Bilmiyorum Napıcağımı Artık Yeter :(

Arkadaşlar Artık Bıktım Canım Hiçbişey Yapmak İStemiyor. Canım İşe Gitmek İStemiyor, Dışarı Arkadaşların Yanına Çıkmak İstemiyor Kısacası İnsan Olan Yere Gitmek İstemiyorum Artık..

Sebebi İse Ne Biliyormusunuz Bunu Normalde Millete Söleyince Gülüo ama Burayada Söyleyeyim. Sorunum Kilom Yüzünden. Yani İnsan İçine Çıktığımda Mutsuz Oluyorum Herkes İnceyken Ben Kilolu :cry:
Boyum 1.72 Kilo 97
Ne Kadar Orantısız Dimi Dostlarım. Vallahi Napıcağımı Bilemiyorum Ailemle Bile Bu Hafta Kaç Defa Kavga Ettim Durup Dururken Tamamen Boşlukta Gibiyim Şuan. 3 Gündür İşe de Gitmiyorum Çünkü Herkes Bana Bakıyormuş Gibi Gelio Kilolu Olduğum için. İnsanlar Bişey Sölemio ama Bakışlarından Anlıyorsun Şuna Bak Ayı Gibi Demelerini.
Off Of. Biliyorum Buraya Böyle Yazmamam Lazım ama İçimi Döküyorum işte.
Kaç Kere Gittim Salona ama Olmuyor Veremiyorum. Vücut Tipim Endomorph Yani kilo Almaya Elverişli ama kilo vermek zor Diye Yazıyor Her Kitap. Zaten O kadar Uğraşmama Rağmen de Olmuyor.
Açıkcası Şuan Napıcağımı Bilemiyorum Acayip Kafamı Yiyor Bu Kilo Olayı Yatıyorum Öle Kalkıyorum Öle.

Bana Yardım Edin Dostlarım NApıcam Ben :cry:

 

Allah kolaylık versin arkadaşım.bende çok hızlı kilo alabiliyorum ama o aldığım kiloyu çok çabukta verebilen bi yapım var ama bence hiç kafaya takmamalısın bence

 

bende şişmandım 13-14 yaslarında 1.65 boyunda 77 kg filandım kas'ın K sı yoktu.. hepsi yag idi.. millet eskiden dalga gecerdi şişman diye sonra hırs yaptım ve bu işin aslında zor olmadıgını gordum.. 62 kg ya kadar dusmustum artık kocaman bir gobeyim, top gibi bir suratım yoktu zayıftım sonra kaslanmalıyım dedim kendi kendime ve 77 kg ya cıktım ve yag oranım cok az.. eskiden 0-1 maglup baslarken maca simdi 2-1 onde basliyorum 8) umarım benim hikayem sana çalışma gücü verir... çalışmalarında başarılar..

*insan beyninin yapamayacagi sey yok - sen yeterki iste..

 

