Ailemin abimin üzerine düşmesi

Merhabalar ben 16 yaşındayım bende 1.5 yaş büyük bir abim var ve şehir dışında okuyor . Bizden yaklaşık 100 km 1.5 saatlik yol ve her hafta geliyor . Abim geldiği zaman kesinlikle alışveriş vs. gibi şeyler oluyor en sonunda söyledim ben varken neden yapmıyorsunuz sen istemiyorsun dediler bende tonbalık vs. paralarını artık onlardan istiyorum gene almıyorlar . Birde gidip abime telefon aldılar . Ben herşeyimi kendim alıyorum daha ailem bana telefon almış değil . Dertleşecek kimseyi bulamadım ne yapmalıyım ? Artık şöyle 1-2 ay boyunca sadece spor ve okula odaklanmayı düşünüyorum odamdan çıkmamayı sadece yemek vs. ihtiyaçlar için kapanmayı düşünüyorum . ( Sosyal aktiviteler hariç ) Sizce böyle birşey yapmalı mıyım ?

 

bebce yap kiynetini bilirler

GT-S5830i cihazımdan Tapatalk 2 ile gönderildi

 

Ne olursa olsun ailen onlar. @atacome arkadaşımız " bence yap kıymetını bilirler " demiş ama bugün varlar yarın yoklar. Elbiseymiş , telefonmuş hepsi gelip geçici. Ailenden başka herşey yalan yok kankalarmış spormuş oymuş buymuş. Karnın tok mu? , Yatacak yerin var mı?, Sıcak yatağın var mı , Ailen yanında mı? bitti gerisi yalan..

 

hayır babamla gerçekten hiç anlaşamıyorum bana karşı hiç yüzü gülmüyor hep kızıyor bağırıyor hep bende üzülüyorum yani istemediğim okula gitmek zorunda kaldım gerçekten ailem çok şükür hiçbir eksiğim yok ancak güler yüz istiyor insan biraz

 

Senin yasinda herkes öyle hisseder sendrom bu . aileler ayrim yapmaz. Özellikle boyle davranman anneni üzer. babanada eyvallah et yumurtadan çıkma dönemindesin . belki de baban buna hazır olmayerde. yersiz davrqnislarda bulunduğunu düşünüyordur oturup sağlam kafayla düşününce bir yerde pürüzlerin asıl sebebini bulacaksin.. Sana tavsiyem ani çıkışlar yapma herşeyi hafiften sindirerek yap/yaptır . anne baba ayrim yapmaZ. Ha arizalı tarafi biraz destekler.

 

Biraz soğuk davranabilirsin belki seninde üstüne düşerler

 

bence sana öyle geliyordur (ergenlik ) yada abin uzakta olduğu içindir , ben üniye ilk başladığım sene benimde fena üzerime düşmüşlerdi bundan dolayıdır takma kafana

 

Kardeşim de senin gibi düşünüyor.
1- Ergenlikte olduğun için biraz bunalıyosundur sıra sana da gelecek merak etme

GT-I8150 cihazımdan Tapatalk 2 ile gönderildi

 

Peki , ya bide ne dicem gerçekten kafama çok takıldı abim kendiside söylüyor ders çalışmadan teşekkür aldı 11. sınıf ben az çalışıyorum 3 zayıfım var ne yapıcam ben pederle arayı bozduk

 

davranışlarını yaşına veriyorum.
ailene karşı asi olma sen ne kadar desende onlar senin iyiliğini isterler
para pul konusuna takılma ailenin imkanı olsa mezara götürmeyecekler sonuçta

 

%100 katılıyorum, hayat çok kısa, yoktan yere dert üretmeyin. Şu imkanların yüzde birine sahip olmayan insanlar var. Misal bizim kapıcının çocuğuna toblerone aldıydım bir gün çocuk mutluluktan ağlamıştı, şu kadarcık mutluluğa muhtaç insanlar var sen, sevginin mukayesesini yapıyorsun...

Onu geç hocam sağlığını kaybettiğin anda bile dünyan tepetaklak oluyor. Ben eskiden sıkıntıdan spor yapmazdım, zor gelirdi, parasız kaldığım zaman üzülürdüm, sonra hepsi elimden gitti, yataktan kalkamaz oldum, vs. nefes darlığı ve birçok kötü etkisi olan, ölümden döndüğüm bir hastalık geçirdim, şimdi geçti Allaha şükür, hayatın tadını almaya başladım, sevdiklerim yanımda dünyanın en güzel şeyi istediğini yapabilmek.

Bench atıyorum squat yapıyorum nefes nefese kalıyorum ama yetmiyor bana mısın demiyorum koşuyorum, zıplıyorum, günde 7 kere markete gittiğim oldu, sana çok saçma ya da zor gelebilir, bana göre çok güzel, niye mi koymuyor bana, o kadar güzel geliyor yürüyebilmek, depar atmak yaşadıklarımdan sonra hücre hapsinden çıkmak gibi birşey...

Mutsuz olmak çaba gerektiyor, o çabayı vg'ye harca, geniş omuzların olsun

 

Üzülme birader, bende babamla 10 sene birlikte çalıştım, hergünümüz kavga gürültüydü, şimdi 32 yaşındayım, o 66, o da ben de çok değiştik, çok iyi anlaşıyoruz şimdi. Geçmişe bakınca, on sene bir dakika bile tutmuyor zihninde, ve o kavga eden insanlar başkaları gibi, sanki film izlemişim de hatırlıyorum gibi... öyle.. Zaman herşeyi düzeltir, sen sporunu aksatma, kafan sağlam olsun gerisi boş...

 

merhaba yavuz, ben 41 yaşındayım ağabeyim 43, o başka sehirde ben baska sehirde , yılda 2 kez belki görüşüyoruz, annem allah rahmet eylesin vefat etti, babam yatalak hasta, keske 16 yasına geri dönebilsem de herşey eskisi gibi olsa, ailem abimle daha cok ilgilense tek sorunumuz o olsa, yeniden ailemle birlikte olabilsem...
yasadıgın hayatın ailenin, kardeşinin kıymetini bil. agabeyin de sonucta senin canın, kanından bir parça , 1 gr fazla ilgi gördüyse ne olmuş.gelecekte basına kötü birşey gelse bu dünyada tek arayabileceğin insan odur,bunu unutma. simdi o uzakta diye daha cok ilgileniyorlar, yoksa seni ayırdıklarından daha az sevdiklerinden değil.

 

teşekkürler sayenizde rahatladım ve gerçekten abimle çok yakınız 16 yaşındayım ve bazen beraber yatarız ama babam çok üzüyor beni