annem bana aşırı kötü davranıyor arkadaşlar ben nasıl başa çıkıcam bilemiyorum şimdi tatil olduğu için onlayım ve günlerim çekilmez oluyor devamlı ben haksızım, devamlı hakaret, devamlı bağırma kafa_
Doğrusu arkadaşlarımın birkaçın da aynen bu dert mevcut, sabır diliyorum.Benim arkadaşlarım genelde çözümü evden kaçmakta buluyor (gezmek,tozmak,evlenmek,uğraş bulmak,çalışmak...) gibi ancak bu şekilde bence daha rahat edersiniz,daima iç içe olunca bazne böyle sorunlar olabiliyor,birde şöyle bir söz vardır "Uzak olan,tatlı olur" eğer siz biraz evden uzak kalırsanız (uğraşlarınız vs.. nedeniyle) göreceksiniz ki anneniz yalnız kalıp sizi isteyecektir (özlem duyacak)...
Yukardaki hiç de güzel bir öneri olmamış. Sorunu tespit etmek yerine sorundan kaçmak sorunu da yanınızda götürür. Sonuçta 1 anneniz var, onun için de siz bir tanesiniz, kardeşleriniz olsa da. Herşeyin başı iletişimdir. Yaşınız ne olursa olsun, uygun dille, sakin ve Türk milletinin tipik hastalığı olan suçlama ve yermeden uzak durarak sohbet etmeye çalışırsanız belki de onun da size söyleyecekleri vardır. Şöyle bir giriş iyi olmaz mı? "Sevgili anne, ikimiz de birbirimiz için tekiz. Birbirimizden vazgeçmek yerine ben aramızdaki sorunları açık yüreklilikle konuşarak, alınmadan ve suçlamadan konuşmak ve çözmek istiyorum"... Kimbilir belki onun da size söyleyecekleri ve huzursuz olduğu konuları vardır.
Oncelıkle sunu belırtmek ısterım setenay'ın zaten annesı ve kardesı tatılde yenı geldıler yanına yanılmıyorsam..Yanı zaten uzak kalmıs ve uzun aradan sonra gorusmus olmalılar..Benım tavsıyem sabırlı ol sureklı uyar annenı yanlıs yapıyorsun sakın ol ben kızınım fılan dıye tatlı dılle..Bır sure sonra olumlu sonuclar alabılırsın..
bana göre çözüm, bir süre annenin suyuna gitmek. tepki vermemek ve onun zaaf noktalarını bulup, ona övgüler şeklinde bunu geri sunmak vs gibi çözümler olmalı. kısacası, eksikligi hissettırmeyıp, cok iyi oldugunu söylemek gibi. kesinlikle, anne yanlış yapıyorsun diye sözler söylenmemeli bu dönemde. aksine kaybedersiniz, kendinizce haklı olsanız bile. bir süre aldırmamak, üzerine gitmemek en iyisi. anne-kız ilişkisinde çekememezlik oluyor ara sıra, bunlar olagan şeyler. cok etken var bunların içinde. en basiti anne yaşlanır ama kız hala genctır ve begenenı coktur, bu yuzden arka planda olmak annenın gozune batmaya başlar, bu da ufak atışmaların başlaması demektir(bu sadece bir örnekti). ama en önemlisi annenin kültür seviyesinin düşük olmaması, yoksa ne yaparsanız yapın anlaşmak imkansızlık boyutuna girer.
Ne kadar az zaman gecirirseniz birlikte o kadar rahat edersiniz. Aradaki jenerasyon farklarinin kapanmasi cok zor. Ya siz zamanin cok gerisinde olacaksiniz ya da aileniz cok ilerisinde. Baska turlu anlasmak gercekten zor. D.Wolf'un tavsiyesine katilmakla birlikte tatli dille guler yuzle de her seyin halledilemeyecegini dusunuyorum. Benim kafamdaki sayi 15 gun. 15 gune kadar hersey guzel, daha sonra evli evine koylu koyune gitmeli bence. Allah kaza bela vermesin, zorunlu durumlarda isler degisir tabi ama o gune kadar hayatlari birlestirmemekte akil ve ruh sagligi acisindan fayda var. Kisa vade icinse tek cozum D.Wolf'un deyimi ile suyuna gitmek.
Setenay'ın yazdığı iki kelimeye dayanarak bunca tespiti ve öneriyi nasıl yapıyorsunuz şaşırdım doğrusu. Yani kişi özel hayatından hiçbir bilgi vermemiş, bunun altında neler yattığını bilmeden bu öneriler bana çok yanlış geldi arkadaşlar..
