Öncelikle herkeze merhabalar, Konu baslıgındanda anlaşılacagı gibi konu üşenmek.Ama bu üşenmek biraz değişik.Mesela benim yaşadıgım üşenmekten bahsedeyim . Malum ramazan yenı cıktım hatta ısten calısıyordum kendı kendıme spora gerı donmenın dusuncesıne dalmıstım.Herseyımle atılıcagımı felan spora bunları dusunuyordum bırden tembelliğim aklıma geldi.Yanı oyle bır donus yapmak ıstıyorum kı spora ıcımde herhangi bır kusku bıle olmasın . Sonra bu ıcımde yasadıgım üşenme duygusunu yenmenın yollarına taktım kafayı ve sızınle paylasmak ıstedım.Sızde neye nasıl usendıgınızı anlatırsınız ve bu usenmeye karsı bır yontem bılıyosanız paylasırsınız dıye dusundum Guzel bır konu olur umarım sımdıden tesekkurler .
Güçlü düşünmek lazım her zaman . Aslında nefsimiz ugrasıyor bızımle o basıt barajı aştıktan sonra gerısı gelıyor . Mesajınız otomatık olarak birleştirilmiştir---------- mesajın eklendiği saat 18:09 ---------- ilk mesajın gönderildiği saat 18:04 ---------- Oturuyorum derken demek ıstedıgım duzenım yok kendını saldın mı guzelde dusunemıyorsun Duzen olması sart . Yaptıgın ıstede yaşadıgın yerdede .
1 metre ötedeki dumbbell'i almaya bile üşenen bir insanım ben Ama hedeflerimi düşününce motive ediyor ve kalkıp alabiliyorum
Salonum uzak ve ulaşım sürem uzun olduğu için bende bazen gitmeye üşeniyorum, ama evden dışarı adımı atana kadar her şey tıpış tıpış gidip çatır çatır çalışıyorum.
yaşının genç olması önündeki zamanın bolluğu seni üşengeç yapıyor olabilir. ileride geçen zamanın değerini daha iyi anlayacaksın sevgili MyShadowKing.
Aynı şekilde sıcakların da etkisiyle gitmeye baya üşeniyorum bazen.İşin yorgunluğu vs.Ama koşu bandının üzerine ısınmak için çıktığımda o üşengeçlik kalmıyor.Bence yaptığın sporu sevmek en önemlisi.Birde supplement olayı var.Ben genelde supplementleri motive için kullanıyorum . O kadar para verdim gitmezsem olmaz diye evden çıkıyorum gerisi ısınırken geliyor zaten .
Herkezin yorumlarına tesekkur ederım. Haklısın abi doğdudur yaz ayları bıde ParZ o dedıgının aynın banada oluyor ama bu ramazan hep bosum kıloda aldım . Insallah ben ve kendı yasıtımdakıler zamanın degerını cok zaman sonra anlamayız .
İnsan kurdugu hayallerin peşinden gitmek zorunda değil.İnsanun kurdugu düşünceler hayaller onların yaşama sevincini arttırır.Kurduğun hayallere ve düşüncelere ulaşmak zorunda değilsindir... Bunla ilgili süper bir konferans var Ahmet Şerif İzgörenin.Vakti olan dinlesin...Kişisel gelişim konferansıdır... [YOUTUBE]w8DMr97k-4Q[/YOUTUBE] https://www.youtube.com/watch?v=w8DMr97k-4Q Mesajınız otomatık olarak birleştirilmiştir---------- mesajın eklendiği saat 08:39 ---------- ilk mesajın gönderildiği saat 08:36 ---------- Önemli olan ilk adımdır Haklısın ParZ Ben şahsen bunu pek beceremem Ama atacağım ilk adımdada mutlu olmak isterim.Boş işlere ilk adım atılmaz.Daima sakatlanırsın ilk adımda. Mesajınız otomatık olarak birleştirilmiştir---------- mesajın eklendiği saat 08:43 ---------- ilk mesajın gönderildiği saat 08:39 ---------- Hiç söyleme surakings2 Ama Allah'a şükür artık pek üşengeçlik kalmadı. Fark ettimki bilgisayar üzerindeki oyunlar, yakın arkadaşlarla chat yapmalar beni üşengençliğimi arttırıyor...Bundan vaz geçtim ve hem chat yapıp hem bir şeyler öğrenip veya bir şeyler paylaşıpta yardımcı olabileceğim ve sevdiğim bir ortamın içerisinde olacağım bir yer bulayım dedim Orasıda burası oldu Sadece zaman geçirecek vaktin varsa üşengeç olursun diyerek son noktayıda koyuyorum
Ben eski manitayı düşününce bi anda gaza geliyorum. Seninde böyle gaza getirebilicek insanlar varsa,bunu deneyebilirsin. + Motive edicek videolar izle,hedefini düşün.. Tabi sıcaklarda üşengeçlik oluyor,fazla tv de vakit geçirerek,aynı zamanda pc de uzun saatler oturmak. Adamı su içmeye bile kaldıramıyor. Ulabildiğince bunlardan uzak durmak lazım,gündüz çalışmak yerine gece çalışmak en iyisi.
Ahmet Şerif İzgöreni baya önceden izlemiştim Avucunuzdaki Kelebek adlı gösterisini.Asıl doğru olanı anlatıyor.Tum yorumlarınız ıcın tesekkur ederım belki bir insan değil ama video vesaire olabilir Suçiçek.Yaz aylarında aynen gece calısmak en rahatı. sadıksaid benımde oyle bagımlı oldugum bır oyun vardı uzun zaman once . Kokten kurtuldum hesabı sılmıstım baslarda baya moralım cokmustu ama sonradan alısmıstım ve farketmıstım kı hayat boyle daha guzel.En rahatıda baş agrısının olmaması .
Ben oynamıyorum artık ama etrafımdaki arkadaşlar sürekli senin gibi bir oyuncu bırakabilir, mi? bu oyunu bu oyun için büyük kayıp filan diyerek beni gaza getiriyorlar ama biz gaza gelmeyiz ipragaza geliriz Ne başa geliyorsa hep bu arkadaşlardan geliyor zaten
bazen üşeniyorum spor salonuna gitmeye kendimi yorgun hissediyorum 1kglik ağırlığı bile kaldıramayacağımı düşünüyorum fakat salona girdiğimde bir şeyler değişiyor kendimi çok güçlü hissediyorum ve antremanımı yapıp çıkıyorum