbetlerim hep

    Babam hep neden neden yaptın bunları diye söylenip durdu yıllarca anneme bizde hep yüzüne vurduk akıllansın diye sonunda psikiyatriye götürünce mantıklı bir
    sebebi oldu olmasına ama yaptıklarını telafi etmiyor bu durum

    Babam hesap yaptı bu zamana kadar annem bunların hiçbirini yapmamış olsaydı bugünkü yaşam şartlarıyla 2-3 tane ev - araba - arsamız [ablamı okutmak için satmak durumunda kalmıştı
    babam arsayı o zamanki parayla 40 milyara bundan birkaç sene sonra o arsayı alan adam 300 bine satmış orayı ordan da bir darbe yedi babam
    ben kendi halime mi yanıyım olanlara mı yanıyım babamın hayatının nasıl silindiğine mi üzüliyim bilmiyorum

    Geçen seneden bu yana hep işe girmeyi düşündüm hem okuyup hem çalışmayı üniversite de kazandım 2 yıllıkta olsa bizimkiler başka il diye
    bana güvenmedikleri inanmadıkları için ve masraf çıkcağından dolayı yollamadılar beni 1 senem daha boşa gitti ilk sene de kazanamamıştım
    2 sene boşuna gitti bu sene de hazırlık kitapları alcak param yok evde çalışmaya çalışıyorum tekrardan ama ortam deseniz ortam yok her gün olay
    evden bakkal dışında çıktığım yok her işe de giremiyorum doktorum masa başı işte çalışabileceğimi söyledi sadece iş yerleri de sıraya
    geçti beni işe almak için fakat ben çok seçiciyim her masa başını beğenmiyorum sanki

    Bu durumda lüxe bakın hep beni bebekmişim gibi davrandılar okul yaşamımda hiç düzgün geçmemişti özel olarak korunmaya çalışılmaktan ay
    sen onu yapamazsın şunu yapamazsın üniversiteni kazan o bize yeter ders çalış bize yeter diye diye bitirdiler bütün özgüvenimi

    Sırf maddi durumdan dolayı facebook felan bütün sosyal paylaşım sitelerdeki hesaplarımı sildim kimseyle konuşmamak için
    dershanede 1-2 tane kafa dengim insan bulmuştum onlar arada sırada çağırıyordu sırf çağırmasınlar para yok diye sildim hesapları
    zaten ondan bir kaç ay sonra üniversitelere gittiler dağıldı hepsi farklı illere

    Ablam da çok dram yapıyorsun ablacım kendini acındırmaya bayılıyorsun kabullendim kendimi diyip geçiştiriyorsun herşeyi diyor
    sanki bunlar bir günde geçicekmiş gibi davranmamı bekliyor ne yapcağımı ne düşünceğimi bilmiyorum

    Hiçbir işe yaramıyorum sırf boğaz israfı olarak görüyorum kendimi konuşucak bir arkadaşım bile yok olsa da buluşucak para yok hiçbir işi de beceremiyorum
    geçen sene bir hevesle sürücü kursuna 4 deneme hakkından da kaldım 3'ü bitiş kısmında dubaya park edememektendi 1'inde de sollama yapmıştım sırf onu bile beceremedim 4.denemeye kadar bir çok insan kalmıştı ama bizim sınıftakilerin çoğu ilkinden almıştı ehliyetini bunda bile utandırdım bizimkileri 2 senedir evde dambıllarla felan hem netten bulduğum hit cardioyu yaptım hem her gün 200 mekik ile kol - göğüs çalışıyordum artık onlar spor salonuna gitme vaktim gelmişti aylarca boşa vaktim geçti evde hiçbir gelişim olmuyordu protein ağırlıklı beslenmeme rağmen 2 aydan beri de boşa kürek çektiğim için bıraktım çalışmayı salona da para lazım gidiş dönüş kent karta para atmam lazım bu durumda hem imkansız hem çok bencilce bir hareket olurdu 2 ay içinde bütün çalışmalarım hiçe gitti 8-9 kg aldım 72 kg yum boy 1.68 az biraz birşeyler vardı şimdi onlarda gitti 2 ay içinde

    iş olanağımda lüx hastalığımdan dolayı hep geçmişteki yaşananları suçladım kötü genlerimi suçladım hala da devam ediyorum
    arada sırada bu tartışmalardan bu olaylardan uzaklaşmak için kaçıp gitmek istiyorum başka bir yere

    kimse aramıcak [zaten arıyacak telefonda yok 1 yıldan bu yana telefon bozuk sırf 200 tl istediler diye yaptıramadık] bana bunları 1 günde unutmamı istiyorlar
    bunların hiçbiri olmamış gibi davranamıyorum

    ablam benimde sorunlarım var diyor onun da bu senesi baya sorunlu geçti evlendi evlenmesine ama üniversiteyi 2.cilikle bitirmesine
    karşı kara sevdasından lise sondan bu yana 8-9 senedir bir bayan kuaförüne aşıktı 50 defa ayrılıp barıştılar geçen sene düğünleri oldu ben hala enişte diyemiyorum
    o kadar yıllardan beri tanımama rağmen çünkü huylarını hiç sevmiyorum ablam onun neyine aşık oldu onu da yıllardan beri çözemiyorum