Bak lisede bi arkadaş vardı,ismi lazım değil.Çocuk 1.75 boylarında ve 130-140 kg arasındaydı.Zor bela yürüyebiliyordu,tam tehlikeli obezite sınıfındaydı.Ben ve bi kaç arkadaş hariç herkes onu gerek fiziki gerek sözlü olarak sürekli rahatsız ediyordu,onu korumaya çalışıyordum ama iskelet gibi bi adamdım ve yanımda kimse yoktu,yüzlerce insana karşı tek başıma ne yapabilirdim ki,en fazla birşeyler yapmalarına sözlü olarak engel olmaya çalışıyordum..Gerçekten durumu çok vahimdi,kimse onunla arkadaşlık yapmıyo,küçük görüyo bunları kenara bırak adam ölüm tehlikesiyle yaşıyordu.Zaten bu okula da 1 yıl dayanabildi ertesi yıl başka bi okula geçti,bu olayların yüzünden.Ben lise zamanlarında 1.75 boylarında 60 kg lik bildiğin iskelettim.Aradan baya bi zaman geçti.Birgün marketteydim,sütleri,gıdaları inceliyodum besin değerlerini,her body sever gibi Sonra birisi Zafer diye sesleniyodu.Baktım adamı tanımadım.Dedim başka bi Zafer vardır mutlaka adamı tanımıyodum ki.Süt reyonuna doğru gidip sütlere bakacaktım koşa koşa geldi o seslenen.Çocuğun sesi bile değişmişti,tanıyamamıştım ki ne sesinden ne görüntüsünden.Ben onun halinden o da benim halimden tam şok vaziyette ağzımız açık bi süre sadece birbirimizi süzdük .Dedim sen nolmuşsun yaa!Ve bana başından geçenleri anlattı.Okulunu değiştirdikten sonra bu yaşadıkları gına gelmiş,evine koşu bandı almış ve işin uzmanı bi doktordan tıbbi kontrolle ve diyetle işe başlamış.2 senede 132 kilodan 76 kiloya düşmüş,doktor diyetini sürekli değiştiriyormuş.Sadece hafif bi bira göbeği kalmış,normal bi vücuda kavuşmuş,sadece vücudunda hafiften sarkıklık vardı ama o kadar da olsun artık.Hareket edemeyen adam koşarak yanıma gelmiş,kendine güvenini kazanmış,artık gülen, espri yapan ve mutlu bi insan olmuş,tamamen evrim geçirmişti.O konuştu sıra bana geldi Ben de 1.80 83 kilo olarak onun nerdeyse 2 katı bi vaziyetteydim Onun da bana tepkisi mükemmel olmuşsun oldu,ben de ona body maceramdan kısaca bahsettim.Çok garip birşeydi,yıllar insanları nasıl değiştirmişti,o şaşkınlığım ve dumurum hala aklımdan çıkmaz.

Şimdi kendini psikolojik olarak çöküntüde hissediyosun,senden çok daha kötü durumda olan arkadaşımın hayat hikayesini okuyunca senin işinin ondan çok daha kolay olduğunu anlamışsındır sanırım.Bi kere kafasına koyan adam zayıflar,ben diyorum ki o adam bunu başardıysa herkes başarır.Ama herkesin amaca yönelik göstereceği gayret farklıdır.Sen de amacına ulaşmak için ne gerekiyorsa yap,umarım bu yaşanmış gerçek hayat hikayesi seni kafandaki şu düşüncelerden kurtarır ve yeni bi hayata başlaman için bi motive kaynağı olur

 

Eğerki gerçekten gereken şeyleri yaptığına inanıyorsan(ki gerekenleri yapsan muhtemelen sorun çözülür.) yani diyet ve cardio sorunun kalmıycak.Ben kendi diyetlerimdede kilo veremeyince umutsuzluğa kapılırdım ama baktımki bir şeyleri yalnış yapıyorum.Yediklerimi not tuttum içtiklerimide tabi hiç bir şey atlamadan.Baktımki çok atıştırıyorum sonra kestim atıştırmaları sorun kalmadı.

yukarıda bahsettğim gereken şeyleri gerçekten yapıyorsan ve sonuç alamıyorsan muayene olmanı ve tiroid hormonu testi yaptırmanı tavsiye diyorum.

 

Bu Yazılarınızdan Ötürü Hepinize Çok Teşekkür Ederim. Allah'tan Bi Engel Oluşturucak Kadar Kilom Yok ama İnsan Bazen Böyle Çöküntüler Yaşayabiliyor. Bi an Düşündüm de Daha Kötüsüde Olabilirdim hemen eski antremanıma diet'ime ve cardio Çalışmalarına Yeniden Başlıyacam.

İyiki Varsınız..

 

Sn. Bosbossy bence etrafın senin hakkındaki düşüncelerinin çoğu senin kafanda. Yani sen durumundan rahatsız oludğun için etrafında bu yönde olumsuz baktığını düşünüyorsun. İllaki vardır etrafta saygısız, anlayışsız insanlar ama hepsi böyle demek değildir bu.