Sadece 2 kelıme degıl..Bırkac cumle ıle sorununu ozetlemıs ve tavsıye beklıyor..Bırseyler onermeyelım mı??..Veya tavsıyelerımızde annenı oldur vs gıbı bırsey vardıda o yuzden mı begenmedım acaba merak ettım dogrusu.. Bu arada dıpnot: Ben mesela konu sahıbı arkadasımızla forum dısında da konusuyorum..Yorum yapan arkadaslarında benım durumumda olması muhtemel yanı ozel hayatını bırazcık bılıyor olabılırız..
hyper_gülmekten öldüm Umur35 bu cümleye!..Gerçekten Sampiyon 'un yorumunu okuyunca birisi dediğin gibi anneni öldür..vs bişi demiş gibi geldi.Dedim acaba okumayı gözardı ettiğim böyle bir yorummu yapmış birisi? Bence setenay olabildiğince açıklamış mevcut bulunduğu durumunu yorumlarda ona göre yapılmış...
Haklısınız ama beni olduğum gibi kabul etmek yerine devamlı hakaret etmesi evde beni çok mutsuz kalıyor. Sussam da cevap versem de evden çıksam da hepsine söyleyecek bir ağır lafı var. Çok yıpranıyorum Kaç kez insan gibi konuşmaya çalıştım ama laftan sözden anlayan cinsten değil
Aramızda anlık bir sorun olmasa da bana hakaret ediyor; o bana böyle davranırken nasıl sessiz kalabilirim ? Taş olsa çatlar =(
Hiç birşey yokken bile niye hakaret ettiğini anlayabilmiş değilim doğrusu Bu durumda senin yapman gereken bir kaç şey var oda söylediği sözleri ciddiye almamak, kafana takmamak ve hiçbir şekilde karşılık vermemek umarım aranız düzelir Uzun bir süre aynı sorunları annem ve babamla bende yaşamıştım ailede bu tür sorunlar olabiliyor canını sıkma
annesiyle her zaman insan çok güzel anlaşamıyor.bende yaşadım.zaman zaman yine yaşıyorum ama olabildiğince en aza indirmeye çalışıyorum.öncelikle yaptığım annemi gözlemlemek oldu.inan ki suyuna gidince oluyor.öyle ki arkadaşlarımla dışarı çıkmam bile problem oluyordu.gündüz vakti ve izin aldığım halde.sabretmek lazım.ama dediğin gibi sabredemiyor musun bazen cevap verdikçe ama daha şiddetleniyor değil mi?kolaylıklar dilerim.en kısa zamanda bu sorunu aşman dileğiyle...
Ben genelde böyle bir durumda tepkisiz kalırdım. Kendime göre en güzel tepki bu oluyor. Köşe çekilip bir süre düşündüğümde çözümü gereçekten olanaksız bir konuda tartışmak sadece zaman kaybıdır. Anneni değiştiremeyeceğine göre arana mesafe koyabilirsin. Hiçbir konuda tartışma. Zaten büyük ihtimalle annen zaten sana öyle davranmak istiyor. Sen ona istediğini verme belki senin keyfini kaçırmak hoşuna gidiyordur. Dediğim gibi tepki verme. Madem durduk yere hakaret ediyor sana sende onunla minimum seviyede konuşmaya çalış. Zorunda kalmadıkça yanında bulunma. Ama tabi kide en iyi çözüme sen kendin ulaşabilirsin. Benim aklıma bunlar geldi.
bu davranışlarının sebebini bilmeden çözüm de üretemezsin. Ve sebebini de analiz edebilecek sensin. herşeyin bir çıkış noktası vardır.
ben de zaman zaman yaşıyorum bunları,özellikle bugünlerde (belki sebeleri var diyebiliriz işsizlik vs.) üzerime geliyor küfür hakaret yok neyseki ama gerçekten keyfim kaçıyor.her ne zaman sert tepki verip onu değiştirmeye,kendimi kabul ettirmeye çalıştıysam bunun sadece zaman kaybı olduğunu gördüm.bunu da zamanla anladım.çünkü değişen birşey yoktu.herseferinde sil baştan aynı şeyler yaşanıyodu.yani ben yıprandığımla kalıyodum.artık tepki vermemeye sessiz kalmaya ve yine kendibildiğim gibi hareket etmeye karar verdim. bir de gerçekten biraz uzak kalmak mesafeli olmak iyi geliyor.