    Adam küçük yaştan bu yana çalışıyor eyvallah fakat o kadar maddi durumu iyi olmasına rağmen fakir hayatı yaşatıyor kendisine de ablama da cebinde 200 lükler geziyor
    fakat ablama ne birşey alıyor ne de yardımcı oluyor onların hem solaryum hem bayan kuaförleri var aynı çatı altında ablamda üni bittikten bu yana 2-3 senedir
    sırf onu yalnız bırakmamak ve diğer kızlardan kıskandığı için bedavadan çalıştı geçen seneden bu yana da para vermeye başladı para dediğimde günlük 20 tl
    veriyor solaryumdo 20-30 dk da 20 tl kazanıyolar günde 30 40 müşteri rahat geliyor 300-400 tl yazları tavan yapıyor müşteriler günde 1000 den fazla kazandıkları oluyormuş

    fakat ablama o duruma rağmen gidip 20 tl veriyor onlarında bir iş yaptığı yok 2 kardeşiyle beraber işletiyolar dükkanı solaryum paraları komple ona ait kardeşleri sadece
    saç olayıyla ilgileniyor mutfakta televizyonları var sabahtan akşama kadar kupon hazırlayıp at yarışı oynuyolar eğlencesine onlar kupon yaparken ablam kaynak yapıyor
    kaynakları ıslatıyor kurutuyo solaryumda bayan müşterilerle ilgileniyor kocası erkek müşterilere bakıyor sadece dükkana 50 müşteri geliyorsa 40 ı kadın ha bile ablam koşturuyo
    onlara kocasının tek yaptığı şey arada sırada erkek müşteriler solaryumdan çıktıktan sonra solaryumu soğutmaya bırakmak bezleri değiştirmek ablam 4 kat daha fazla yapıyor
    kaynaklar felan onlar yetmedi şimdi makyaj işine de el attı eskiden bir kadın çalışıyordu bayanlara makyaj için o gitti bunlar tekrar para vermemek için makyöz almadı uzun süre
    çok sorun felan olmaya başlayınca ablam makyaj yapmaya da başladı kardeşlerinin müşterilerine onun için bile extradan birşey vermiyor ablama hep sabit 20 yazları 40 tl felan
    veriyor diyordu ablam ve buna rağmen öyle biriyle evlendi annemin borçlarından o da nasibini aldı annem onun kartlarını felan patlattı hala onun borçlarını felan ödüyor
    ssk sını kendi ödüyor evlenmeden önce kocası babama demişti kızınız yeni bir iş bulana kadar sigortasını felan yapıcam içiniz rahat olsun diye hala sigortası yok ablamın kızı alıncaya kadarmış lafı
    Ya çözemiyorum kendimi ailemi herkes ayrı bir bomba bu kadar olayların dışında elimden bir iş gelmiyor kendimi kapatıyorum odama bütün gün bilgisayar başında geçiyor
    bu yaşta fıtık başlangıcı çıktı boyunda belimde düzleşmeler felan var hiç iyi hissetmiyorum kendimi hem psikolojik açıdan ablamın bana dedikleri aklıma geliyor ama harekete
    geçemiyorum bu düşünceler engel oluyor hatta bugün de başıma kaktı bunları bende o an ki sinirle sana ne demeli dedim o kadar 5 yıl okudun dereceyle aldın bir pinti-cimri
    adam uğruna yaktın bütün geleceğini sen ailenin gurur kaynağıydın mezuniyette annem babam o kadar gurullanmıştı şimdi noldu o gurur kaynağı utanç kaynağı oldu dedim hiç hakketmemesine rağmen bu lafı
     
  2. Mertcan44
    Offline

    Mertcan44 Üye

    Katılım:
    9 Nisan 2015
    Mesajlar:
    159
    Beğenileri:
    26
    Ödül Puanları:
    38
    Cinsiyet:
    Bay
    Meslek:
    Öğrenci
    Yer:
    İstanbul
    Kardeşim bana özelden ulaşır mısın?
     

Sayfayı Paylaş