kendimden örnek vermek istiyorum. Daha önce hiç aktif spor yapmadım. Öyle arada bi halı saha maçı, 2-3 haftada bir kardeşimle basketbol falandı. 3-3.5 sene önce bacağımdan bıcaklandım, 18cm kesik, 30dan fazla dikiş atıldı. Daha o dikişler alınmadan belimden ameliyat oldum. zaten göbek falan vardı, birde ameliyat ve kesik yüzünden aldığım ilaçlar, antibiyotikler, 3 aydan fazla hareketsiz yatmam ve 3 ayın sonunda da çok yavaş hareket edebilmem falan derken 1.75 boy ve 94 kilo oldum..

uzun süre bu şekildeydim. gömlek giymeyi çok severim ama artık yakışmıyordu falan. sen ne şişko oldun diyenleri takmıyorudm ama. oldum, önündeki ekmeği yiyip olmadım ama falan diyor tersliyordum ki bunu ağızlarına sakız etmesinler diye.. sonra dedimki daha ne kadar böyle..

önce beslenmeyi düzeltmeye çalıştım, sonra uzun yürüyüşler yapmaya başladım. akşam çıkıyordum evden 1-1.5 saat kulaklığı takıp müzik açıp yürüyordum falan. 90 kiloya, sonra da 88 kg ya düştüm. 5-6 ayda. dedimki böyle olmayacak..

86 kilo sıfır kas olan ben 6 ay önce spora başladım. özellikle mide çalışmasını hiç aksatmadım hatta yorulmamışsam hala çalışabilicek gibiysem fazla fazla çalıştım. sonra bir beslenme ve diyet programı aldım. şu and a 74 kiloyum. zayıflamış olmam seni yanıltmasın, diyeti bozarsam eğer çok hızlı kilo alabiliyorum. bir çok yemeği, gıdayı özledim. doya doya yemeyi... ama canım çok istiyorsa gidip bi tabak yemek yerine tadımlık 1-2 lokma yedim ki nefsim körelsin diye. canım yemek istediğinde hep amacın başka, hedefinde şaşma dedim kendime. hala da öyle diyorum. ilk başta zorlanılıyor ama diyete de alışılıyor. bunu 2 aylık diyet 3 aylık diyet gibi dğeil bundan sonraki hayatımda beslenmeye dikkat etmek diye nitelendiriyorum. çünkü seninde söylediğin gibi vermek zor almak kolay.. kendinize karşı biraz katı olmanız gerekiyor, bir çok arkadaşım bir süre diyet yapıp ondan sonra bu yaşımda yemicem ne zaman yicem haydi hoppaa diyip o zamana kadar verdiği emekleride boşa çıkarıyor.

irade ve istikrar tabiki gerekli ama bunu beyninize zaman sınırlaması ile değil uzun vadede yerleştirmeniz gerekiyor. ve dediğim gibi yapın, işe yarıyor. sölemesi ayıp canım tatlı istediyse ve eskiden 5-6 tane yiyorsam, şimdi bir dilimin (örnek: baklava) yarısını ya da 1 tane tam dilim yiyorum. eğer bunu yaptıysam fazladan 20 mekik daha çekip, 5-10dk daha fazla yürüyorum. ve beslenmemde ona yakın ne varsa biraz az tüketip dengelemeye çalışıyorum. gerçekten işe yarıyormu bilmiyorum ama ben psikolojik olarak o yediğim tatlıyı, vücuda yapacağı olumsuz etkiyi atıp kurtulduğumu düşünüyorum. oh diyorum bugünde bozmadım programı...

inanın zor değil.. zor olan irade konusu, kendinize biraz katı davranmanız. ve kiloyu etraftakiler size "aa bu ne kadar kilolu, vs" diyor diye değil, ben sağlıklı olucam diye vermeye çalışın, sporu bu yüzden yapın. 2-3 ayda şu kadar kilo vericem diyip, o istediğiniz rakama ulaşamayınca umutsuzluğa kapılıp kontrolü bırakıp o 2-3 aylık azminizide boşa çıkarmayın. zamana yayın... düzen kurun spor ve beslenme üzerine. ayda x kilo vericem diyip olmayınca bu iş olmuyor demeyin. düzeninizi kurun, kilonuza bakın. o ay sonunda ne kadar kilo verdiğinize bakın. atıyorum 3 kilo vermişsiniz, programınızı bozmadan daha ne yapabilir bu rakamı artıraiblirim diye hesap yapın. kardionuzu 10dk uzatın, ekmekten 1 dilim azaltın vs.. gibi. umarım anlatmak istediğimi anlatabilmişimdir. bende kilo sorunları yüzünden 3-4 sene sürekli değil ara ara da olsa mutsuzluklar yaşamış biriyim. ama düzen sahibi olup, istikrarlı bir şekilde devam edilirse olmayacak şey yok..

bunlar benim yaptıklarım ve düşündüklerim, kendimi bu şekilde programlayıp, kendi kendimi kontrol ederek her ay sonunda gözden geçirmelerim. yanlış birşey varsa affola, benden çok daha bilgili bir çok insan, hoca, profesyonel insanlar var burda. yanlışlık varsa gerekli düzelmeyi yaparlar zaten benide uyarırlar.

hayırlı günler, saygılar...

 

Merhaba arkadaşım. Dertlerin çözülmeyecek şeyler değil. Neden kilo veremediğini ben sana kısaca iza edeyim. İnsan beyni o kadar güçlü bir etkiye sahiptirki, kendi beynini ikna etmeden vücuduna söz geçiremezsin. Yazından endomorph bir vücut yapın olduğu için kilo veremdiğini yazmışsın. Olaya negatif yönden bakıyor ve negatif şartlanma içine giriyorsun. Bir de pozitif tarafından bakmayı denemelisin. Endomorph isen diğer insanlara göre daha çabuk kas hacmi kazanabilirsin. Yani bir çok vücutcunun sahip olmak için can attığı şey sende var ama yanlış şartlandırma ile kendini sınırlıyorsun. Sana üstüme vazife olmayarak ve anlayışına sığınarak bir yol göstermek istiyorum. Olaya önce düşüncelerinden başla. Kendini "kilo verememeye değil", "her geçen gün istediğin gibi bir vücuda sahip olmaya şartla". Günler seni başarısızlığa uğratan denemeler değil, seni amacına bir adım daha yaklaştıran araçlar olsun. Bir gün daha geçti ve ben istediğim vücuda bir gün daha yaklaştım diye düşün.

Şu an piyasada "SECRET" adında bir kitap satılıyor. Negatif düşünceden pozitif düşünceye nasıl geçilebileceğini ve nasıl şartlanılması gerektiğini anlatan bir kitap. Mademki kendini eve kapattın, bu dönemi en iyi şekilde geçir. Bu kitabı al ve bi göz at. Hiç bişey kaybetmessin. İnanarak yapamayacağın hiç bişi yok.

Kendine iyi bak ve kendini sev. Spor içinse ne zaman bilgiye ihtiyaç duysan professyonel arkadaşlar burada.

 

cihangir tebrikler güzel yazmışsın. bosbossy karamsarlığa kapılma azim et. herşey beyinde biter. istersen herşey yapılabilir. kiloda verebilirsin hatta yağlı vucudunda çelik gibi kaslar da inşa edebilirsin. karamsarlığa kapılma........

 

Cihangir tavsiye ettiğin kitabı bende okuyorum ve çok güzel gerçektende adı ''the secret '' hatta bu kitapla birlikte hayatımda bir kaç değişiklik yaptım. herkese tavsiye ediyorum..

 

Kilo vermek sandığın kadar zor bişey değil kardeş.Mühim olan doğruları yapmak,yanlışları yapmamak.Emeksiz hiçbirşey helal olmaz bu dünyada.Elbetteki belirli bir çaba sarfetmen gerekiyor.Fakat kesinlikle çok zor değil.Bu arada vereceğin kiloları da 6 aya yayarak hedefle,hiç acele etme.Aylık 4 kg.lık bir zayıflamayı hedeflersen,6 ay sonra 24 kilo vermiş olursun.Fena mı?Bir de fazla canını sıkma,hayattan kopma...

 

süper, valla, güzel bir, "hipno-meditasyon" uygulaması, veya NLP "çapası", ya da, zihin "mantra-sı"... + rep.
---amacın başka, hedefinden şaşma---
her sabah ve her gece 7 veya 21 kere...

saygılar...
gorgeouskykhan